අද අහසේ තිබුනේ බේබදු හදක් . පැත්තට ඇද වෙලා රුහිතෙට ගියපු හදක් . තරු උනත් අද වෙනදා තරම් පෙන්න තිබුනේ නැහැ . බේබදු හද නිසාම නොකිටින් සැරට තරු උනත් ඈතට යන්න ඇති . හැබැයි මට පාලුයි . අඩුම තරමේ වීනස් තරුව හරි හදත් එක්කලා මුලා උනු නිසා මම හිත හදා ගන්න උත්සාහ කලා . මුලු දවසෙම මට දැනුනු පාලුවට සැනසුමක් වෙන්න ඒකට පුලුවන් උනා .
තාමත් මට අමතක කරන්න බැහැ එයාගේ වෙල්වට් පාට ඇස් දෙක . මාව පිස්සෙක් කරන ඒ විකාර හිනාව . ඇත්තටම මම පිස්සෙක්ද ?? තාමත් නමක් වත් දන්නේ නැති හැමදාම උදේට බලංගලාවට කිරි ගේන කොල්ලෙක් වෙනුවෙන් මේ තරම් නහින්න මට පිස්සුවක් තියෙන්න ඕනේ . තේරුම් ගන්න බැරි මට මීට කලින් කවදාවවත්ම දැනිලා නැති අමුතුම හැගීම් වලින් මගේ පපුව පිරිලා .
ඒක නොස්ටැලිජික් හැගීමක් වගේ දෙයක් . පපුව අස්සේම හැංගිලා තියෙන දෙයක් . නොදැනුවත්වම හෝ එයා ලග තියෙන අමුතුම දෙයක් . ඒ දේ මට කතා කලා . හරියටම මගේ පපුව මැදට . ඒක පොඩි සරල දෙයක් උනත් වසන්ත කාලෙට පිපෙන ටියුලිප් මලක් වගේ මගේ හිත පිරිලා . සතුටින් ... සෙනෙහසෙන් ... වෙලාවකට මාව හැගීම් පිරුනු මහ සාගරයක ගිලිලා යනවා වගේ මට දැනෙනවා .
පිනි බාන හිරි බරිත උදේම බඹරෙක් වගේ එයාගේ වටේ කැරකෙන එක , එයත් එක්ක කතා කරන එක , මම දියේ ගිලෙනවා වගේ දැනෙනවා . මට හුස්ම ගන්න බැහැ . මගේ හදවත වේගයෙන් ගැහෙනවා . ඔළුවත් කැරකෙනවා . මට කෙලින් හිතන්න බැහැ වගේ . ඒ හැගීමට ඇත්තටම නමක් දෙන්න පුලුවන් උනා නම් මං ඒකට ආදරය කියන්න දෙපාරක් හිතන්නේ නැහැ .
තාමත් ඇලයට පායලා තියෙන බේබදු හදත් අයාලේ ගියපු මගේ හිතත් එක වගේ කියලා මට මොහොතකට හිතුනා . ඒ වෙල්වට් ඇස් වල අයිතිකාරයා , මගේ පපුව අස්සට අවසරේකින් තොරව රිංගපු ඒ හිතුවක්කාරයා පරිමාවටත් වඩා ගැඹුරු අයුරින් මගේ හදවත අරක් ගෙන තියෙන වග මට පිළිගන්නම සිද්ද උනා . ප්‍රේමය කියන්නේ ප්‍රේමයට හිතට නිදහස් නම් පාටක් භේදයක් ඕනේ ම නැහැ නිවෙන්න .
හාදුවෙන් හාදුවට
රස උනත්
ප්‍රේමයෙන් ප්‍රේමයට
හිත් උනත්
හරි වෙනස් !!
මම මටම මුමුණ ගත්තා . නින්දක් අහලක වත් නැති මට තනියට හිටියේ මං වගේ අද අහසේ තනි උනු බේබදු හදක් . හදට උනත් ඇලයට හරි බබලන්න රැයට උනා කලුවරම වෙන්න . ඉතිම් මම ඇහැරන් හිටියට මොකද හද උනත් අහසේ තවම රස්තියාදු වෙනකොට . මට පාලුවක් නැහැ කියන්න බැහැ . පිරිමියෙක් වෙලත් මූණට කියා ගන්න බැරි දේවල් මටත් තිබුනා . හරියට වෙල්වට් පාට ඇස් වල අයිතිකාරයා වෙනුවෙන් මගේ හිතේ තියෙන හැගීම් වගේ දේවල් .
මගේ ආදරයට කොමාවක් තියන්නද නැවතුමක්ද තියන්නද කියලා මට හිතා ගන්න බැහැ . ඒත් මගේ ප්‍රේමය සම්පූර්ණයෙන්ම අයාලේ ගිය අහඹුවක් !! දෛවයේ බැදීමක් !! ඒත් අහඹු අය අහම්ඹෙන් වෙලෙන්නා වූ ප්‍රේමයෙක් !! සුන්දර අප්‍රේල් අග අහන්ඹෙන් පිපී සුවද උනු ප්‍රේමණීය වස්නතයක ගිලිනු මට මගේ වෙල්වට් සදාකාලික මෙන්ම අමරණීයක් ප්‍රේමයක් !!
හරියටම බංගලාවේ පාන්දර දෙකේ කණිසම වදිද්දි මම ගැස්සිලා ගියා . මේ තරම් රෑ වෙනකල් මම හදක් එක්ක දොඩමලු උනා කියලා මට විශ්වාස කරන්නත් බැහැ . හදක් දිහා නොබලපු මම වීනස් තරුවක් පෑයුවත් අහක බලා ගත් මම අද හදත් තරුත් යා කලා . ප්‍රේමයට ලොබ බැදීම සම්පූර්ණයෙන්ම වරදක් උනත් ඒත් මට ඒක නතර කරන්න බැරි උනා . ආදරය කරන්න . ඕනෙම නම් ඒ ආදරයෙන් මැරෙන්න උනත් මට පුලුවන් උනා .
හුදකලා රැයේ දැල්වෙන වොල්ගාවත් , ඕක් අතු බර කරමින් ඇගට දැනෙනා හුලං පොදත් බස්සන් ගේ මූසල කෙදිරුමත් මාව වෙනස්ම ලෝකයක තනි කලා . බැල්කෙනින් කාමරයට ආව මම දොර වහලා දාන්න කලින් ආයෙම පාරක් වීනස් එක්කලා ගිලන් වෙලා ඉන්න බේබදු හද දිහා බැලුවා . මට ඉරිසියයි මම නිතර තනි වෙන හදට උනත් වීනස් අයිතිවාසිකම් කියන කොට .
කාමරය ඇතුලට ආව මම ඇදෙන් හාන්සි වෙලා හුස්මක් ගත්තා . උදේම මගේ වෙල්වට් ඇස් වල අයිතිකාරයාව බලන්න මට ලොකු උද්‍යෝගයක් ඇති උනා . මම දන්නවා මේ හැගීම් හරි බොලදයි කියලා . තවම නමක් වත් දන්නේ නැති කිරි ගේන කොල්ලෙක්ට බංගාලවක බේබි කෙනෙක් උමතු උනා කියන එක ඇත්තටම පිස්සුවක් . ප්‍රේමය මිනිස්සුන්ව සනසනවා තවත් වෙලාවකට රිදවනවා තවත් වෙලාවකට මම වගේ පිස්සන්ට උමතු ප්‍රේමය නමින් ජීවය දෙනවා .
ඒක විකාරකයි ඒත් විදින්නම ඕනේ හැගීමක් !!
බමුණු සදාචරයෙන් පැන්න
හදවතක් තිබුනේ මට
මියෙන්න පණ ගැහෙද්දි
නුඹ අහඹුවකි හමුවුන .. !!
YOU ARE READING
තහනම් මලක් || TK || NF ✔✔
Short Storyකඩදහියක ලා රෝස තවරන්න .. පෙනෙනවාද ප්‍රේමයේ වරණය ... ?? ඉතිම් මට කියන්න ආදරය මොන පාටද ... ?? Short Nonfiction Completed Happy ending Start : 28 / 09 / 2024 End : 28 / 09 / 2024
