Ευάλωτη Ξανά

Οι εαυτοί μου

Το μόνο σταθερό πράγμα στη ζωή είναι η αλλαγή .

Αν κάτι δεν αλλάζει είναι νεκρό.

Όταν οι συνθήκες αλλάζουν αναγκάζεσαι να αλλάξεις κι εσύ τόσο στο έξω σου όσο και στο μέσα σου.
Ένα δέντρο ξεκινά από έναν καρπό βαθιά μέσα στο χώμα έτσι κι εγώ ανέπτυξα μια καρδιά που χτύπησε για πρώτη φορά.
Και ενώ έχω ακόμα την ίδια καρδιά μέσα μου, αυτή έχει χτυπήσει σύνολο 867 εκατομμύρια φορές και λογικά έχει μεγαλώσει λίγο. Είναι περίπου σαν την παλάμη μου ... που και αυτή μεγάλωσε ... και άλλαξαν οι γραμμές της μέσα, αλλάζοντας την μοίρα μου.

Αλλάζει η μοίρα μου ;

Την αλλάζω εγώ;

867 εκατομμύρια και ένα ...
867 εκατομμύρια και δυο ...

Μετράω όλες τις εκδοχές του εαυτού μου που χώρεσαν σε αυτό το σώμα και το τεντώσαν από μέσα προς τα έξω.
1 μέτρο και 67 εκατοστά ύψος, μέση περίπου 65 εκατοστά και περιφέρεια ας πούμε 87.
Ψυχή 92 δισεκατομμύρια έτη φωτός, λίγο μικρότερη από το σύμπαν για να χωράει και κάπου και νου που όλο ψηλώνει.

Ο καρπός έγινε θάμνος και ο θάμνος δέντρο με κορμό όσο περίπου δυο φορές η περιφέρεια μου .
Και αν κόψεις τον κορμό,
Και αν μετρήσεις τις σπείρες πάνω του,
Θα μετρήσεις όλες τις εκδοχές του.
Θα δεις ότι μερικές συνυφαίνονται μεταξύ τους, λιώνουν η μια μέσα στην άλλη, σαν τους εαυτούς που από τα 3 σου χρόνια, όταν απέκτησες συνείδηση, μέχρι σήμερα, που απέκτησες συνείδηση και για την ύπαρξη των άλλων, μπερδεύτηκαν μεταξύ τους και έφτιαξαν το κράμα εαυτών που αποκαλείς σήμερα, εαυτό... σου.

Με λένε Δανάη και είμαι 3 ετών. Μαρεσει να παίζω με την μαμά μου.

Με λένε Δανάη και είμαι 6 ετών. Έκανα την πρώτη μου φίλη σήμερα, την λένε Κατερίνα. Μαρεσει να έχω φίλους.

Με λένε Δαναη και είμαι 10 ετών. Με πειράζουν στο σχολείο. Μάλλον κάνω κάτι λάθος. Μάλλον οι φίλοι δεν είναι εύκολη υπόθεση τελικά.

Με λένε Δανάη και είμαι 12 ετών. Φέτος θα γνωρίσω την καλύτερη μου φίλη για τα επόμενα 10 χρόνια. Δεν το ξέρω ακόμα.

Με λένε Δανάη και είμαι 16 ετών. Σήμερα τσακώθηκα με τους γονείς μου. Η μαμά μου δεν με καταλαβαίνει και ο μπαμπάς μου μάλλον θα προτιμούσε να είμαι διαφορετική.

Με λένε Δανάη και είμαι 18 ετών. Δεν ξέρω τι θέλω να κάνω με τη ζωή μου. Το σεξ είναι κάτι που μου προκαλεί άγχος.

Με λένε Δαναη και είμαι 19 ετών. Μετακόμισα σε μια πόλη μόνη μου. Θα γνωρίσω ανθρώπους που θα μου αλλάξουν τη ζωή.

Με λένε Δαναη και είμαι 21 ετών. Τελικά μπορώ να το κάνω.

Με λένε Δανάη και είμαι 22 ετών. Κάθομαι στον καναπέ μου και γράφω αυτήν εδώ την χαζομάρα. Έχω φίλους. Έχω μια σχέση που με στηρίζει. Η μαμα μου είναι η καλύτερη παρέα. Ο μπαμπάς μου με παίρνει τηλέφωνο κάθε απόγευμα στις 6. Θα πάρω πτυχίο σύντομα. Έχω σχέδια για το μέλλον. Είμαι καλά.

Για την Δαναη του αύριο, για όποια Δανάη εκεί έξω, με όποιο όνομα, φύλο, σώμα, νου και ψυχή που έχει, όσα εκατοστά ή έτη ή κιλά φέρουν αυτά, θα πω αυτό:
Πάρε το ρίσκο.
Βγες έξω από την ασφαλή σου ζώνη.
Διεκδίκησε.
Τόλμα.
Φτιάξε την ιστορία σου.
Γιατί τίποτα που έμεινε ίδιο δεν έμεινε ζωντανό.
Ότι δεν άλλαξε δεν γνώρισε την επόμενη εκδοχή του.

Ότι δεν άλλαξε, πέθανε.

Μην αφήσεις όλους σου τους εαυτούς να χαθούν έτσι, τους οφείλεις κάτι καλύτερο.

Εσένα.