(Unicode)
ရက်တွေလတွေက မြန်မြန်ကုန်ဆုံးသွားခဲ့ပြီးနောက် သူတို့အားလုံးမျှော်လင့်ထားတဲ့ရက်လေးကို ရောက်ရှိလာခဲ့လေပြီ...။ ခွဲခန်းထဲဝင်သွားတဲ့ထယ်ယောင်းကို ယွန်းဂီနဲ့သူ့ရဲ့မိဘတွေက အပြင်မှာစောင့်နေကြတယ်...။
စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် ယွန်းဂီက ခွဲခန်းရှေ့မှာ ဟိုဟိုဒီဒီလမ်းလျှောက်နေသလို သူ့အမေကလည်း ခုံမှာငြိမ်ငြိမ်လေးထိုင်ကာ တတွတ်တွတ်ဆုတောင်းနေလေတယ်...။ ယွန်းဂီက သားဦးဖြစ်သလို အခုမွေးလာမယ့်ကလေးကလည်း မြေးဦးလေးပဲကိုး...။ ယွန်းဂီအဖေကတော့ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ဖြစ်နေပေမယ့် မကြာခဏဆိုသလို ခွဲခန်းတံခါးကိုလှမ်းကြည့်နေလေတယ်...။
စောင့်နေရတဲ့နာရီတွေက အရမ်းကြာတယ်လို့ထင်ရတယ်...။ ယွန်းဂီက သူ့အမေကိုခဏခဏပင် ထယ်ယောင်းအဆင်ပြေပါ့မလားဆိုပြီး သွားမေးတတ်တယ်...။ အမေကတော့ ကလေးမွေးတာခုလိုပဲကြာတဲ့အကြောင်းပြောပြီး နှစ်သိမ့်ပေးနေပြန်တယ်...။
ရှပ်ခနဲပွင့်သွားတဲ့ခွဲခန်းတံခါးကြောင့် သူတို့အားလုံးအပြေးအလွှားနဲ့ တံခါးရှေ့ရောက်သွားကြလေတယ်...။ သူနာပြုဆရာမလေးရဲ့လက်ထဲမှာ အနှီးလေးနဲ့ထုတ်ထားတဲ့ ကလေးလေးတစ်ယောက်ပါလာတာကြောင့် ယွန်းဂီလည်း စိတ်လှုပ်ရှားစွာငုံ့ကြည့်မိတယ်...။
"ဂုဏ်ယူပါတယ်... လူနာကင်မ်ထယ်ယောင်းက သားယောင်္ကျားလေးမွေးပါတယ်... ကလေးရောလူကြီးရော အဆင်ပြေကြပါတယ်"
"ဒါလေးက ကျွန်တော့်သားလေးပေါ့နော်"
"ချီလို့မရသေးပါဘူး... ကလေးကိုကာကွယ်ဆေးထိုးဖို့ ခေါ်သွားရပါဦးမယ်... ပြီးရင် လူနာခန်းထဲကို လာပို့ပေးပါ့မယ်"
သူနာပြုဆရာမလေးက ကလေးကိုခဏပြပြီးတာနဲ့ ခေါ်သွားလေတယ်...။ ယွန်းဂီကတော့ ခဏလေးပဲတွေ့လိုက်ရတဲ့ သူ့သားလေးကြောင့် ကြည်နူးဝမ်းသာနေမိတယ်...။ သူ့မိဘတွေကလည်း သူ့လိုပါပဲ...။ မြေးဦးလေးကိုကြည့်ပြီး ပျော်နေကြတယ်လေ...။
"မြေးလေးက ငါ့သားနဲ့တူတာပဲ... အသားလေးကိုဖြူဥနေတာပဲ"
"အခုက ငယ်သေးတော့ဘယ်သူနဲ့ပိုတူလဲဆိုတာ ကြည့်လို့မရသေးဘူး... ဒါပေမယ့်သေချာတယ် ငါ့သားနဲ့တူမှာ"
YOU ARE READING
Unstoppable Marriage
FanfictionA successful marriage requires falling in love many times, always with the same person. But if not, become unstoppable marriage.
