* අටවෙනි දිගහැරුම *

450 102 18
                                    

" විමුක්ති බේබි .. දවල් වෙලා නැගිටින්න "

කන ගාවින්ම මට කවුරු හරි මගේ නම කියලා කතා කරනවා ඇහෙන කොට මම හිමීට ඇස් ඇරියා . ඊයේ රෑ මම ටිකක් වැඩි පුර ඇහැරන් හිටපු නිසා ටිකක් වැඩිපුර නින්ද ගියා . දෙයියනේ මට උදේම මගේ වස්තුව ගේ අතින් කිරි බෝතල් ගන්නත් බැරි උනා . ඇස් ඇරපු ගමන් මගේ ඇස් වලට පෙනුනේ විහස්ව . කවදාටත් වඩා එයා අද මට ගොඩක් ලගින් හිටියා . හරිම ලස්සනයි මම හුස්ම යටින් මිමිණුවා .

" විහස් මොනවද මෙතන කරන්නේ ?? "

මම හිමින් සීරුවේ ඈනුමකුත් යවන ගමන් ඇදෙන් වාඩි වෙද්දි විහස් අත් දෙකත් එකට ගුලි කරන් මගේ දිහා බලන් හිටියා .

" බේබි ගමට ආපු දවසේ ඉදන් කිරි බෝතල් ගන්න හැමදාම එනවනේ ඒත් අද නාපු නිසා මගේ හිතට හරි නැහැ වගේ දැනුනා .. මුලු කිරි බෝතල් ටිකම විකුණලා ලොකු නෝනට කියලා මම බේබිව බලන්න ආවා "

හිතට හරි නැති උනා ?? මගේ විහස්ට මං නැතුව පාලු හිතුනද ?? අද මට වැඩියෙන් ටිකක් නින්ද ගියා . පව් මං එනකල් ගොඩක් වෙලා බලන් ඉන්න ඇති . තියෙන අහිංසක කම .. උතුරන්න ආදරේ හිතෙන එක අහන්නත් දෙයක්ද ?? එක මොහොතකට වත් මට ඇස් ගන්න බැහැ මගෙ විහස් ගෙන් . කොහොමද උබ ඔය හැටියට අහිංසක උනේ ?? ලස්සන උනේ ?? මලක් වගේ උබ හරිම පිරියයි .. දැක්කත් ඇති මට හරියට ලෝබ හිතෙනවා .

" ටිකක් නින්ද ගියා .. වාඩි වෙන්න ඇයි හිටන් ඉන්නේ "

" කමක් නැහැ බේබී මෙහෙම හොදයි .. "

" කිව්වම වාඩි වෙන්න දරුවෝ !! ඔතන නුහුරුයි නම් මං ගාවින් ඇදෙන් වාඩි වෙන්නකෝ "

මම බලෙන්ම වගේ විහස් ගේ අතින් අල්ලද්දි එයා මට එහා පැත්තෙන් වාඩි උනා . ම්ම් අදත් ඒ ඩැන්ඩෙලියන් මල් සුවද එහෙන්මමයි . මම තවත් හුස්මක් ගත්තා . විහස්ගේ ප්‍රියමනාප කුසුඹට මම දැන් ආස වෙලා . අත් දෙකත් එකට තද කරන් එයා මගෙ දිහා ඇස් කොනින් බැලුවා . ඒ වෙල්වට් පාට ඇස් නම් ඇත්තටම මායාවක් . මම ලගින්ම දැක්කා ඒ වෙල්වට් ඇස් .. සිය දහස් වාරයක් මට ඒවා ඇතුලේ ගිලෙන්න පුලුවන් .. ඒවා ඇතුලෙන් කවදාවත්ම මට ගොඩට එන්න මහන්සි වෙන්න ඕනේ නැහැ .

තහනම් මලක් || TK || NF ✔✔Where stories live. Discover now