SAYZIA'S POV
_________
"Sayzia..."
"Help me..."
"And I'll help you too, Darling."
Humihingal akong napamulat. Hindi ko parin makita ang paligid dahil sa tela na nakatabon sa aking mata.
Nagpakita na naman sa akin si Ophelia and humihingi na naman sya ng tulong. Anong tulong ang kailangan nya? Ang sabi nya rin e tutulungan nya rin ako. But first, how can I help her?
"You're awake. Good Morning." Rinig kong sabi ni Linus na mukhang kakapasok lang ng kwarto. Anong oras na ba?
"Good Morning din. Anong oras na?" I asked him.
"Eight o'clock in the morning." He said. Naramdaman ko ang pagupo nya sa tabi ko. Inayos nya ang buhok ko na medyo tumatakip sa aking mukha.
"Can I have a morning kiss?" He said. Biglang nag-init ang mukha ko. Baka mabaho pa ang hininga ko. Huhuhuhuhu.
Naramdaman ko ang paglapit ng presensya sa mukha pero mabilis ko itong pinigilan gamit ang kamay ko. Nagulat pa ako ng sa halip na mukha ang napigilan ko ay leeg ni Linus ang nahawakan ko.
"May galit ka ba sakin, Sayzia huh." Sabi nito habang natatawa pa. Umiling-iling ako.
"Mamaya na kasi manghingi ng kiss, di pa ako nakaka-toothbrush." Sabi ko sa kanya.
"Let's go downstairs." I said.
"Wait. Ms. Aikel said to take off your blindfold." Linus said. Gulat at pagtataka ang naging reaction ko.
"Why?" Nagtatakang tanong ko.
"I don't know either. Let's just do what she says, she knows better." Tumango-tango na lang ako bilang pag-sangayon.
Dahan dahang tinanggal ni Linus ang piring sa mata ko. Sa una ay nanlalabo pa ang mga mata ko hanggang sa unti unti ko ng nakikita ng malinaw ang paligid.
Tumingin ako kay Linus and he's smiling at me. Ngingitian ko na sana sya ng may biglang maalala.
Baka may muta pa ako sa mata.
Yumuko ako para palihim na tanggalin ang muta ko sa mata. Sheyt, meron ngang muta. Huhuhuhuhu!
"Sayzia, are you okay? Headache?" He said. Umiling-iling ako bago tumingin na sa kanya.
"Let's go downstairs." I said at tumayo na.
Naalala ko bigla ang book. I need to check it, baka may bago ng sulat iyon. I scanned the whole living room when we got down. Nakita ko ang book sa gilid ni Aurora.
Lumapit ako dito at nginitian nya naman ako. Binuklat ko ang book at tama nga ako may panibago na itong naisulat.
"The Shapeshifter." Pagbabasa ko. Napatingin silang lahat sa akin na nasa living room.
Ako lang ang nakakabasa nun kaya pinilit ko ang sariling ko na laksan ang pagkakabasa dito.
"In the darkness of night, while water falls from the sky. With the loud noises of thunder and big flashes lightning up the window. Inside the darkest room, five people are frightened and primed to defeat the killer that's awakening to come." Pagbabasa ko. Napatingin ako kay Aurora na sinasulat ang lahat ng sinasabi ko.
"The shapeshifter had reawakened. He's standing in front of them. Each of them who tries to look into his blank eyes will face their greatest dread in life." I continued.
"The greatest dread in life?" Aurora said.
"He isn't satisfied, he wants to play and have fun. In this part, he will test how well they know each other's whole life." Sabi ko bago isinara ang book.
BINABASA MO ANG
Ophelia Libano's Curse: 2024 (COMPLETED)
HorrorPart 1 Tuwing sasapit ang araw ng mga patay, nakasanayan na nating mga Pilipino na pumunta sa simenteryo para dalawin ang mga mahal natin sa buhay na namayapa na. May mga tao namang mas pinipili nilang doon matulog kasama ang pamilya nila dahil doon...
