transformation

hoofdstuk 16

Drie weken zijn er voorbij, sinds Emma haar broer probeerde te vermoorden. Nog steeds ligt zij en haar broer, Alex in coma. De dokters kunnen niet veel doen. Het enige is ze proberen om in leven te houden, maar wakker maken kunnen ze niet. Dat moeten ze zelf doen. Alex en Emma vechten voor hun leven.

Je vraagt je vast af wat er is gebeurd. Nou, nadat Emma werd overspoelt door de enorme golf water smakte ze kei hard tegen de grond. Daardoor viel ze flauw. Omdat ze met haar gezicht op de grond lag, onder een laagje water, kreeg ze geen lucht. En heeft ze een hersenbloeding gekregen.

Alex heeft nog meer lucht te kort gehad dan Emma. Doordat hij in die cocon van water zat. Ook hij heeft een hersenbloeding gekregen alleen is die heel ernstig en hij heeft daarbij ook geheugen verlies. Maar dat weten ze nu nog niet. (jullie nu wel)

Iedereen vraagt zich af hoe het water in de kamer is gekomen. Ze snappen het echt niet.

____________________________________

Bij de familie Bongers:

'VINCENT EN JOSEFHINE, nu komen. We moeten gaan' Roept Laila door het huis. Ze rent de naar de woonkamer en ziet Steff, haar oudste zoon op de bank zitten. Klaar om weg te gaan. 'Steff, weet jij waar Vince, en Josje zijn?' vraagt ze aan haar zoon. Bedachtzaam schut hij zijn hoofd waarna hij: 'ik heb geen idee' zegt. Met een zucht gaat Laila op de bank zitten. Zorgzaam slaat Steff een arm om zijn vermoeide moeder heen. 'ik wil gewoon zo gaan, naar Alex en Emma, maar ik zie Josje en Vince niet'
'mam, het is een lastige periode. Ik weet het, en ik vind het net zo erg als jullie, maar gun jezelf wat rust' nog steeds heeft Steff zijn arm beschermend om zijn moeder gelegd. 'ik kan toch geen rust nemen als twee van mijn kinderen in coma liggen, en wie weet nooit meer wakker worden. i-ik, snap gewoon niet hoe dat water er is gekomen, e-en Evi komt zo, om mee te rijden naar het ziekenhuis, om Emma te zien' zegt Laila waarna ze in huilen uit barst. 'sshhh... rustig maar, het komt wel goed. Echt waar. Over Evi gesproken, daar is ze. Gaat u nu maar even naar de badkamer om u op te frissen, dan doe ik wel open, en zorg dat Josefhine en Vincent klaar zijn' liefdevol geeft Steff zijn moeder een kus.

'hey, Eef. Kom binnen. We kunnen bijna gaan hoor. Alleen nog even die twee doerakken vinden. Wil je mee helpen?' zegt en vraagt Steff, als Evi binnen is. Grinnikend zegt Evi: 'ik help wel even mee met zoeken, hoor' heel even heeft ze een glimlach op haar gezicht. Die is maar van korte duur. Gelijk kijkt Evi weer droevig, want ja een bezoekje aan je best vriendin brengen, die in coma in het ziekenhuis ligt, is nou niet bepaalt leuk.

Steff die het merkt slaat, voor de tweede keer deze dag beschermend een arm om iemand heen. Deze iemand is nu Evi dus. 'het komt wel goed, echt waar. Je zult het zien, dat ze binnen nu en een week weer wakker worden' verdrietig knikt Evi. 'zullen we de tweeling maar gaan zoeken, dan kunnen we gaan' zegt ze. Steff knikt, en ze gaan opzoek. Steff doet de woonkamer en de keuken. Daarna zijn oude slaapkamer, die ondertussen een werk/studeer kamer is geworden. Evi kijkt in Emma's kamer en in de badkamer. Ook kijkt ze in kamer van Alex.

'JOSJE, VINNIE, waar zijn jullie?kom tevoorschijn. Kom op, we willen zo naar jullie grote broer en zus' schreeuwd Steff. Maar ze antwoorden niet. Hij hoort zelfs geen lachje.
Dan kijkt hij overal, onder de bank, in de kast, onder de tafel. Helaas vind hij ze niet. Nadat hij klaar is met de woonkamer gaat hij naar de keuken.

Ondertussen is Evi naar de tweeling opzoek in Alex kamer. Overal kijkt ze. Onder het bed, in de kasten, onder en achter het bureau. Nergens kan ze de tweeling vinden. 'dan maar naar de badkamer' zegt Evi. Ze wil expres Emma's kamer als laatste doen. Eenmaal in de badkamer kijkt ze in het bad, en de douche, achter de wasmachine, en onder de wastafel. Ook daar zit de tweeling niet. 'waar zitten jullie toch?' vraagt Evi zich hardop af. 'goed, in de badkamer zijn ze niet. In Alex kamer zitten ze niet, ik moet alleen nog naar Emma's kamer' weer betrekt haar gezicht. Ze mist haar vriendin zo. Hoe had dit kunnen gebeuren? Evi weet zeker dat Emma haar krachten niet onder controle kon houden. Op school vroeg bijna iedereen waar Emma was. Dat komt omdat Emma populair is geworden, door haar uiterlijk. Natuurlijk had Evi alles uitgelegd. Naja, niet alles, zoals dat ze krachten heeft, en een zeemeermin en elfje tegelijk is. Nee, ze heeft alleen gezegd dat er wat was gebeurd en dat Emma, en haar broer in coma liggen.

'goed, op naar Emma's kamer dan maar' Evi loopt naar de kamer van Emma. Voor de deur blijft ze even staan, en haalt diep adem. Dan opent ze voorzichtig de deur.

____________________________________

Ik dacht laat ik hier maar eens stoppen ;-)
Kheb niet veel te zeggen. :-)
Btw ik verveeeeeeeeeellll me. En jullie.
In ieder geval ga ik zo expeditie Robinson kijken gaan jullie ook kijken?? Comment wat je doet