transformation

Hoofdstuk 4

Sinds het nieuws dat Laila nog een kindje verwacht is er één week voorbij. Het is zondag ochtend. De familie zit aan tafel; van hun zondags ontbijtje te genieten. 'kinderen vanmiddag komt Steff met zijn vrouw op bezoek. Ik ga ze vertellen dat ik in verwachting ben.' 'leuk dan zie ik eindelijk Steff weer eens dat is echt een tijdje geleden.' zegt Emma met volle mond, er vallen stukjes croissant uit. 'oeps sorry.' zegt Emma en terwijl ze dat zegt valt er nog meer naar beneden. Bestraffend kijkt haar moeder naar haar, maar ze zegt er niks van.

'zo, wat gaan jullie deze week nog doen?' vragend kijkt Martijn de tafel rond. 'ik heb op donderdag afgeproken met Laura.' 'gezellig em bij wie?' mengt Laila zich in het gesprek. 'bij Laura.' zijn moeder knikt. 'en wat ga jij doen Em.' 'ik heb op woensdag afgesproken met Evi. We hebben bij haar afgesproken' voegt ze er snel aan toe. 'okey' knikt Laila. 'maare waarom wil je dat weten mam?' 'nou mag een moeder niet weten wat haar kinderen doe?' 'ehh tuurlijk mag dat, maar eh... ik... naja laat maar' zegt Emma.

S'middags als Steff em zijn vrouw er zijn:

'gezellig dat je weer een keertje komt Steff' zegt Laila terwijl ze hem en zijn vrouw een kopje thee geeft. 'dankje mam, maar we waren eigelijk gekomen om jullie wat te zeggen' Steff kijkt zijn vrouw Elonore liefdevol aan en geeft een kort knikje ten teken dat ze het mag zeggen. ' We ehh.... zijn in verwachting. Ik ben dus zwanger' zegt Elonore blij. Als ze opkijkt ziet ze Laila, Martijn, Alex en Emma met open mond naar hun kijken. 'niet te geloven' stameld Laila. 'dat meen je niet' zegt Alex erna. 'echt waar' vraagt Emma verbaasd. 'ja echt waar' zegt Steff. Opeens dringt het tot ze door en beginnen ze alle drie door elkaar vragen te stellen aan het jonge stel. Martijn houd zich een beetje afzeidig. Rustig beantwoorden Steff en Elonore de vragen die op hun af worden gevuurd. Als ze klaar zijn met alle vragen beantwoorden begint Laila wat te zeggen. 'okey nu hebben Martijn en ik wat te zeggen' zegt Laila terwijl ze naar Martijn kijkt. Vragend kijkt Steff naar zijn moeder. 'ook ik ben zwanger' zegt Laila met een big smile. 'oh mam wat leuk gefeliciteerd' Steff loopt naar zijn moeder toe en knuffeld haar. Ook feliciteerd hij Martijn. Die hem blij bedankt.

S'avonds laat gaan Steff en Elonore naar hun eigen huis. 'dat Was wel even gezellig hè kids' zegt Laila terwijl ze haar kinderen aan kijkt. 'ja zeker' knikt Emma. 'moeten we vaker doen' voegt Lex toe. 'wat heb jij een leuke jongen zeg' zegt Martijn. Beledigend kijkt Alex, Martijn aan. 'en waarom ben ik geen leuke jongen dan?' zegt hij een beetje beledigd. Martijn begint te lachen. 'er is niks om over te lachen hoor' zegt Lex een heel klein beetje boos. Als Martijn merkt dat Alex boos begint te worden houd hij op met lachen en zegt: 'jullie zijn allemaal leuk' hij kijkt daarbij vluchtig naar Alex en Emma, zijn blik blijft wat langer rusten op zijn kinderen: Vincent en Josefhine, en op Laila; die begint te blozen. Alex zucht en loopt de kamer uit. Emma grinnikt 'mam, ik ga maar bed, het is al laat' zegt ze terwijl ze naar de klok kijkt; waarop staat dat het al 22.34 is. Ze kijkt weer naar haar moeder en zegt: 'ik denk dat de tweeling ook maar eens naar bed moet' verschrikt slaat haar moeder een hand voor haar mond: 'dat ben ik helemaal vergeten' haar wangen kleuren een beetje rood. Ze tilt Vincent op en loopt de kamer uit. Martijn pakt Josefhine die vermoeid met haar hand in haar oogjes draait. Zelf gaat Emma ook naar boven, poets haar tanden en kleed zich uit om vervolgens haar nachtjapon aan te doen. Vermoeid kruipt ze haar bed in.

Langzaam begint de rust terug te keren in huize Bongers.

__________________

Weer een hoofdstukje. Volgend hoofdstuk wordt waarschijnlijk wel wat spannender;-)
Ik publiceer pas het volgende hoofdstuk als ik 4 reacties heb, okey?