I'm a writer, and he is a famous spazzer. We met in 2022. It all began with a dare, my friend dared me to confess to my spazzer crush, so I did. At that time, he was also courting someone else, and I understood that. I didn't wish for him to reciprocate my feelings.
Doon din naputol ang koneksyon namin sa isa't isa. Nakikita ko pa naman yung mga post niya sa nf ko pero binabalewala ko na lang para maka move on.
Habang naghahanap ako ng mababasa sa Facebook, ay biglang may nag notif kaya dali dali kong binuksan ang aking messenger at bumungad sa akin ang chat nito.
Sa pagkabigla ko ay na like zone ko ito pero agad ko din namang binura. Ayaw kung mag assume kaya pilit kung pinapakalma ang sarili habang ni re-replayan siya.
"Can i ask a favor?" he chat
"Ano?" i tried to be cold pero sa loob loob ko ay may kung anong saya akong naramdaman.
"Pwede mo ba siyang kausapin?" sa chat pa lang nito, agad na nabura ang saya sa loob ko at ni seen lang siya.
Simula noon ay hindi na kami nag uusap dahil ako mismo ang umiiwas kahit nga nag co-comment siya sa mga post ko ay hindi ko na pinapansin.
Hanggang sa sumabog na lang ang issue na nagloko ito at dahil dakilang chismosa ako, ay agad kung tinanong kung totoo ba ang paratang sa kanya. at nang hindi naman ay hinayaan ko itong makipag kaibigan sa akin.
Akala ko noong una ay wala na akong nararamdaman sa kanya pero nagkakamali pala ako. Sa isang taon naming magkaibigan ay mas lalo lang umusbong ang nararamdaman ko dito.
"Gusto ko talaga maging published author. sana matupad ko yun someday"
"Alam kung mangyayari yan balang araw at kung mangyayari yun, ako ang unang bibili ng libro mo" hindi ko maiwasang mapangiti dahil sa reply nito.
December 13 ay gusto nitong makipag meet up kaya agad akong pumayag. Habang namamasyal kami ay puro lang ako tawa dahil sa mga biro nito. Puro lang kami asaran sa buong hapon naming magkasama.
Naisipan naming mamasyal sa may tabing dagat. Mas lumawak ang aking ngiti dahil sa ganda ng dagat at sobrang tahimik din ng lugar. Tanging alon lamang ang aming naririnig.
tumingin ako dito at nakatingin ito sa may tabing dagat kaya hinawakan ko ang kamay nito na ikinalingon nito.
"G-Gusto kita" pag amin ko dito.
He smile ""Gusto rin kita, matagal ko nang gustong sabihin 'yon, pero alam kong marami kang ibang bagay na kailangan munang i priority"
"Ito na siguro ang huli nating pagkikita. at kapag ganap ka ng author at wala pa tayong dalawang natagpuan na iba, at kapag ako pa, papakasalan kita" yun na ang huling pag uusap namin at bigla na lang itong nag deact ng acc.
And now ganap na akong published author. And today is my book signing.
All my efforts have paid off, and I've fulfilled my dream. Since he left, I haven't opened my heart again because I know it's still him.
I'm still holding on to his promise.
My deep thoughts were interrupted by a child tapping me. The child had a smile on her face.
"Are you lost?" I asked.
She shook her head and showed me a book, the one I wrote. "Can you sign it?" she asked. I happily took the book, signed it, and returned it to her.
"Thank you po! Siguradong matutuwa si daddy nito" ani nito at tumingin sa akin "Pwede mo po ba akong samahan sa daddy ko? Matutuwa po yun" dahil sa ngiti nito ay agad akong umoo sa bata.
Ilang lakad ba ang ginawa namin bago kami huminto sa lalaking nakatalikod sa amin. Habang pinagmamasdan ko ito ay may kung anong kaba akong naramdaman dahil sa familiar nitong likod.
"Daddy!" tawag ng anak nito kaya dahan dahang humarap ito sa amin. Halos hindi na ako humurap ng tuluyan na itong humarap sa amin.
"Kanina pa kami naghahanap ng mommy mo sayo. we're so worried, princess" ani nito sa anak na hindi man lang napansin ang aking presensya.
"Daddy, I have someone with me. She's the author of the book I've been reading," she pulled me closer, and he finally looked at me.
Our eyes met, kita ko ang gulat nito "A-Antonia?"
"Nice to meet you again. I'm so happy that you find your one, ang ganda din ng anak mo" pinilit kung ngumiti dito.
"Kilala mo po siya daddy?"
"Kaibigan ako ng daddy mo noon" maagap kung sagot bago paman ito nakasagot.
"Be happy, tim" huling sabi ko dito bago tumalikod bago paman nito makita ang kumawalang luha sa aking mata.
