Bölüm 11: YAĞMURLU BİR GECE

1.1K 252 104
                                    


Hozier - Take me the church 

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Hozier - Take me the church 

Bölüm 11: YAĞMURLUBİR GECE

Bugün erkeklerden nefret etme günümdeyim!

Sizce de erkeklerin kalplerinin olması gereken o yerde lanet olası bir boşluk yok mu?

Paraları olduğu için herkesin onların peşinden koşacağını düşünen aptallardan bahsetmiyorum bile. Hadi ama kızlar! Yeteri kadar yüksek çanta yığınınız olsa bile bir adamın ilgisizliği ve sevgisizliği tahammül edilemezdir.

Üstelik bazıları gerçekten balık hafızalı olabiliyor. Ve bu bazılarına üzülerek dahil ettiği kişi ise Salvatore Castellani!

Yanındaki lanet olası o sarışın da kim adamım? Hemen hesap versen iyi olur? O güzel, sana koşarak gelen uzun boylu doktor nereye gitti? Onu bu kadar çabuk unutmanın nedeni yaşlılık mı? Hayır, sakın beni durdurmayın, evet, artık zaman gerçeklerin zamanı! Otuz dört yaşındasın, hayatın boyunca tek bir istikrarlı ilişkin olmadı ve mekanların kurşunlanırken bile yanında olan o uzun boylu seksi kadına biçtiğin değer bu mu?

Peki o masum öpücük? Neden onu öptün o zaman? Madem evlenmeyecektin, neden onu yanağından öptün? Eğer hastaysan ve hiçbir şeyi hatırlamayacak kadar yaşlandıysan kahrolası B12 ilaçlarını al ya da sevgili doktorundan sana bir reçete yazmasını iste!

Diğer sarışına gelecek olursak, hadi ama! O doktordan en az bir kafa boyu kısa olması seni etkilemiyor olsa bile, gerçek şu ki, bilinçaltın hala o uzun doktorda. Bilirsin, B12 eksiliğin yüzünden hatırlayamıyor olsan bile bilinçaltın o kızı bırakmamış adamım. Çünkü karşındaki sarışın tamamen önceki bebeğin çakması!

Ben hala ilk kızı tutuyorum, umarım o sarışın bomba seksi kıçında patlar!

Çılgın Grazia güzel günler diler...

*

Rosalina Romano:

Adaya o kadar şiddetli yağmur yağıyordu ki neredeyse camlardan dışarıyı göremiyordum.

Yatağımda cenin pozisyonunda yatmış, odada yanan kokulu mumun titrek alevini izliyordum. Canım sıkkındı, düşünceler beynime yapışmıştı ve beni uyutmuyordu. Kız kardeşimi de oradan almanın bir yolunu arıyordum ancak henüz bulabilmiştim değildim. Hiçbir şeyi bilmemek onu güvende tutuyordu.

Gözlerimi yumarak huysuzca inlediğimde odanın kapısının şiddetli bir şekilde çalınması irkilmeme neden oldu. Yattığım büyük boy yatakta doğruldum ve kapıya baktım. Kapı bir kez daha şiddetle çaldı.

"Kim... Kim o?" dedim ayağa kalkarken. Mumun yanında boş şamdanı elime aldım ve kapıya doğru yürüdüm.

"Aç kapıyı Rosalina," dedi o tanıdık ses. "Benim, Salvatore."

MADALYON CEMİYETİ-2: HEYKELİN KALBİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin