23~Final

89 7 1
                                    

Ostatnie godziny do finału, siedzę w garderobie a w okół mnie cały mój zespół, stresują się tak jak ja jednak nie pokazują tego a próbują dodać mi otuchy
Wypaliłam już dwie paczki papierosów i cała się trzęsę, patrzę się w jeden punkt jakbym była pomnikiem, poza tym trzęsieniem się

Czułam się jak w śnie, nie zdawałam sobie sprawy co dzieje się oraz co już za nie długo ma się wydarzyć

Mijał czas, co oznaczało że mój występ był coraz bliżej
Czas aby się obudzić, zaczęłam chodzić do okola krzesła przy okazji robiąc pojedyncze przysiady tak dla „rozgrzewki"

Hania po chwili kazała mi przestać i skupić się na głosie, no co racja to racja
Rozgrzałam głos i wykonałam typowe ćwiczenia na rozluźnienie twarzy, zanim się obejrzałam był już czas abym ubrała się w pełny strój

Początkowo byłam w mojej krótszej wersji sukienki aby było mi po prostu wygodniej ale już za chwilę ma się wszystko zacząć

Stylistki pomogły mi założyć i przymocować tą wielką spódnicę

Musiałam już wychodzić na główny backstage, kurwa to się dzieje naprawdę

Nie mogłam o tym myśleć, w mojej głowie zapanowała pustka nie myśle ani o występie ani o niczym innym

Rozpoczęło się, czas na paradę flag

Pierwsze osoby wychodziły, jeszcze pare sekund i ja

Zostałam popchnięta i wyszłam, tyle ludzi tyle wszystkiego jasna cholera
To się dzieje naprawdę

Szeroko się uśmiechałam trzymając flagę wysoko, w połowię zatrzymałam się na chwilę i posłałam buziaka do widowni po czym poszłam dalej

Pierwsza część za mną, już zaraz czas na tą najgorszą

Usiadłam, serce waliło mi jak szalone obok mnie Hania i Marysia wachlując mnie

Występuje jako 6, czyli od razu po Jooscie
Los naprawdę chciał nas sparować i cóż, udało się

Zaczyna się na scenę wchodzą reprezentanci Szwecji
Nie jestem w stanie skupić się na ich występie jedyne o czym myśle to jak wyjdę na swoim

Zamknęłam na chwilę oczy, nagle słyszę że Joost wchodzi na scenę

Wstałam i pobiegłam tak abym mogła ten występ obejrzeć, przestało mnie interesować że zaraz moja kolej

Po paru sekundach słychać było charakterystyczne „Europe lets go together!"
Wiedziałam że się wzruszę, jednak nie sądziłam że tak szybko

Po tych zaledwie 4 słowach zaczęłam płakać, od razu makijażystki wraz z Hania przybiegły do mnie

—Sofia nie płacz cała się rozmyjesz a zaraz twoja kolej!-powiedziała jedna z dziewczyn

—I tak bede na swoim płakać, jaka różnica-odpowiedziałam próbując wstrzymać płacz

—Ale pierwsze wejście dziewczyno!-powiedziała kończąc poprawiać mój makijaż

Na moje szczęście udało mi się obejrzeć cały jego występ, łącznie z końcówka na której tak bardzo chciało mi się płakać jednak wiedziałam że skończy się to krzykiem makijażystek

Widziałam jak zapłakany Joost zszedł z sceny, tak bardzo chciałam go przytulić ale cóż czas na mnie

Ostatnie poprawki i wyszłam na scenę

Wyłączyłam myślenie miałam dobrze zaśpiewać i zatańczyć, tyle

Po całej arenie rozległ się dźwięk mojej piosenki, widownia szalała

Again, right? - Joost Klein Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz