Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-"Gecemidir insanı hüzünlendiren yoksa insanmıdır hüzünlenmek için geceni bekleyen... Gecemidir seni bana düşündüren yoksa benmiyim Seni düşünmek için geceni bekleyen...!"
__Özdemir Asaf __
__FERİTİN DİLİNDEN__
-Derin nefes almış ve terasa çıkmıştım bu nasıl olabilir Antepte baklavacıda tanış olduğum kız evimde benimle aynı çatının altında üstelik sevmediğim adamın kızı...Bu tesadüfmü yoksa kadermi...Düşünmekten kafayı yiyeceğim acaba beni tanıyormuydu?Ama gördüğünde pekte şaşırmış gibi gözükmüyordu korkmuş gibiydi yada Antepte tanıştığımızı kimseye anlattımı lan ben bunların cevabını nasıl bulucam şimdi kızıda çağıramam ki yanlış anlarlar en iyisi odaya geldiğinde kendisine sormak...Kafamı toparlamak için duşa girecektim sonrada akşam yemeğine inerim.. -Seyran odada olanlardan sonra hala kendine gelemiyordu yalandan midem ağrıyor diyip eve gitmişti kaç saatir yatakta tavana bakarak uzanıyordu...Gözlerini kapattığında Feritin yüzü ses tonu aklına geliyordu...Nasıl olur aklım almıyor meğersem baklavacıda beni sinir eden çoçuk Korhanların torunuymuş,o zaman tanıştığımızda bir tek adını söylediki soyadını bilseydim muhattap bile olmazdım, üstelik biz bu adamı evde misafir ettik demek ki ablamın yerine ben kahveleri götürseydim her şey daha farklı olucaktı.. zaten oda da beni görünce tanımadı üstüne beyfendiden yine azar işittim sanki yedik çizimlerin...Ama şimdi en kötü olansa onunla aynı evdeyim ve adam benim patronum her gün yüzünü görücem sesini duyucam bunların hepsi kötü rüya keşke seni Antepte bıraktığım "Ferit" gibi kalsaydın keşke burda karşıma çıkmasaydın Ferit Korhan!!! -Yat,yat sıkıldığım ve kendimi daha fazla düşüncelerde boğmamak için annemlere yardım etmeğe mutfağa gitme kararı aldım...Kalktım elimi yüzümü yıkayıp kendime geldim sonrada yalıya doğru yürümeğe başladım taki birinin arkamdan adımı seslenene kadar..!
-Evet bu sınıf arkadaşım ve aynı zamanda Antepteki komşumuzun oğlu Yusuftu..Asıl onun burda ne işi vardı ki yoksa oda mı burda çalışıyor.Bence bu gün bitmeli.."Yusuf...İyyim sen nasılsın asıl senin ne işin var burda?"
-"Ben hep burdayım seyran, uzun zamandır yalıda şöförlük yapıyorum sağolsun Halis ağa durumumuzu öğrendikten sonra bana iş verdi onun sayesinde annemlere baka biliyorum"
-"Bu arada duydum annen hastaymış geçmiş olsun şimdi nasıl iyimi?"
-Seyranla Yusuf sohbete dalmışlardı,ferit duşunu aldıktan sonra yemek saatine kadar dışarı çıkıp yürümek istiyordu belki bu şekilde kafasındaki düşünceleride ata bilirdi,ama kapıda seyran ve yusufun gülüp konuştuklarını gördüğü zaman sinirlenmişti bu kız geleli kaç saat olduki çalışanlarla gülüp konuşa biliyor?!
