MAHİ /ERKEK VERSİYON

Yaltaklanmak

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın bebişlerim ❤️

Sınır +55

10. Bölüm

   "Öldü mü lan acaba?"

   "Off saçmalama Edis."

  Kafamı çevirip yüzlerine baktım. Ne istiyorlardı benden?

   "Ne var?"

   "Yok bu çocuğa bir haller oldu. Var bir şey. Baksana şuna ya. Tanıdığımız oğlan mı bu?"

   Tepemde dırdır eden Edis'e boş bakışlar attı. Midem ağzımda geziyordum zaten, heran bilmeyerek(!) üzerine kusabilirdim.

   "İyi misin kardeşim?"

  Selim'e başımı salladım. İki gündür kendime gelemiyordum. En son iki gün önce reçel yemiştim, şimdide yemek istiyordum ama midem kabul etmiyordu. Ayağa kalkıp dolabıma ilerledim.

   "Aha sonunda ayağa kalktı." Selim, Edis'i sustururken kapağı açıp içinden kavanozu aldım.

   "Of keşke kalkmasaymış. Yine reçeli aldı amk ya."

    "Sussana bi Edis. Mahi.."

  Yatağa oturmadan önce Selim'e baktım.

   "Acaba bir hastaneye mi gitsen? Bak böyle olmayacak gibi."

   "İstemiyorum."

   "Kanka başka bir şey almaya paran yoksa vallahi ben ısmarlarım bak. Bırak şu reçeli."

   Edis'e döndüm. Sinirlenmiştim bu dediğine ama dışarı yansıtamadım.

   "Param var benim. Başka yemeğe de ihtiyacım yok. Bundan yiyeceğim."

  Göğüsüme sardığım kavanozun kapağını açtım. Kokusu çok güzel geliyordu. Ama yuttuğum anda işler değişiyordu.

   Çekmecemin kulbundan çekip açtım. İçinden kaşık çıkarttığımda Edis küfür edip yanımdan gitmişti. Ama Selim yatağıma oturarak ellerine bakmaya başladı. Onu umursamadan reçele daldırdığım kaşığı ağzıma attım.

  Güzel tadı ağzıma dağılırken gözlerim dolmuştu tekrar. Ağzımdakini yuttuğum anda midem bulanırken kaşık tuttuğum elimin tersiyle göz yaşımı sildim.

   "Allah'ım...isyan ettiğim için mi?..."

  Bir kaşık daha attım ağzıma.

   "Bundan da mı mahrum bırakıyorsun beni? Elimde sadece anne reçelim var..lütfen."

  Hem ağlayıp hem reçel yerken öğürdüm. Ama kusmadım. Kusmamak için kendimi kasıyordum.

   "Yapma Mahi. Ne derdin var bilmiyorum ama yapma şunu kendine kardeşim."

   Başımı olumsuzca salladım. Reçel bittiğinde bu masal da bitecekti. Az kalmıştı zaten bitmesine.

   Reçel bittiğinde aile isteğim törpülenecekti. Emindim. İçimde umut yeşermesine neden olan reçele biran nefretle baktım. Sonra Mine hanım aklıma gelince utançla gözlerim yeniden yaşardı.

  Kadın emek verip yapmış, birde dış kapının dış mandalı olan bana vermişti. Ama benim düşündüğüm şeylere bak.

   "Çok nankörüm ben..haketmiyorum hiçbir şeyi.."

   "Hadi bırak şu kavanozu."

  Selim yavaşça elimden aldığında ayaklarımı yataktan sarkıttım. Kafamı ellerimin arasına alırken beni ayağa kaldırmasına izin vermiştim. Lavaboya gidip elimi yüzümü yıkadığımda hala aynı hissediyordum. İçeri döndüğümde kavanozu yerinde göremeyince bakışlarımı odada turladım. Ne Edis vardı, ne kavanoz...