KAÇIŞ..(OTEL)

5.BÖLÜM

Aradan geçen 3 ayda hayatımın en güzel zamanlarını yaşamıştım. Gönlümce gezmiş, eğlenmiş ve hayalim olan resimlerimi yapmaya başlamıştım.
  " Sevda ,canım nasıl olmuş?" Yeni bitirdiğim resmimi gören arkadaşımın dili tutulmuştu sanırım.  Bir haftadır üzerinde çalışıyordum. Sevda meraktan catlayacakti ama bitmeden göremeyeceğini söylemiştim. Bugün sonunda bitirmiştim.
  Resmimin adı " KAÇIŞ" tı. Kalbimle yapmıştım bu resmi. İki renkten oluşuyordu sadece siyah ve yeşil. Siyah bana o geceyi hatırlatıyordu. Kaç gece rüyalarımda görmüştüm onu sayısını unuttum. Güzeldi ama kabus gibi bitmişti o gecenin sabahı. Beni aşağılamak için bıraktığı o paraları hala saklıyorum. Unutmamak için.
" Bu muhteşem bir eser" gözleri parlamisti resmen Sevda nin.

Gülerken ağlamaya başladım şimdide. Bu günlerde duygularım birbirine girmişti resmen. Durup durup ağladığım çok oluyordu. Kendimi iyice bu resme vermiştim. Bazen yemek yemeyi bile unutuyordum resimle uğraşırken.
  Ama degmisti. 1 hafta sonra yapılan bir sergide görücüye çıkacaktı. Onu satmak istemiyordum ama bakalım iyi bir alıcısı çıkarsa satacaktik. Bu benim değil Sevda nın fikriydi. Benim o geceyi düşünüp üzülme mi istemediği için sattirmak istiyordu biliyordum. Ama kiyamiyordum yine de bu resme.
  Benim hiç sevgilim olmadı ailem yüzünden. Kimseyle yakinlasmamistim o geceye kadar. İlk ti işte herşey için. Oyuzden bende ne kadar asagilansamda değerliydi.
   " Canım hadi yemeğe cikarayim seni" diye seslendi Sevda. Benim yine dalıp gittiğimin farkındaydı. " Tamam" dedim sadece. O üzülmesin diye gülümsedim.
   Süslenip çıktık evden. Merkez de yeni bir yer açılmış oraya gidiyormuşuz. Taksiye binince söyledi bana. Son zamanlarda kalabalık yerlerden uzak duruyordum,boguyordu sanki beni.
   Restorana gelmemiz 1 saatimizi almıştı. Balık yemek istemişti canım. Sipariş geçince garson 15 dk ya gelecegini söyleyip ayrıldı yanımızdan.
  " Ayşen canım ne oluyor sana? Niye kapattın kendini dünyaya? Bu şekilde olmaz ama artık kızmaya başlıyorum bak hı!" Artik içinde tutamayarak bana fırça kaymaya başladı canım arkadaşım.
" Bilmiyorum Sevda, gerçekten bilmiyorum hayat enerjim çekildi sanki. Gülümsüyorum arkasından ağlıyorum. Uyku düzenim çok değişti. Sürekli kabuslar görüyorum. Yada rüyada olduğumu anlamadığım gerçekmiş gibi rüyalar." Diye kısa bir özet geçtim.
  Biliyorum üzülüyor halime. Ama elimden birşey gelmiyor. Çok yorgunum, çok halsizim.
  Sessizce yemeğimizi yedikten sonra kalkmak için hareketlenince midem bulandi hemde çok fena bir şekilde. Sanırım balık bayatti diye düşündüm. Eve kadar bu şekilde gidemezdim.
"Lavaboya gitmem lazım" deyip hızlıca ayrıldım sevda nın yanindan.
Arkamdan gelirdi biliyorum ama bekleyemezdim şuan onu.
 
  " İçinde ne varsa çıkardın kızım. Yemeğe verdiğimiz para ziyan oldu." Canım arkadasim beni güldürmeye çalışıyordu. Aynada kendime baktığımda bembeyaz bir surat vardı karşımda.
  Gözlerimde ki korkuyu gören arkadaşım " hadi bir hastane ye gidiyoruz.bu böyle olmaz zehirlendin sanırım bir tahlil yaparlar" deyip kolumdan tuttuğu gibi beni getirmişti hastaneye.
   Acilde müdahale yatağında gozlerim kapamaya başladı resmen uykum gelmişti. Yaşlandım ben sanırım kafamı koyduğum gibi uyku moduna geçiyordum son zamanlarda.
   Sevda da dışarı çıkmıştı.tahlil sonuçları çıkana kadar disardayim ben demişti.
  Ben anlıyordum onun derdini aslinda. Çok özlemişti mesleğini. Hastane de olmak ona eski günlerini hatirlatmisti. 3 aydır ayrıydı oda mesleğinden. Tabi bu da benim yüzümden di. Benim için bırakmıştı mesleği ni, hayatını,herşeyini.
  Nekadar zaman geçti bilmiyorum ama yanımdaki hareketlilik yüzünden uyanmıştım. " Doktor geliyor canım uyanabilecek misin?" Diye sordu sevda. Demek gelmişti yanıma. " Tamam" deyip açtım gözlerimi.
*
*
   
    " Aferin Ayşen! Kızım sen bunu gerçekten istiyor musun? Yapabilecek misin ? Bak yeniden kaçmak zorunda kalabiliriz ve bu öncekine göre daha zor olur bu şekilde."
   " Bu bebeği istiyorum Sevda!" Hem konuşup hem ağlıyor hemde gülüyordum.
   " Bak iyi düşün, bu bir ömür ona bakmak demek " dedi çocukları hiç sevmeyen Sevda.
  " Biliyorum ve istiyorum. Benim hayatım yüzünden onu aldırmam,ona kıyamam." Eve gelene kadar tartışıp durmuştuk Sevda ile.
   " Kızım hadi bir naneler yiyorsun da niye korunmuyorsun?"
" Ben nerden bileyim ki böyle olacağını,hergun biriyle mi yatıyorum ben ya! "
  " Bilmezsen böyle olur işte "
  " Sen bizi istemiyor musun teyzesi"
Deyince sevda bir donup kalmıştı resmen.
  "Teyzesiyim degilmi? " Gözleri parladı bir anda.
" Tamam şey yapıyoruz, şey arkana yastık koyalım dur bi,uzat bakalım ayaklarını şöyle ohhh..."
  Gitti bununda kafa...ben  kahkaha atinca kendine gelir gibi oldu ama yine gitti.
   " Teyzem, balım, kaymağim canın bir şey istiyor mu senin bakayım?" Şimdide karnimla konuşuyordu.
  " Sevda iyi misin?" Dedim elimle kaldırdım başını göz geldik.
  " Bende kafa bırakmadın kızım ya teyze dedin ben uçtum. Çok güzel bir teyzen var ama balım" dedi gülümseyerek.
    İçli bir şekilde uzunca bir offff çektim eh dayanamadım yani artık bu olanlara.

*
*
*

   
      Sabah ellerim karnimda uyanmıştım. Bebeğim benim dedim içimden. Yüzüm güldü günler sonra yeniden.
   " Bak annecim, bu babanla benim resmim,ben çizdim." Sevda gülerek bakıyordu bize.  ellerim şimdi 6 aylık olan karnımın üstünde, bebeğimi hem seviyor hemde onunla konuşuyordum. Bal böceğim benim canım kızım dedim içimden, sen yinede unut babanın yüzünü tamam mı?
   Evet bir kızımız olacaktı bizim sevda yla. Annesi de babası da biz olacaktık onun. Şimdilik her şey yolunda gidiyordu. Hem hamileliğim hemde hayatım.
   Kızım bana uğur getirmişti. Galeride görücüye çıkan ilk resmim rekor fiyatla satılmışti. O resimden gelen parayı, kendi yerime koyduğum, kazada ölü de olsa, yanmasına sebeb olduğum o kimsesiz ,tanımadığımız kız adına bir yetimhaneye bağışlamıştik Sevda ile. En azindan ruhu için birşeyler yapmak istemiştik.
   Geçen 3 aylık süre zarfında Sevda doktorluktan tamamen vazgeçmişti.Yaptigi şey yüzünden kendini affedip doktorluga dönemedi bir daha. Onu için çok üzülüyorum ama elini tutup destek olmaktan başka bir şey gelmiyor elimden.
  Geçen hafta 4 resimle katıldım yine bir sergiye. Bu arada hiç kimse resimleri benim yaptığımı bilmiyor. Ayşen olarakta tanınmak istemedim. Herkes " gizemli" diye biliyor resimleri yapanı. Kargoyla gönderiyorum adresi farklı yazıp.odemeyide isimsiz bir ibana atıyorlar.
   Bir şekilde bir hayat kurmaya çalışıyorduk işte kendimize. Zorda olsa yakalamistik bir yerden hayatı işte. Off yine duygusallık istemiyorum annecim. Dedim karnımı severken.
   " Sevda, galeriden aradılar..."  Of nerde bu kız ya.
  " Sevda nerdesin kız sana sesleniyorum uyudun mu yoksa?"  Diye kapısını çalarak odasına girdim.
  " Ne yapıyorsun bakalım burda? Kızımla seni merak ettik teyzesi..."  Bu kızda bu günlerde bir haller var ya.
Yine kime aşık oldu acaba benim şıpsevdi arkadaşım.  Meraklı bakışlarla yanına gittim.kafasini bilgisayardan kaldirmiyordu, ne yapayım merak ediyorum bende canım.
    Güzel bir mekanın fotolarina bakıyordu. Eğlence mekanı gibi bir yerdi anladığım kadarıyla.
  " Sevda"
  " Hıı?"
  " Sevda sen neye bakıyorsun bu kadar dikkatli?"
  " Sevdaaa!"
  " Hıııı?"
  " Ayyy, doğuruyorum galiba ayyy!" 
  " Neeee? Daha erken olmaz, doğuramazsin" diye birden ayaklandı bağırarak. 
  " Kızım, sen beni öldürcen mi ya, niye korkutuyorsun beni?"
  " Ne yapsaydım ya sana ulaşamıyorum baksana,şimdi en azindan bakıyorsun bana. Sen ne işler peşindesin bakiyim?
  Ne inceliyorsun öyle dikkatli dikkatli?"
  " Çok güzel bir projem var canım.Onun için yer bakiyorum. Birkaç tane güzel yer var ama karar veremiyorum."
   " Nasıl bir proje mis o ?"
  " Gel otur şöyle " dedi elimden tutarak beni yatağa oturttu. İyice merak sardı tabi beni.
   " Canım senin bu muhteşem arkadaşın gece eğlence sektörünün kraliçesi olacak, o yüzden ilk iş olarak bir mekan bulmam lazım."
   " Nerden çıktı şimdi bu? Ne güzel böyle yaşayıp gidiyoruz işte." Dedim dudaklarımı büzerek.
  " Canım benim diğer hayalimdeki meslek bu. Eğlence mekanı işletmek istiyorum işte, ne olur seninde desteğine ihtiyacım var maddi manevi"
   Düşündüm de benim yüzümden en sevdiği işi doktorluğu bırakmıştı ona şuan ki hayatımı borcluydum. Onun sayesinde özgür ve mutluydum.
  " Tabiki ben her zaman senin yanındayım, nasıl istersen , ne istersen hep destekçinim canım" dedim  ve sarıldım boynuna.
  Bir kardeşim olsa bu kadar severmiydim bilmiyorum ama sevda benim herseyimdi. Can yoldaşım yol arkadaşım di.