VAMPIRE OF THE NIGHT -TAEGYU-

16.BÖLÜM

İyi okumalarr 💗
--------------

1 ay sonra

Yanağımdan ısrarla Akan göz yaşlarını elimin tersiyle sildim.taehyun bir aydır yoktu ve ben bir aydır nefes alamıyordum.

Onu çok özlemiştim neden hâlâ gelmemişti?

Bir aydır evde ruh gibi geziyordum.kimseyle konuşmuyordum.

Acaba o da beni özlüyor muydu?

Belki de çoktan unutmuştu.

Gün boyu yatağımdan çıkmamıştım.çıkmakta istemiyordum.

Canım hiç birşey istemiyordu.

Odamın kapısı çaldığında umursamadım.yeonjun yada annem gelmiş olmalıydı.

"Oğlum gelebilir miyim?"annemin sesini duyduğumda yatağımda oturur pozisyona geçtim,yanağımdaki gözyaşlarını sildim.

Annemin beni bu halde görüp üzülmesini istemiyordum.

"Gelebilirsin"dedim güçlü çıkarmaya çalıştığım sesimle

Odanın kapısı açıldı ve annem içeri girdi."odandan çıkmadın oğlum, acıkmadım mı?"diye sordu yattığım yatağa gelip yanıma otururken

"Acıkmadım"dedim sadece

"Tamam oğlum acıkırsan yemek var"

Kafamı onaylar biçimde salladım.

"Babanla ne zaman konuşacaksın?"diye konuyu değiştirdi annem

Babamla geldiğimden beri tek kelime etmemiştim ona çok Sinirliydim.konuşmak için sürekli çabalıyordu ama konuşmak istemiyordum.

Aslında bir yanım ona sinirliyken bir yanımda ona minnettardı onun sayesinde taehyunla tanışmıştım.

"Konuşmak istemiyorum"dedim sadece

"Sen bilirsin ama şu psikolog işini bir daha düşünsen olmaz mı?"

Geldiğimden beri sürekli psikoloğa gitmem tarafından darlanıyordum.

Psikoloğa falan ihtiyacım yoktu sadece taehyun'a ihtiyacım vardı.

Ama bunu annem gile söylemezdim.

"Tamam"dedim sonunda pes ederek

Bir işe yarayacağını sanmıyorum sadece annemin gönlü olsun diye kabul etmiştim.

"Teşekkür ederim oğlum"diye sımsıkı sarıldı.annemin sarılışı da huzur veriyordu.

İstemsizce gözlerim doldu.annemin sarılışı bana taehyun'u hatırlatmıştı.

İkiside Sarıldığımda huzur bulduğum kişilerdi.

"Ben randevuyu alıp haber veririm sana"dedi annem ayağa kalkarken

"Tamam"

----------

-Kang taehyun-

Kaçıncı olduğunu sayamadığım sigaramdan bir nefes çektim.

Yumuşak saçları geldi aklıma, bir nefes daha

Pırıl pırıl bakan gözleri,bir nefes daha

Sinirle sigaramı yere attım.beomgyu'suz olmuyordu.beomgyu'yu çok özlemiştim.

Tam bir aydır Onu görmemiştim.dedemin adamları hem beomgyu'nun hemde benim her adımımı takip ediyordu.onunla görüştüğüm an dedeme haber giderdi.

Dedemde beomgyu'nun ölüm emrini verirdi.düşüncesi bile çok kötüydü.

Ben peşimdeki adamları bir şeklide atlatırdım ama beomgyu'nun peşindeki adamlardan haberi bile yoktu muhtemelen

Dayanabilirim sanmıştım ama dayanamıyordum.görmediğim her an boğuluyormuş gibi hissediyordum.

Ve ben kafaya koymuştum bu gece beomgyu'yu görecektim.

Saate baktım.gece yarısına çeyrek vardı.biraz daha zaman geçince harekete geçecektim.

Zaman geçsin diye bir aydır yaptığım gibi telefonumu açıp beomgyu'nun fotoğraflarına bakmaya başladım.

Fotoğrafları da olmasa nasıl nefes aldırdım bilmiyorum.

Bir kaç saat sonra artık harekete geçmeye karar verdim.arabama bindim ve ezbere bildiğim yolda sürmeye başladım.

dedemin adamlarından biri beni takip ediyordu.peşime taktığı adam bir aydır beni hep takip eden adamdı ama o beni takip ederken bende onun her hareketini takip ediyordum.

gece evime gittiğimi görünce peşimi bırakıyordu.direksiyonu çevirerek evime sürmeye başladım.

Evime geldiğimde arabadan indim ve yürümeye başladım.
Cebimden anahtarımı çıkarıp kapıyı açtım.

Işıkları açıp mutfağa yürümeye başladım.dolaptan bir bira aldım ve mutfak masasına oturdum.

Biranın tıpasını açıp yudumlamaya başladım.

Şişenin yarısına geldiğimde ayağa kalktım,pencereye yürümeye başladım.

Pencereden baktığımda beni takip eden elemanın arabası gitmişti.

Şimdi harekete geçme zamanıydı.saat iki ye geliyordu.hızlı hareketlerle evden çıkıp arabama bindim.

Beomgyu'nun evine doğru sürmeye başladım.beomgyu'yu takip eden eleman da gece olunca gidiyordu.

Beomgyu'nun evine geldiğimde arabadan indim.umarım beomgyu uyanık değildir.

Evin arka tarafına dolandım.beomgyu'nun penceresi evin arka tarafına bakıyordu.

Beomgyu'nun penceresinin önüne geldiğimde istemsizce gülümsedim birazdan beomgyu'yu görecektim.

Evin etrafını saran duvarlardan atlamak benim için çocuk oyuncağıydı.

Duvarlardan tutunarak dikkatlice öbür tarafa atladım.
Beomgyu'nun odası ikinci kattaydı.

Yerden çok yüksekte değildi tırmana bilirdim.önce alt kattaki korkuluklara ayaklarımı koydum ellerimle üst katın mermerinden tutunup kendimi yukarı çektim.

Beomgyu'nun penceresi açıktı.kendimi yavaşca içeri doğru attım.

Ses çıkarmamak için üstün çaba sarf etmiştim.kalbim çok hızlı atıyordu.

Karanlık Odanının içinde sessizce yürümeye başladım.beomgyu yatağında uyuyordu.

Beomgyu'nun yatağının yanına geldim. Bir aydır sadece resimlerde gördüğüm yüzünü canlı olarak görünce kalbim tekledi.

Onu çok özlemiştim.

Gözleri kapalı masumca yatıyordu.ona sarılmak istiyordum Onu öpmek istiyordum.

Ama bu isteklerimi yapamazdım.sadece Onu izlemekle yetindim.

Odasını onun kokusu sarmıştı.doya doya içime çektim.

Bir kaç saat sonra artık gitmem gerektiğine karar verdim.ne kadar burada kalıp saatlerce onu izlemek istesemde gitmem gerekiyordu.

Gitmeden dolabını açtım ve bir kaç tane t-shirt aldım.kokusunu özlediğimde doya doya özlem gidermek için.

Pencereye yöneldim.gitmeden masumca uyuyan meleğime son bir bakış attım.

------------
Geçiş bölümü diyelim.

2-3bölüme final olur muhtemelen

Beğendiyseniz oy verip yorum yapabilirsiniz.

Kocaman öptüm görüşürüz💋