>ဇာတ်လိုက်လား? ငါသူ့ကို မလိုချင်ပါဘူး > Ch 24
'ငါဘာလို့ဒီလိုလုပ်လိုက်တာလဲ! ငါဘာလို့ အန်းသန့်စ်နဲ့ချိန်းတွေ့နေတာလို့ပြောလိုက်တာလဲ'
ထို့အပြင် သူမသည် သူနှင့် နှစ်ထောင်ပေါင်း သောင်းချီအောင် ချိန်းတွေ့ပြီး လက်ထပ်ကြမည်ဟုပင် ကြွေးကြော်ခဲ့သေးသည်။ လူနာသည် အခြေအနေများကို ပြန်တွေးရင်း သူမဆံပင်ကိုသူမ ဆွဲလိုက်မိသည်။
'ငါတို့နှစ်ယောက်တည်းရှိနေတဲ့အချိန်ပြောမိရင်တောင် လျှာချော်သွားလို့ဆိုပြီးပြောလို့ရသေးတယ်။ငါ ပြန်စဥ်းစားအုံးမယ်ဆိုပြီး လျှောချသွားလို့ရတာကို'
သို့သော် ယခုတွင် သူမသည် လူတိုင်းရှေ့၌ အော်ပြောခဲ့မိသည်။ လျင်မြန်သောဉာဏ်ရည်ဉာဏ်သွေးရှိသော အန်းသန့်စ်သည် အခြေအနေကိုကျွမ်းကျင်စွာကိုင်တွယ်ခဲ့သည်။ ထို့နောက်တွင် လူနာအား ပြန်လည်ငြင်းပယ်ရန်အခွင့်အရေးပင်မပေးဘဲ အန်းသန့်စ်သည် ဆွဲခေါ်သွားခဲ့သည်။
အန်းသန့်စ်သည် လူနာကို လက်တစ်ဖက်က ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ဘယ်ရွန်မြို့စားကိုနောက်တစ်ဖက်ကကိုင်ထားရင်း ကမ္ဘာကြီးကို အနိုင်ယူနိုင်ခဲ့သလိုမျက်နှာဖြင့် ထွက်လာခဲ့သည်။
ဘယ်ရွန်စံအိမ်သို့ပြန်လာသောလမ်းတစ်လျှောက် ရထားပေါ်တွင် လူနာသည် ထိုအကြောင်းကို အကြိမ်ရေမည်မျှရှိပြီမသိအောင်ပင် နောင်တရနေခဲ့သည်။
"အဲဒါက.. ဘယ်တုန်းက စဖြစ်ခဲ့ကြတာလဲ။လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ရက်လောက်ကတင် မင်းတို့ မချိန်းတွေ့နေဘူးလို့ကြားခဲ့တာသေချာပါတယ်"
"အမှန်တော့ ကျွန်တော်က သူမကိုလိုက်နေတာပါ။ ဒါပေမယ့် အခုတော့ လေဒီက ဆုံးဖြတ်ချက်ချပြီးသွားတဲ့ပုံပဲ"
"ဟားဟား၊ ငါနားလည်သွားပြီ! သခင်လေးလိုလူက လူနာရဲ့လက်တွဲဖော်ဖြစ်ရင်ကောင်းမယ်လို့ထင်ခဲ့တာ အခုတော့တကယ်ဖြစ်လာပြီပေါ့!"
"ကျွန်တော့်ကို ချီးကျူးလွန်းနေပါပြီ"
ထို့အပြင် ယခု ဘယ်ရွန်မြို့စားပါသိသွားပြီဖြစ်သောကြောင့် နောက်ပြန်လှည့်မရတော့ပေ။ မြို့စားကြီးစံအိမ်မှလူများသည် တင်းတင်းကျပ်ကျပ် နှုတ်ပိတ်နေတတ်သောကြောင့် ကောလာဟလများကို မဖြန့်နိုင်ပေ။ လူနာက လျှာချော်သွားတယ်လို့ နောက်တွင်ပြောရင်တောင်မှ ဒီတိုင်းထားမည့်အမျိုးအစားဖြစ်သည်။
