Uyarı: Robot olmadığını doğrula (❌)
3. Dünya Savaşı her şeyi yıkıp geçirdi ve gözlerini açtığında; yanında bir robot seni izliyordu.
Artık numaran sadece 1 ve başka bir şey değilsin!!! Kaderini robotların elinden kurtarabilir misin?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Büyük tesis binasının etrafı şeritlerle çevriliydi, mavi bir ışık yanıp sönüyordu. Gündüz pek de cezbedici olmayan bir ışık yaymaktaydı. Tesisin etrafını çeviren bölümün tamamı, caddenin ortaya kadar uzanan kısmında artık buranın da girilemez olduğunu belirten levhalar robot polisler tarafından taşınıyordu. Bu bölge inanılmaz derecede karmaşık, pis bir kokuya sahipti. Güvenlik önlemleri içe girdikçe sıklaştırılmış, müdür yanında dedektifle yeniden tesise gelmişti. Müdürün yanında dedektif META vardı, polisler onları içeri aldı. "Efendim, kaçağın konuşmasında bahsettiği şey; korkarım ki gerçek anlamda kullanılmıştı," dedi bir polis, müdürün karşısına çıkarak.
Müdür neyden bahsettiğini anlamıyordu. Polis, JEJ'in beyninden çıkan alıcıya ait ses kaydını açtı. "O hâlde iyi bir insan olarak, bir barış koruyucusu olarak sana söyleyeceğim. Senin gözünde bunca kötülüğü bir insan için yapıyorum. Faruk Arın, oğlunun düşündüğü gibi biri değildi. Tesisin altındaki tonlarca insan cesedini insanlar, bizler için duvarların arasına döşedi. Doktor her bilinçli şey gibi kahraman olmak istedi. Ama öldü."
Polis elinde sesi kesilmiş alıcıyı sallayarak dedektife baktı. "Tesisin altındaki tonlarca insan cesedini insanlar bizim için duvarların arasına döşedi. İşte bu ifade, gerçekti. Depoyu göstermemi ister misiniz?" diye sorduğunda müdür kabul etti, dedektif etrafı sıkı bir şekilde analiz ediyordu.
Kapıdaki polis, galoşlar ve eldivenler uzattı. Bunun haricinde beyaz bir giysiyi giymeleri için onlara zaman tanıdı.
Çok geçmeden çalışan ekiplerin yanından koridor boyunca yürüyüp birkaç basamak aşağıya indiler. "Burası depo denilen bir alan, ancak hiçbir kilide sahip değildi. Bu şekilde aralık." Kapıyı ittirip gürültüyle açılmasını sağladı. Müdür kapının girişinde dikilirken META ilgiyle içeriye girdi. Polis dedektife baktıktan sonra geri çekilerek içerinin görünmesi için ışığı yaktı.
"Bu da nedir?" META çok sesli bir şekilde konuştu. Ancak sonrasında kendi haline dönerek soruyu kendi zihnine taşıdı. Müdür ledlerinin gitgide parlayan ışığıyla, ürkütücü bir görünüm almıştı. Alnında otoriter robotik çizgiler de olsa öfkesi belirgindi. Ciddiye alınmalıydı. Dedektif dışarı çıktıktan sonra kapının önünde bekleyen müdürün kulağına eğilerek bir şeyler fısıldadı. Müdür kıpırdamadan söylenen şeyi dinliyor, yapay kaşları gitgide çatılıyordu.
Müdür polise döndü. "Ona üst kata kadar eşlik edin." Kapıyı kapatan polis sorgulamadan kabul etti ve başını anlayışla salladı. Dedektifin önüne düştüğünde asansöre bindiler. META burada geçirdiği anı dikkatli bir şekilde değerlendirmeyi denedi. Aklından geçirdiği şeyi bulmak önemliydi, önemi algılayabiliyordu. "Bir şey sorabilir miyim?" dedi parmağını kaldırıp sessiz polis robota bakarak.
