Umudun Yolcusu gxg (+18)

teklif

Yokumadan attım yazım hataları bol bol olabilir iyi okumalar

Alaranın karşınıda merak ve gerginlikle beklerken dudağımı dişleyip göğsüne bakmamaya çalıştım

"Ne alaka?" Diye bir tepki verince kaşlarımı çattım, nasıl ne alaka.

"Nasıl yani" ben alaradan cevap beklerken elini ensesine götürdü sonra da gözlerini benden kaçırıp başka tarafa baktı.

"Neden böyle bir şey sordun ki şu an, biraz daha bekleyemez miyiz?"

"Basit bir soru sordu sadece, benimle bir şey düşünümüyorsa söyleyebilirsin"

İçim yansa da bunları ona söyleyebilmiştim.

"Bak seninle gece konuşalım mı bunları, şimdi değil lütfen"

"İstemiyorsun biliyorum, bunu söylemen Yeterli. Sonuçta sen çok güzelsin ve beni beğenmemiş olabilirsin" çünkü artık ikilimden kurtulmak istiyordum.

Cesaret etmişken alaradan net bir cevap almak istiyordum, daha fazla umutlanmak istemiyordum çünkü.

"Bak sevde kafanda yine değişik değişik şeyler kurma, akşam konuşacağız bunları"

Gözlerim dolarken başımı yere eğdim, onunla birlikte olmak istememe mi demişti bunu.

Ona bu soruyu sorduğum için mi bana değişik şeyler kurma demişti.

Tahmin ettiğim gibi alara benimle ciddi bir şey düşünmüyordu.

Dudaklarım titrerken usulca başımı salladım "tamam" sesimi ben bile zor duyuyorken sessizce dolaba yöneldim.

Alaranın arkamdan bana baktığını hissediyordum, canım yanıyordu ve ağlamak istiyordum.

Derin bir nefes alım titreyen dudaklarımı ısırdım.

Gözlerimden akmayı bekleyen yaşları parmağımla sildim ve kendime evde giyeceğim bir eşofman çıkardım.

Başımı yerden kaldırmadan banyoya girdim, alara da başka bir şey söylememişti bana.

Kalbim kırılmıştı, o kadar yakınlaştıktan sonra nasıl normal arkadaş gibi devam edecektik.

O bana her fırsatta dokunup öperken onunla belirsiz bir ilişkide gitmek istemiyordum.

Böyle daha çok umutlanıyordum, ya gerçekten sevgili olalım ya da artık yakınlaşmayalım

Biraz banyoda oyalandım ve üzerimi değiştirdim, alarayla yüz yüze gelmek istemesem de her şey yolundaymış gibi göstermem lazımdı ve bu benim yapabileceğim bir şey değildi.

Yani genelde içimdeki duygular neyse dışa ister istemez yansıtan birisiydim.

Alara kırgın ve kızgındım, en çokta kendime kızgındım aslında.

Biraz daha sakinleştiğimde yavaşça dışarı çıktım, alara üzerini giymiş bir şekilde yatağa oturmuş kucağındaki eliyle oynuyordu.

Benim geldiğimi anlayınca yavaşça başını kaldırıp baktı, dudağını birbine bastırdı ve gözlerini kaçırdı.

"Kahvaltıya inelim" dedi sessizce, başımı sallayıp odadan çıktım, o da peşimden beni takip etti.

Salona geçtiğimde alaranın annesine günaydın dedim ve birlikte kahvaltı masasına oturduk.

Ben kimseye bakmıyor ve sadece tabağınla ilgileniyordum, alara da konuşmuyordu.

Alaranın annesi melek hanım aramızdaki gerilimi fark etmiş olacak ki o konuşmaya ve bizi konuşturmaya çalışıyordu.