Ch.3 | Boyfriend

5 0 0
                                    


INELUCTABLE  (adjective)

i·nuh·luhk·tuh·bl

-means something that cannot be avoided, escaped, or altered. It implies a sense of inevitability or compulsion.

×××

"The ingredient just walks in girls..." 

"Ayan na nga..."

"Mas makapal pa ang mukha niya sa dictionary."

I just walked inside the room, and it feels like all their gossip was referring to me. But to recall everything, I don't remember doing something inappropriate. Maybe I was just mistaken... impossible namang ako ang pinaguusapan nila. 

"Morning..." Bati ko kay Kian; he's my seatmate. Inilapag ko sa ibabaw ng mesa ko ang folder at laptop at isinabit ko naman ang bag sa likod ng silya ko. 

"Morning din, nasan yung dalawang malalaki ang bibig?" I laughed a bit, knowing who he was referring to. It was Alestair and Mika. 

"They chatted me, baka raw mamaya pa silang lunch pumasok. Hindi kasi nila ginawa ang report nila, eh mamaya na yun sa hapon e pre-present kaya ayon ang dalawa nag-cramming." 

Kian shrugged, "Buti nga sa kanila..." 

Napa iling nalang ako sa komento ni Kian. Nasa harap kasi namin naka upo ang dalawa, and yes, both of them are loud. Parati nga silang sinisita ni Kian eh. 

"Where are you going?" Tanong niya nang mapansing tumayo ako at papalakad sa pintuan ng room. I faced him and spoke, "I'll just talk to Hugo. Tungkol sa report namin." 

He nodded and I proceeded to walk outside. Nakita ko si Hugo kasama ng mga barkada niya, nag-uusap sa may hagdan. I neared them at tumikhim. Before he could ask what's the matter, I immediately handed him our topic's notes. Parang mini script yun namin. Guide para Hindi mawala.

"Here. Mamaya ang report natin, make sure to read and understand it." I softly spoke. Nakatingin lang sakin ang mga barkada niya, hinihintay ang pagkuha ni Hugo sa bond paper. 

"No thanks, matalino na ako. Di ko na kailang niyan." May halong kayabangan ang boses niya. He was standing, leaning against the railing. Nasa bulsa niya ang mga kamay niya, at kung maka tingin ay parang hari ng paalaran. 

"Please, huwag mo itong baliwalain. Kunin mo na. We need to do our best since malaki-laki ang points na nakasalalay rito." I urge him to get it. I knew Hugo; he's one of the hard-headed classmates of mine. Kailangan ko lang habaan ang pasensya ko. 

"Hindi ka lang pala teacher's pet, bida bida ka rin," Panginginsulto niya. My ears rang in discomfort, and my heart started to heat. 

His friends just laugh, totally buying his insults. 

I sighed in defeat; I shouldn't force him to avoid conflicts. Ayaw kong masangkot sa gulo. I'll let it slide, as always. "Okay... I should go." Tanging nasabi ko lang.

Hindi palang ako nakakaalis ay may nasabi na naman sila, "Uyh, pre...baka umiyak." At nagtawanan pa. 

"Iiyak na yan!"

"Iiyak na yan!" 

Sabay sabay nilang pahayag. They are teasing me, and it's making my thick, icy patience go away. 

Calm down, Zariah... Just walk away and forget everything. 

I turned around from them, but to my surprise, Kriza, one of my batchmates, faced me. She's with her friends also. 

Mukhang hindi ito maganda. She's looking furious and mad, and she's looking at me like I did something wrong. 

"Ang landi talaga," she said with her gritted teeth. Muli namang nagpantig ang tenga ko. I was so confused, shocked and scared. I don't know what to say. 

I Fell In Love with a GUERRERO Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon