ꨄ︎𝙏𝙚𝙖𝙢 𝙁𝙧𝙞𝙚𝙣𝙙𝙨 (𝑴𝒆𝒍𝒐𝒅𝒊𝒆×𝑫𝒓𝒂𝒄𝒐) ꨄ︎

BÖLÜM 25 - Aldatmak

Draco'nun Bakış Açısından

Saat akşam 9 civarıydı,ve ben Emz'in bana dediği gibi evinin önüne gelmiştim.Hayır,bunu tabi ki istemiyordum fakat yapmak zorundaydım.Sonuç olarak onun benim ifşalarımı paylaşmasını istemezdim,öyle değil mi?Ayrıca onu azıcık tanıyorsam,kendi çıkarları için bu dediğini gözünü bile kırpmadan yapardı.

Ben bunları düşünürken birkaç kat merdiven çıktım ve ardından onun kapısına geldim.Birkaç saniye duraksadım ve derin nefesler alıp verdim.

Biraz sonra ise onun kapısını çalacak gücü kendimde buldum ve önümdeki mermer desenli kapıya birkaç kez tıkladım.İçeriden gelen adım seslerini duymamla onun yaklaştığını anladım ve duruşumu dikleştirip kapıyı açmasını bekledim.

Birkaç saniyenin ardından adım sesleri kapının arkasında durdu ve ardından kapı açıldı.Karşısında beni gören Emz'in dudaklarında bir sırıtış oluştu ve yavaşça kapıya doğru yaslanarak kinayeyle şöyle dedi:

"Vay,geldin demek.Gerçekten sözünün eriymişsin."
"İnan ki başka bir seçeneğim olsa onu denerim Emz,yani şansını zorlama."

Benim bu sitemli cevabıma hafif bir kahkahayla cevap verdi,ve ardından bir el hareketiyle beni içeri buyur etti.İstemeyerek de olsa onunla beraber içeri girdim ve aşinası olduğum manzaraya uzun bir süre sonra tekrar bakmış oldum.

Onunla sevgili olduğumuz zamanlar her gecemiz burada geçerdi.Henüz erişkin bile olmamamıza rağmen alkolün dibine vurup kafayı bulurduk,ardından yarınlar yokmuşçasına eğlenirdik.

Benim aklımda bu düşünceler dönüp dururken onun şu sorusuyla tekrar silkinip kendime geldim:

"Peki evi nasıl buldun Drac,her şey beni yüzüstü bırakıp gittiğin gün gibi mi?"
"Bak,eski mevzuları açma.Yoksa bu işin içinden çıkamayız."

O bu sert uyarım karşısında sadece gözlerini devirdi,ardından istemsizce başını salladı ve tekrar bana dönüp şöyle dedi:

"Aman,neyse ne.Ben ikimize birer kadeh şarap dolduruyorum,sana uyar mı?"
"Yani,daha iyi bir seçeneğim yok gibi."

Bu cevabım onu tatmin etmiş olacak ki yüzündeki bir anlık hoşnutsuz ifade yerini gülümsemeye vermişti.Ardından oturduğu koltuktan kalkıp amerikan tarzı mutfağına doğru ilerledi.

Benimse içimde oldukça büyük bir huzursuzluk hissi vardı,şu an resmen Melodie'ye ihanet ediyordum!Her ne kadar kendimi "Henüz sevgili değiliz,yani onu aldatmış sayılmazsın." düşünceleriyle avutmaya çalışsam da ona verdiğim sözleri ve gecenin ilerleyen saatlerinde neler olabileceğini düşündüğümde bu düşüncem bana bile pek mantıklı gelmiyordu...

~~~~~

Ertesi sabah muazzam bir baş ağrısıyla uyandım.Yataktan acıyla inleyerek doğruldum ve elimi enseme götürerek ağrıyı azaltmasını umdum.Ardından kolumda bir dokunuş hissetmemle hemen sağıma döndüm ve o an yanımda yarı çıplak bir şekilde yatan Emz'i fark ettim.O da benim uyandığımı görünce gülümsedi ve şöyle dedi:

"Sonunda uyandın demek.Günaydın demek isterdim fakat gün sana pek aymamış gibi..."

Ben sanki dilim tutulmuş gibi birkaç saniye hiçbir şey diyemeden öylece kalakaldım.Biraz sonra ise üzerimdeki bu şaşkınlığın etkisiyle şöyle sordum:

"Hassiktir Emz,dün gece neler yaşandı!?"
"Peki,bu kadar sarhoş olacağını tahmin etmemiştim.Yani,bunu sana nasıl açıklayabilirim bilmiyorum ama,yaptık Draco..."

Onun son sözünden sonra adeta donup kaldım,bir süre sadece öylece durdum.Her şey oldukça açık olmasına rağmen duyduklarımı bir türlü sindiremiyordum,anlamamakta ısrar ediyordum sanki.Evet,ben kendi özgür irademle bunu yapmıştım,Melodie'yi aldatmıştım.Söylemesi zordu fakat,bu rezilliğin sorumlusu bendim.