I could still feel my heart pounding so hard. It's as if there's a feast and drums are rolling.
What was that?
Why I saw him that way?
Why I felt that way?
Why I act that way?
Napasabunot ako sa buhok sa gulo ng isip ngayon.
Huwaaaaaahhhh!
I'm going insane! You're driving me crazy!
This can't be!
No hell way!
He's just playing around.
He's careless and heartless.
Suplado sya at makasarili.
No way he will like me. So no way I'll like him as well!
O___O
Bakit ba ganito mga naiisip ko? Erase, erase!
Iiwasan ko ang mokong na yun.
Tama umiwas ka Constanciandra!
Tama!
True to my promise, I avoided him.
Sa hapag himala kaming sabay kumain pero mahigpit kong iniwasan magtagpo ang mga mata namin kahit ramdam ko ang malalim nyang paninitig sa akin na tila ayaw ako lubayan.
I did my very best to have an eye contact with him.
Sa kwarto, akmang papasok ako sa cr nang iharang nya ang braso nya. Papasok na sana ako nang buong katawan nya na ang iniharang nya. Napaiwas ako.
Nakakainis. Epal kahit kelan.
Nagdesisyon nalang tuloy ako huwag na magrestroom. Naglatag ako ng comforter sa sahig at humiga na. Oo hindi na ko tatabi sa kama no.
This is safe for me. Safe for my heart?
Puso ko?
Aish this is getting bad!
Hanggang sa pag uwi sa bahay namin maagap ko syang iniiwasan. Hindi naman na sya nangulit, hinayaan nalang din nya ako.
I sighed. I can't be like this.
Pagkapasok ko. Ramdam ko ang mga patagong paninitig sakin ng mga studyante at hindi ko alam bakit. Hindi ko nalang pinansin.
Nang makasalubong ko si Kisses. Inirapan nya lang ako at umalis na.
Ano yun?
Ay ewan.
Tumuloy nalang ako sa klase at hinayaang dumaan ang mga oras. I need to focus sa pag-aaral ko at nakakahiya sa mga nagpapaaral sakin at nagtitiwala sakin kung bibiguin ko sila.
I let out a deep breath. I overthink things now. I'm a little bit guilty wishing na sana we're also living a comfortable life instead na umasa sa kaibigan ng mama ko. Tita jas and tito are indeed kind. I love them sadyang hindi ko lang maiwasan na maisip na sana wala kami sa ganitong sitwasyon. Kahit paano siguro naiiwasan kong mapressure.
Average student lang naman din ako kaso I can't stay like that knowing they expect me to excel.
Basta maipasa ko ang Board exam ayos na ko doon kahit hindi pasok sa Laude.
I was on my way home when I saw the commotion. Napairap ako. Malamang it's Vito and his circle.
Iiwas na sana ako nang mabangga ako ng isang babaeng tatanga-tanga ata kakatakbo.
"Vito!"
I looked to the girl who shouted his name. Nanlaki ang mata ko nang patakbo itong yumakap kay Vito at humalik sa pisngi nito.
Naestatwa ata ako sa kinatatayuan ko na kahit gusto ko na umalis ay hindi ko magawa.
It is hell time to end my day.
Everyone was shocked sa nakita nila. Sinong hindi diba, sa oras talaga ng uwian namin?
I saw his stare darted on me. Pairap akong nag-iwas ng tingin.
Fuck I wanna go home!
"I was looking for you,"
There's sweet and soft Shieya, ang ka-loveteam nya.
![](https://img.wattpad.com/cover/376685232-288-k425047.jpg)
YOU ARE READING
To Be Smitten
Historia CortaAng supladong artista at akong ordinaryong medtech student lamang.