Kaçırıldığınızı düşünün başka bir insan başka bir şehir bambaşka bir ülke'ye?
Zengin bir ailenin kızı olarak hayattaki en kötü şansımı burda kullanmıştım. Ailemden para koparmak için beni istanbuldan italya'ya kaçırdılar.
Fakat araç ormanlık yere g...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hastane odasında pencereden dışarı bakarken, hafif bir gülümseme beliriyor yüzümde. O gün doktorla yaptığımız piknik aklımda. Hastane bahçesinin gri duvarlarının ötesinde, o kadar canlı ve sıcak bir dünya var ki... Güneşli günlerin içindeki huzuru düşünüyorum, adeta canlanıyorum.
Doktor, iyileşme sürecimde bana destek olmak için beni dışarı çıkarma fikrini önerdiğinde, gerçekten çok mutlu oldum. O gün, hastane bahçesinin ötesine geçmek, bana özgürlük ve umut getirmişti. Gölde küçük bir piknik alanı seçmişti; etraf yemyeşil, kuşlar cıvıldıyor ve hafif bir rüzgar esiyordu. bu doğa harikası, beni gerçek anlamda huzurlu hissettirmişti.
Doktor, piknik için hazırladığı basit ama lezzetli yiyeceklerle beni şaşırtmıştı. Taze meyveler, sandviçler ve sıcak bir çay... Her şey o kadar özenle hazırlanmıştı ki, kendimi çok özel ve değerli hissettim. Doktorun nazik sohbetleri, doğanın güzellikleriyle birleşince, içimdeki gerginlik yavaşça eridi. O an, kendimi gerçek anlamda özgür hissetmiştim.
O gün doğa, bana içsel dinginlik ve huzur sağladı. O sessizlik ve güzellik, hastanedeki dört duvarın ötesinde bir kaçış gibiydi. Zihnimde geçirdiğim o saatler, hayatın küçük ama değerli anlarının ne kadar kıymetli olduğunu anlamama yardım etti. Şimdi, hastane odasında otururken o piknik anı aklımda parlıyor ve bana sıcak bir huzur veriyor.
O gün, doğanın bana sunduğu o anlık özgürlüğü, iyileşme sürecimde önemli bir adım olarak hatırlıyorum. Doğanın sunduğu güzelliklerin ve doktorun nazik tavırlarının bana kattığı iyileştirici güç, her zaman hafızamda kalacak.
Düşüncelere dalmışken, odanın kapısı açıldı ve bir görevli içeri girdi. Eşyalarımı toparlayıp hastaneden çıkış hazırlıklarımı yapıyordu. Görevlinin sessizce çalıştığını fark ettim, ama aklımda hâlâ doktorum Ahenk'le geçirdiğimiz piknik vardı. O gün, doğanın huzuru ve doktorun nazik yaklaşımı, her şeyin daha güzel olduğu bir anı gibi gözlerimin önünde canlanıyordu. Bir süre gülümsedim ardından.
Geçmişte yaşadığım zorluklar aklıma geldi düşünmeden edemiyorum. Şizofreni belirtileri gösterdiğim zamanlarda sık sık Lilith adında bir varlık gördüğümü eski doktoruma söylemiştim. Bu, iyileşme sürecimde büyük bir engel olmuştu. Ama şimdiki doktor Ahenk, bu belirtilerle başa çıkabilmem için gerçekten elinden geleni yaptı. Beni rahatlatacak ve iyileşme sürecime katkıda bulunacak çeşitli yöntemler denedi. Onun desteği, bana gerçekten çok şey kattı.
Görevli eşyalarımı toparlarken, hastaneden çıkış işlemlerini de hazırlıyordu. Bu hazırlıkları izlerken, bir yandan da doktor Ahenk'in gösterdiği titizlik ve özen aklıma geldi. Hastaneden çıkmak, hem özgürlüğün hem de tedavi sürecinin getirdiği karmaşık duyguları beraberinde getiriyordu. Geçmişte yaşadıklarımı geride bırakmanın ve yeni bir başlangıç yapmanın heyecanını hissediyorum.
