Dudaklarımın üzerinde ateş gibi yanan Akgün'ün dudakları vardı, ben ise solmuş bir çiçektim ateş solmuş bir çiçeği yakardı. Akgün de beni öperek yakıyordu ama bir o kadar da çölüme yağmur oluyordu. İkisini aynı anda nasıl yapıyordu.
İmkansızlar içi...
10.Bölüm Hikaye'nin kırılma noktası o bölümden sonra herşey daha yenii başlıyor olacak.
İkinci kırılma noktası 15.Bölüm bu bölümlerden sonra Ateş'i harlayan taraf biz olacaz .
Bu bölüm de sakın Ada'yı linçlemeyin çünkü yeni bölümü okumadık. Yeni bölümü okuduktan sonra Ada'nın neden böyle bir şey yaptığını anlayacaz.
Yeni bölümden küçük bir alıntı.
Yorumlarınızı ve voteleri bekliyoruz size ok güzel bir alıntı yazmaya çalıştım okuduktan sonra alıntı hakkında fikirlerinizi merak ediyorum.
❤🔥KEYİFLİ OKUMALAR ❤🔥
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir insan karşımıza tesadüfen mi çıkar? Yoksa o kişi bizim kaderimiz olduğu için mi çıkar ? İnsan kaderini bilemez ama yanında olan insan'ın ona neler hisetirdiğini görmüyor mu?
"Ece ... " İkinci ismimden nefret ederdim ama o söyleyince neden nefret etmiyordum? Akgün yüzümü kapatan saç tutamlarımı yavaşça parmağına dolamaya başladı. Sıcak nefesi dudaklarıma doğru çarpıyordu.
Kalp atışlarım neden bu kadar hızlı çarpıyordu, beni heyecanlandıran onun beni öpmek istemesi miydi?
"Oyunu ben kazandım, şimdi bana söz verdiğin öpücüğü verecek misin? " Parmağına doladığı saçlarımı arkaya doğru bıraktı. Kahve'nin en koyu tonuna sahip gözlerine odaklandım.
İçimden onu öpmek geliyor muydu? Benim aklım onun yanında neden duruyordu? Sanki zaman durmuş gibiydi.
"Ben... " Cümlemi yarıda bırakan Akgün'ün ateş gibi yanan dudaklarının benim dudaklarımın üzerine kapanmasıydı. Dudaklarıma bıraktığı küçük öpücükle yüzümü avuçlarının arasına aldı. "Sadece... Seni öpmeme izin ver? "
"Etkilendiğin her kızın dudağından öper misin? " Gözleri bir saniye bile gözlerimden ayrılmıyordu.
"Bu zamana kadar etkilendiğim tek kız sensin. " Yüzüm'ün her detayını ustalıkla inceliyordu . Sanki hiçbir detayını unutmak istemiyordu.
"Ve şunu unutma ki öpmek istediğim ilk ve son kişi de sen olacaksın. " Ciddiyetle verdiği cevaba şaşkınlıkla bakakaldım.
"Senin karanlık yoluna ışık olmak istiyorum, sadece senin yollarına ışık olurum. " Baş parmağı dudağımın üzerini okşarken kalp atışlarımın durmasına neden oluyordu. Ben neden böyle hissediyordum. Ben Akgün'e çekiliyor muydum?
"Ben yapamam... " Sesimin titremesine engel olamamıştım o bana böyle bir istekle bakarken konuşmakta zorluk çekiyordum.
"Ece sadece iki dakikalığına gözlerini kapat . " dedi. Dediğini yapıp gözlerimi karanlığa yumdum, aradan geçen iki dakika'nın sonunda Akgün'ün dudakları yine dudaklarım'ın üzerine kapanmıştı, belime dolanan eli daha da sıkılaştı.
Karanlık yoluma ışık olan oydu, bunca zaman karanlığıma ışık tutan kişi Akgün'dü.
Üst dudağımı dişiyle ısırdığında acıyla ağzına doğru inledim. Isırdığı yere tüy gibi yumuşak bir öpücük bırakıp gözlerimin en derinine baktı "İzin ver karanlığına ışık olayım Ece... " Dudaklarım'dan ayrılmaya kalkışan Akgün'e izin vermedim. Dudaklarımız arasında ki mesafeyi kapattım. Ona karşı bu kadar çekiliyorken gitmesine nasıl izin verirdim.
Ani yaptığım harekete şaşırsada kendini hızlıca toparlayıp bana karşılık vermişti, elim kumral saçlarına dokunurken onun eli de sarı saçlarımın arasındaydı.
Onu öpmek çılgınlıktı, belki de delilikti peki ben aklımı mı kaybediyorum? Ben onu gerçekten öpmüştüm.
Yeni bölümden küçük bir alıntı
Bölümü ne zaman atacağım hakkında net bir tarih veremiyecem.
