SÖNÜK ALEV (+18)

TANITIM

 SELAMIN ALEYKÜMMMM

Açık olmak gerekirse bu kurguyu bugün atmaycaktım ama dedim ki ben ne bekliyommmm!!??

Umarım bu kurgum da Kızıl Çalıkuşu gibi tutar:)

Sizi seviyorum!!

GELMİŞKEN TANITIMIMIZA OY VERİP, YORUMLAR YAPIP TAKİP EDER MİSİNİZZ??

Asker üniformaları içinde bir adam, çiçekli elbiseleriyle cıvıl cıvıl bir kadın. Adam askerdi, kadınsa dansçı. Kadın görmüyordu. Kadın hiçbir şeyi görmüyordu. Gözlerinin önünde simsiyah bir perde vardı. Karanlıktı onun dünyası. Acımasızca söylemek gerekirse kadın kördü.

Kadın kördü ama hissediyordu. Kadın hissederek dans ediyordu. Adam ise görüyordu, her şeyi görüyordu.

Gecenin bir vakti kadın sokağa atar kendini. Karşıdan karşıya geçmesi gerekir ancak yayalar için kırmızı ışık vardır.

"Ben neden göremiyorum? Neden bu kadar acımasız hayat bana?"

Tam karşıya geçeceği sırada ona kıpkırmızı bir araba yaklaşır. Araba duramazken bir el tutar kadının kolunu.

"Manyak mısın sen?" Der adam kadına. "Ölmeye bu kadar meraklı mısın? Arabanın önüne kendini atacak kadar mı delisin sen?"

Oysa kadın intihar etmeyecekti, sadece evine gidecekti. Kadın boşluğa bakarken adam "Bana bak," der. "Gözlerime bak."

Kadınsa hayatın ona acımasızlığını adama da söyler.

"Ben görmüyorum." Adam duraksar. "Ben nereye baktığımı da bilmiyorum. Öldürmeyecektim kendimi, sadece evime gidecektim ama arabayı görmedim." Adam yutkunur zorlukla.

Acımasızdı ya hayat, ezip geçerdi acımadan.

Ölümün bebeklere uğradığı bu hayattan bize acımasını beklememeliydik

Adam özür diler kadından, kadın önemli olmadığını söyler. Adam kadını evine bırakmayı teklif ettiğinde kadın başta istemez ama o arabaya biner.

Adam kadını evine bırakır lakin ertesi sabah, sonraki sabah ve sonra ki sabah çıkaramaz o kadını aklından.

O karanlıkta bir kör ve bir askerin yolları kesişti.

Ve karanlıkta kesişen yollar bu şekilde ilerledi.

Söylenecek çok şey var ama susuyorum...

Sizi seviyorum..;)

OY VERMEDEN GİTMEYİNN