TXT SHORT STORY

THE JUDGE (Part-2)

🔅Warning ပိစိ🔅

နေရောင်ခြည်စူးစူးဟာ ပြတင်းပေါက်မှတိုးဝင်လျက် အခန်းထဲလို့ဖြာကျလို့နေသည်။ ညကအတော်လေးပင်ပန်းထားသည်ကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်သေးသေးလေးက လှုပ်တောင် မလှုပ်နိုင်။

အောက်ပိုင်းက နာကျင်မှုကို သတိရတိုင်း ဘေးနားက အိပ်မောကျသောသူကို တဘုန်းဘုန်းရိုက်လိုက်ချင်သော်လည်း လက်ပါ မလှုပ်နိုင်သည့်အနေအထားမို့စိတ်ပါလျှော့ထားလိုက်ရ​၏။

သို့ရာတွင် သူ​၏ခါးကိုဖက်ထားသောလက်များက ပို၍တင်းကျပ်လာလျက်။

"နိုးနေပြီလား ဘေဘီ"  "ထပ်အိပ်ဦးလေ"

လေးလေးပင်ပင်နှင့် အိပ်ချင်မူးတူးဖြစ်နေသည့်အသံက တအားဆွဲဆောင်မှုရှိနေတာ။ ထို့အပြင် သူ့အထဲကဟာကလဲ သံချောင်းတစ်ချောင်းလို တောင့်တင်းလျက်။

"မောင့်ဟာကြောင့် ငါအိပ်လို့မရတော့ဘူးဆိုတာသိရဲ့လား"

ဆူဘင်းဘက်က ဘာမှပြန်မပြောပဲ ခပ်တိုးတိုးရယ်လိုက်သည်ကြောင့် လေခပ်နွေးနွေးလေးများဟာ ယောန်ဂျွန်း​၏ ဂုတ်သို့ လာ၍ရိုက်ခတ်သွားသည်။ ထို့နောက် သူ​၏ ကျောပြင်ပေါ်သို့ကျရောက်လာသည့်အနမ်းများ။

အစပိုင်းမှာတော့ နူးညံ့နေပေမဲ့ တဖြည်းဖြည်းစိုစွတ်ကာ ကြမ်းတမ်းလျက်။ ယောန်ဂျွန်း​၏ လည်တိုင်နှင့်ရင်ဘက်တို့ဟာ ခရမ်းရောင် love biteများဖြင့် ပြည့်နှက်နေပြီမို့ ကျောပြင်ကို ထပ်မံကျူးကျော်လာခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

သို့ရာတွင် ရုန်းကန်ရမည့်အစား ထိုအထိအတွေ့များကို သဘောကျနေမိတာကြောင့် ခပ်သဲ့သဲ့ထွက်လာသည့် ညည်းသံလေးများ။

ထိုအသံများကြောင့်ပင် ဆူဘင်း​၏ အောက်ကကောင်မှာ ပို၍ကြီးလာသလိုလို။

"အာ့! မောင်-မောင်...မင်းဟာက အထဲမှာကြီးလာတယ်"

ဆူဘင်းက လူကောင်ထွားသည်မို့ ထိုအရာကလဲကြီးမယ်ဆိုတာကို သိထားသော်လည်း ဒီလောက်ထိကြီးမယ်လို့တော့ သူမထင်ထားဘူးလေ။ အတူမနေဖြစ်သည်မှာလဲ တော်တော်လေးကြာပြီမို့ ခံနိုင်ရည်မရှိတာများလားဟု သံသယဖြစ်လျက်။