ည၈နာရီ၉နာရီပက်လည်အချိန်အိမ်ခေါင်မိုးထပ်တစ်ခုအပေါ်မှာ ကျောင်းသားအရွယ်လူငယ်၃ယောက် အရက်ဝိုင်းဖွဲ့သောက်နေကြပြီး
ဟျောင့် ခန့်ကြီး မင်းရဲ့ဝတ်ရည်လေးကော
အခြေအနေဘယ်လိုလဲ
လီး ငါလိုးမသားတွေစောက်ရမ်းတင်းနေတာနော်စောက်ခွက်မပြောင်ကြနဲ့
ဟျောင့် မင်း၂နှစ်ကျော်တောင်လိုက်လာတာတောင်တစ်ခေါက်မှပြုံးမပြပဲ အဲ့စိုင်းရှန်ထက်ဆိုတဲ့အခြောက်လိုလိုဘာလိုလိုနာမည်နဲ့ကောင်နဲ့ကျတော့မျက်ခွက်ကြီးကိုပြုံးဖြီးနေတာပဲ
အေးလေ ငါတို့ကအဲ့တာပြောတာမင်းအစားမခံနိုင်လွန်းလို့ပါ
ဟျောင့်ဒီတိုင်းတော့အကျောမခံနဲ့နော်
၂ယောက်လုံးကိုမှတ်လောက်အောင်ပညာပေးလိုက်
အခြေအနေအရမ်းမဟန်သေးလို့ခဏစောင့်နေတာ ငါ့ဂွင်ထဲရောက်လာရင်အဲ့ကောင်ကိုနုတ်နုတ်စဥ်းပေးမယ် မင်းတို့၂ကောင်လုံးစိတ်လျှော့ထား
ဟျောင့် ဒီမှာငါ့အဖေဆိုင်ကနေမလာတဲ့ပုလင်းအကောင်းတွေနော် ချချ
ငါလိုးမအရက်ကလည်းမေ့ချင်ပါတယ်ဆိုမှလီးဖြစ်လို့မမူးတာလားမသိ့ဘူးကွာ
ဟျောင့်ငခန့် ဘယ်လောက်မှ မှမသောက်ရသေးတာ လီးဖြစ်လို့စောက်ရမ်းမူးချင်နေတာလား
ဟျောင့်တွေ သောက်တာများပြီးမနက်ဖြန်ကျောင်းနောက်ကျရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ လို့မိုးကြီးကပြောလိုက်တော့
လီး မတက်ရလေကောင်လေကွာ
နေ့တစ်ပိုင်းလစ်မယ် ဘယ်ကောင်သိ့တာမှတ်လို့
အေးလေကွာ အရင်ကလည်းလစ်နေကြပဲကို
ဘာတွေထူးဆန်းနေလို့လည်း။
ဟျောင့်ငါတို့ဘယ်သွားကြမလဲ မနက်ဖြန်ငါ့အိမ်မှာပဲစုနေကြမှလားး
ဘာလဲမင်းအဖေအလုပ်နဲ့ခရီးထွက်ရပြန်ပြီလား
ဟုတ်တယ် ခရီးထပ်ထွက်သွားပြန်ပြီ
အေးဆေးပဲ
မိုးကြီးစကားကိုသာအေးဆေးပြောနေပေမဲ့မျက်နှာကတော့သိပ်မကောင်းဘူး
ငယ်ငယ်လေးကတည်းက အမေမရှိပဲအဖေနဲ့သာကြီးပြင်းလာရပြီးဖခင်ဖြစ်သူမှာအမြဲတန်းလိုလို အလုပ်နဲ့သာခရီးထွက်နေတာကြောင့် မိဘမေတ္တာကိုငယ်စဥ်ကတည်းကမရရှိခဲ့သူပင်
