Zorlu Evlilik

9- karan'dan

Karan'dan;
Gözlerimi bile kırpmadan noraya bakıyorum hala uyuyordu doktor zaten söylemişti ani yaşadığı olaydan dolayı bir müddet uyuyabilir diye ne hale getirmiştim bu 1 haftada belkide haklıydı ona zarar veriyordum babasına söylermiydi acaba evlenmek istemediğini ama dedirtmem o benimdi kimse ona dokunamazdı bakamazdı benden başka her ne kadarda inkâr etsemde ben norayı sevmeye başlamıştım ama o benden tiksiniyordu ve bu durum beni hem üzüyor hemde sinirlendiriyordu zaten ona vurduğum incittiğim için kendime lanetler ediyordum.

Onu bu kadar çok yıpratmıştım 1 hafta sonra kına olacaktı nora istemesede bu evliliği olacaktı o da beni severdi belki diye içimden geçirirken nora kıpırdanmaya başladı bense hemen yanına gidip  iyi misin diye sordum o ise bana bakmadan.

N;"Nihal abla nerde?"

K;"Ne oldu neden sordun birşey mi istiyorsun."

N;"Senden hiç birşey istemiyorum tek istediğim bu evden gitmek ve bir daha gelmemek nihal ablayı çağır şimdi. "

Bana öfkeliydi bunu biliyordum ama şuan ki hali canımı yakmıştı heryeri yara ve morluk içindeydi yanağındaki kızarıklık bile hafifte olsa ben burdayım diyordu ama sinirlendiğimde gözüm hiç  birşeyi görmüyordu birkez daha kendime nalet ederek nihal ablayı çağırmaya gittim bugün onu eve bırakacaktım ona alışmıştım kokusuyla uyuyup uynmaya zaten 2 hafta sonra sonsuza kadar benimle olucaktı bugünde onu eve bırakmak istemiyordum ama bırakmam lazımdı babasına bırakacağımı söylemiştim bunları düşünürken mutfağa nihal ablanın yanına gidip.

Nihal abla;"buyur oğlum birşey mi istedin. "

K;"Abla nora seni çağırıyor bir gidip bakarmısın yanınada su götür kesin su isteyecek senden geri döndüğünde'de bir tavuk çorbası yapar mısın? "

Nihal abla;"Tamam oğlum sende dinlen dünden beri uyumadın ben yaparım ben gideyim'de bekletmiyim gelin kızımızı."

Dedi ister istemez gelin kızımızı diyince mutlu olmuştum o benim karım olacaktı evet yaşı çok küçüktü 7 yaş vardı aramızda ama nora çocuk gibi değildi ılımlı narin ve olgun bir kızdı ama o beni istemiyordu yine sinirlenmiştim bana alışacaktı belki çocuklarımız olurdu gerçi olucaktı belkisi yoktu karnında çocuklarımızı taşıyacaktı bunları düşünürken yavaş yavaş noranın yanına gittim ve kapının oradan onun görmeyeceği şekilde durdum.

N;"Nihal abla bana su verir misin acaba."

Nihal abla;"Tabii kızım başka birşey istermisin ben şimdi güzel  bir tavuk çorbası yapacağım sıcak sıcak içersin tamam mı kuzum. "

N;"Yok abla zahmet etme gidicem zaten senden birşey daha rica edebilir miyim. "

Nihal abla;"Et tabii kızım buyur."

N;"Üzerimi giymemde yardım edebilir misin tek başıma giyinemiyorum kolum çok acıyor birde iç çamaşırıda getirir misin. "

Dedi ağlamaklı sesle o sırada nihal abla tamam kızım diyip odadan çıkıp diğer odadan kıyafet 
Almaya gitti 2 dakika sonra sonra elinde kıyafelerle geldi o sırada onu durdurup tamam abla sen git gerisini ben hallederim dedim o da tamam oğlum dedi ve aşşağıya indi bende yavaşça odaya girdim beni görünce yine korkulu gözlerle bana bakıyordu.

N;"Nihal abla nerde sen neden getirdin kıyafetleri çağır nihal ablayı."

K;"Nihal ablayı ben gönderdim sana çorba yapacak ben giydiricem üstünü." Dedim o ise bana  yine korkulu bakıp narin sesiyle cevap verdi.

N;"Ben kendim giyinirim bırak şuraya birde taksi çağır eve gidicem söyle nihal ablayada çorba falan yapmasın gidicem şimdi." Dedi sinirlerimle oynuyordu bu kız bende ona.