KAÇIŞ..(OTEL)

4.BÖLÜM

  Oh be dünya varmış, diye yatağımda gerinerek uyaniyordum yeni hayatımın bir gününe daha...
  Acele etmeden yatakta keyif yapmak harika bir duyguymuş. Her zaman kurallar ile yasayan benim için, bu duygular hem yeni hemde mükemmel bir şey.
Mutfaktan gelen nefis kokular olmasa öğleye kadar cikmazdim yataktan herhelde.
  Önce banyoya ardından mutfağa geçtim üzerimdeki saten geceliğimi bile çıkarmadım.bu benim için resmen özgürlük ya..
  Canım arkadaşım,Sevda'm, öyle güzel bir kahvaltı hazırlamıştı ki resmen masaya aşık oldum.
  Yüzümde güller açıyordu sanki, çok mutluyum,çok özgürüm.
   " Çok mutlusun, seni gülerken görmekte varmış" diyen arkadaşıma cevap olarak daha içten bir gülümseme gönderdim.
  " Sanki yeniden doğdum. Artık beni üzecek hiç birşey istemiyorum hayatımda." Dedim Sevda ya.
   " Sana 1 ay izin veriyorum canım. Bu 1 ayı iyi değerlendir, gez toz yeni hayatının tadını çıkar." Dedi yine imalı imalı.
   " Ah Sevda,hala aynı konu mu? " Diye yalandan somurttum. " O konu otelden çıkınca kapandı, ilkti,güzeldi,bitti." Dedim.
   Zaten uzunca bir süre kimseyi istemiyordum hayatımda.
  " Ayşim " dedi.
  " Kızım ben kimim? Benim adım Ayşim mi? O da kim?" Dedim kahkalarla. O da eşlik etti bana.
   Biz mutfakta gülüp, kahvaltı ederken salondan gelen televizyonun sesiyle donup kaldık.
  " Koş içeriye, televizyon" diyebildim sadece.
  
  " İZMİR İN VE ÜLKENİN SAYILI ZENGİNLERİNDEN, YÜCELLİ AİLESİNİN TEK VARİSİNİN DÜN AKSAM SAATLERİNDE NAAŞINA ULAŞILDI." Sevda ile birbirimize baka kalmıştık.
  " Ayşim Yücelli nin aracı uçurumdan yuvarlanmış ve kazanın etkisiyle patlayarak yanmış."  Sipiker kazayı anlatıyordu. Şimdi ikimizin gözü de televizyondaydi.
Benim resmim de vardı ekranda.
" Dün akşam saatlerinde kaza yerine ulaşan polis ekiplerinden alınan bilgilere göre, Ayşim hanımın cesedi,kaza sonrası gerçekleşen patlama ve yangından dolayı tanınmayacak halde yanmış bir şekilde bulundu. Kazada arabada tek başına olduğu belirtildi. Kazanın yakınlarında bulununan kimlik ile kazayı yapan kişinin YÜCELLİ holdingin tek varisi Ayşim Yücelli olduğu açıklandı. " Gerisini dinlemeye gerek bile duymadan yerimizden kalmış sevinçten zıp zıp zıplıyorduk Sevda ile.
  " Bizimkilerden kurtuldum Allah im sana çok şükür" hem zıplıyor hemde ellerimi açmış şükrediyordum. 
  " Dur bi, devamını dinleyelim" dedi Sevda.
  " Talihsiz varisin cenazesi yarın öğle namazında ...camiinden kaldirilacak ve aile mezarlığına defnedilecek" dedi sipiker.
   " Allah rahmet eylesin" dedik sevdayla aynı anda.
 

   Evet Ayşim öldü "Ayşen" doğdu. Beni  korkutan tek şey tüm kanallarda resmimin görünmesi idi.
  "Onunda çözümü var canım" diyen sevda beni yine kurtaracakti biliyordum.
" İmaj değişikliği" diye bağıran arkadaşim beni korkutmustu. Niye mi?
  " Sana bir şey söyleyeyim mi? Ayşen çok güzel oldun be canım. Zaten güzeldin benim dokunuslarimla bir afet oldun." Beni mi övüyor bu kendini mi acaba.
  Ne mi yapmıştık? Doğuştan sarı olan saçlarım artık koyu kahveydi.belime gelen saçlarım artık omuzlarima zor değiyordu. Gözlerimde artık yeşil değil koyu kahve bakıyordu.
  " Kaş seklinde böyle daha iyi oldu, yüzüne yakıştı. Şu makyajını da artık bu şekilde yapıyorsun. Artık tamamen Ayşen sin." Dedi Sevda.
  Deli kız, beni büyük ölçüde değiştirmişti. Aynada ki ben miydim? gerçekten başkasına bakıyor gibi hissetmistim.
 

Aras' tan;
Sabaha karşı çıkmıştım Yol'dan. Akşam olaysız geçmişti, diğer gecelere nazaran. Güzel bir parti vardı mekanda,güzel parti,güzel kızlar. Ama hiç biriyle ilgilenmemiştim. Aklımda birtek o vardı.Gizemli kadınım. O koku aklımı başımdan alacak kadar etkiliydi.beni büyüledi sanki. Sadece o vardı günlerdir aklımda.
  Evime gelmistim. Uyumak için yatmam lazımdı ama yatağa giremiyordum . O masum güzelliği görüyordum, ne zaman uyusam rüyalarım da.
  " Ferhat haber var mı?" Dedim bı umut karşımdaki beceriksiz adama.
" Abi otelin kamera kayıtlarını inceledim.Artik elimizde resmi var, bulmamız uzun sürmez." Dedi. İçimde kötü bir his vardı.sanki onu hiç bulamayacak gibi hissediyordum.
   " Abi yenge çok güzelmiş gerçekten" dedi Ferhat, ama ben bu haldeyken bu şekilde konuşmaması gerektiğini yüzüne bir yumruk yediğinde anlamış oldu.
   Az önce bir kadını kiskanmistim, bu başıma ilk kez geliyordu. Evin içinde bir oyanana bir bu yana,deli  danalar gibi dönüp duruyor,öfkeden kuduruyordum.
    Bir şişe viski devirmistim sabahın bu saatinde. Tam sızmak üzere iken Ferhat in sesiyle açtım gözlerimi.
  " Abi bunu görmen lazım" diye mirildaniyordu tepemde. İnşallah önemli bir şey dir,yoksa bugün Ferhat in namazını kılardık.
   Ferhatin baktığı yöne çevirdim bakışlarımı. Televizyonda son dakika geçiyorlardı.
  Günlerdir aradığım kadın televizyon daydi. Kaza mi diyorlardı. Yanmış bir halde mi bulunmustu.

    " Hayır" diye inliyordum sadece.evde sağlam bir eşya kalmamıştı. Her yeri kırıp dökmüş en sonda elimdeki viski bardağını sıkarak kırmıştım. Elimden kanlar akıyordu ama benim umrumda değildi. Tek düşündüğüm gizemli kadınım dı. Onuda bulamadan kaybetmiştim.
   Bugüne kadar kadınların ağını almıştım şimdi benden çıkıyordu acısı.
Adamlarım seslere içeri dalmislardi.Beni çok kez öfkeli görmüş, ofkemden nasiplerini almışlardı ama bu başkaydi.onlarin gözlerinden anlamıştım ne halde olduğumu. Öfke sorunum vardı zaten şimdi beni kim nasıl durduracakti.
Ferhat in elindeki iğneyi son anda fark etmiştim ama engel olamamıştım. Sakinlestiricinin etkisiyle yere yığılmıştım.en son hatırladığım o gözler ve o kokuydu.

*

*

*