MAHİ /ERKEK VERSİYON

+1 Yeğen

13. Bölüm

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın bebişlerim ❤️

Sınır +80

  Kulaklarıma dolan uğultu başımı ağrıtırken yutkundum. Bütün kaslarım ağrıyordu.

  Yavaşça gözlerimi açarken en son ne olduğunu hatırlamaya çalışıyordum.

  Ah..doğru ya. Ezgi'nin sözlerinden sonra evden çıkıp gitmiş, sonrasında kaçırılmıştım. Yanlışlıkla uyuşturucuyu yutunca kafa gitmişti tabi.

  Uyuşturucu! Gözlerim hızla etrafı tararken kendime baktım. Yattığım yerden doğrularken yumuşak yatak beni rahatsız etmişti.

   Şok, bilincimi hızla yerine getirirken hafızamın son demleri tazelendi. İçeri dalan uzun adamı hatırlarken hala kendime bakıyordum. Üstümdeki kıyafetler değiştirilmişti. Üstelik...kendimi kokladım hemen. Biri..beni yıkamış mıydı?! Neden güzel kokuyordum ben? Hatırlamadığım başka şeyler mi olmuştu? Allah'ım!...

   Tedirginliğim çişimi getirirken istemesemde ayağaa kalktım. En son ne zaman tuvalete gitmiştim ben?

  Odanın içinde olan diğer kapıyı araladığımda tahmin ettiğim gibi tuvalet olduğunu gördüm.

  İçeri girip işimi hallederken hâlâ düşünüyordum. Ben şuan ikinci kez mi kaçırılmıştım? O Eray piçine ne olmuştu? Bu uzun herif kimdi? Ben ne alakaydım?

  Ellerimi yıkarken yüzümü inceledim. Boğazımdaki ince çizgi kendini belli ederken dudağımın kenarındaki yara göz kırpıyordu. Henüz tişörtümü kaldırıp içime bakmaya cesaret edememiştim.

  Peki..burda kalıp kapıyı arkadan kitlemeli miydim?

  Boş boş aynaya bakarken bu düşüncenin mantıklı gelmemesi ile derince nefes alıp bıraktım. Şuan hiçbir şeyle yüzleşmek istemiyordum. Yani tekrar kaçırıldıysam bile bana biraz zaman tanıyamazlar mıydı?

   Her şey çok fazla üst üste gelmişti.

  Tuvaletin kapısını araladığım anda odanın diğer ucundaki kapı açıldı. Yerimden hareket edemezken gözlerim kapıyı açan kişide kaldı. Uzun boyu yüzünden hafifçe kafasını eğerek içeri girdiğinde ona baktığımı görmüştü.

  Bu adam, Eray'ı vuran kişiydi. Hareket etmediğimi anladığı vakit o da olduğu yerde durmuştu. Bu adam kimdi? Beni neden buraya getirmişti?

  "Daha iyi misin?"

  Kalın sesi görünüşünü tamamlarken ona bakmaya devam ettim. Şimdi...bundan sonra ne olacaktı?

   Hareket edip bana yaklaşmaya başladığında araladığım kapıyı yavaşça kapatmaya başladım. Sanki kapıyı kapatırsam bana ulaşamayacak(!) gibiydi.

   Tekrar yerinde durduğunda ufacık aralıktan ona baktım.

   "O herif bir daha sana yaklaşamayacak. Burada değil. Çıkabilirsin ordan."

   Tamam o piç burda olmayabilirdi. Ama sen kimsin yani? Ortaya biranda çıkan bi kahraman değil, değil mi?

   "Sen..kimsin?"

  Sonunda ağzımı açabildiğimde sesim istemeden kısık çıkmıştı. Büyük cüssesi beni tedirgin ediyordu. Üzerime otursa büyük ihtimal altında pestilim çıkardı.

  "Eğer ordan çıkarsan tanışabiliriz."

  Gözlerini hiç gözlerimden ayırmıyordu. Bu tuhaf hissettirsede yavaşça kapıyı araladım. Hala tedirgin olsamda bütün hayatımı tuvalette geçiremeyeceğimi biliyordum.