Hoelang houd ik het nog vol? II Mabbie

26. Hoofdverdachten

Pov Lieke

"Oké wat kan er gebeurt zijn?" vraag ik terwijl Raoul een woordweb maakt. In het midden schrijft hij 'Matthyas verdwenen'

Koen zegt: "Scenario 1: Jasper en Bas waren aan mijn deur, ze vroegen waar Matthy was. Ze zijn naar Groningen gegaan en hebben Matthy meegenomen. Scenario 2: Jasper en Bas waren aan mijn deur, ze vroegen waar Matthy was. Ze hebben handlangers daar heen gestuurd en die hebben Matthy meegenomen." "Ja dat kan wel" zegt Raoul die alles op zijn laptop heeft getypt. "Maar wie kunnen er bij betrokken zijn?" vraagt Roxy. "Eh Bas Jasper en hoe heette die ander ook alweer? Eh Tharo ofzo?" zegt Raoul, "Nee Thor." Verbetert Koen hem.

"Jasper, Bas, Thor, zijn vader, Jamie en Rutger. Dat zijn onze hoofdverdachten. Concludeer ik na een tijdje puzzelen. "Ja" zegt Raoul die alles heeft bijgehouden op de laptop en in het woordweb. Charlotte neemt weer deel aan de call en komt met nieuws. "Ze gaan de camerabeelden checken en zijn nog met Milo aan de lijn. We hebben foto's van Matthyas, Thor, Rini de vader van Rob, Jamie en Rutger meegestuurd.

"Ik heb heel erg slecht nieuws." Zegt Milo die er ineens bij is gaan zitten. "Het hotel vertelde dat op de camerabeelden 4 personen te zien zijn. Waarvan één met een zak over zijn hoofd, één oudere man en twee mannen van onze leeftijd." Ik schrik me kapot. Dan is Matthy dus echt gekidnapt. Roxy zegt: "Is het raar als ik dan denk dat die oudere man Rini is?" "De vader van Rob?" vraagt Koen. "Ja?" "hmm dat kan wel." Zegt Milo. We werken onze gedachten nog uit en dan hangt iedereen op. "Roel, Matthy heeft toch een slaapbank?" "Ja in de studio" "Zullen we daar gaan slapen?" hij knikt. "Oké, ik ga wel op zoek naar beddengoed." "Oké, ik ga even bij Robbie kijken" ik knik en Raoul loopt naar boven.

Pov Raoul

Ik hoor Robbie snikken als ik boven kom. Ik loop zijn slaapkamer in en wat ik aantref is een ravage. "Robbie!?" snikkend kijkt hij me aan. Hij zit tegen de muur op de vloer van de kamer. Er zitten allemaal brandwonden op zijn dijen en heupen. Ik loop rustig naar hem toe. Als hij merkt dat ik er ben kruipt hij van me af. Omdat hij steeds verder weg schuift zit hij nu in de hoek van de kamer. Ik sta nu ongeveer anderhalve meter van hem af. "D-d-doe het a-alsjeblieft niet" zegt hij als ik nog een stap dichterbij zet. "Wat moet ik niet doen?" "Dat weet je zelf fucking goed, donder gewoon o-o-op." Roept hij. Ik schrik me dood en snap niet wat hij bedoelt. Hij zit hier nu weer te huilen. "Moet ik Lieke halen?" vraag ik lief. "Hou je BEK vuile VERRADER!" schreeuwt hij nu door zijn tranen heen. Ik loop de kamer uit terwijl de tranen over mijn wangen lopen. Ik tref Lieke aan in de studio die net klaar is met het bed opmaken. "Hé wat is er aan de hand?" vraagt ze. "I-i-ik... Rob-bie... boos..." "Roel, kom even zitten en adem even rustig in en uit." Ik ga op het bed zitten en Lieke trekt me in haar armen. Langzaam word ik wat rustiger. "Ik kwam Robbies kamer in, en hij zat op de grond tegen de muur met een aansteker in zijn hand te huilen. Hij had zichzelf brandwonden bezorgt op zijn dijen en heupen. Toen ik dichterbij kwam zei hij dat ik het niet moest doen. Ik vroeg wat ik niet moest doen. En toen werd hij boos en noemde hij mij een vuile verrader." Zeg ik, Lieke knikt "Ik ga even naar hem toe." "Doe dat maar"

Pov Lieke

Ik loop naar Robs kamer, ik loop de kamer in en zie Robbie in de hoek van de kamer zitten als een soort bolletje. Zijn benen opgetrokken tot zijn buik en zijn armen om zijn benen geslagen. Hij is aan het huilen, ik loop naar hem toe. Ik ga naast hem zitten en leg mijn hand op zijn arm. Ik streel zijn littekens, hij kijkt op en glimlacht heel licht. "M-M-Matthy dee- doet dat ook altijd." Ik glimlach, "Kun je me vertellen wat er aan de hand is? Waarom Raoul net huilend bij me stond terwijl hij niet wist wat er aan de hand is?" hij slikt en zegt: "I-ik was in deze kamer en Roel kwam binnen. Hij zei 'Hey Rob! Ik heb een verrasing.' Hij liep weer naar de gang en kwam terug met mijn vader. Hij heeft me weer betast op allerlei plekken terwijl ik dat niet wilde. En daarom dus ook de brandwonden. Ik wil zijn handen van mijn lichaam hebben." Ik knik. "Ik denk Robbie, dat je een nachtmerrie hebt gehad, want Raoul is de hele avond bij mij geweest." "E-echt?" ik knik, "ja" "Wat? Nee nee nee ik heb het verpest!" roept hij, en de tranen rollen weer over zijn wangen. "L-L-Lieke, het is beter d-dat je g-g-gaat." Zegt hij er snikkend achteraan. "En neem Raoul maar mee." Ik knik, ik denk dat het op dit moment een beter idee is om hem even te laten. Ik sta op, groet hem en loop de deur uit. Ik begin onze spullen in te pakken en loop daarna naar beneden. "Roel, we gaan, kom." "Maar Liek moeten we dan niet bij Rob-" "Nee hoeft niet. Nu niet" zeg ik en loop naar de gang. Ik doe de deur open en laat Raoul er langs. Ik sluit de deur achter ons en draai hem op slot.

Pov Robbie

Lieke is weg en Raoul ook. Ik heb het zo erg verpest, ik heb Raoul een VUILE VERRADER genoemd, hoe kon ik? Waarom denk ik gelijk zo over een van mijn beste maten? Ik wil dit zo snel mogelijk uit mijn hoofd hebben, wat kan daarbij helpen? ...Ohja tuurlijk, alcohol. Ik loop naar beneden, ik wankel van de pijn in mijn liezen en op mijn dijbenen. Ik loop naar de plank in de keuken en pak, Stroh 80 en roze wodka. Ik zet mijn serie aan en ga op de bank liggen, ik pak niet eens shot glaasjes, ik drink gewoon uit de fles.

Als ik wakker word heb ik knallende koppijn, ik ben gelukkig wel pijnloos en zonder enge gedachtes in slaap gevallen. Ik zie twee flessen op tafel staan, ik moet even scherp stellen, maar zie dan dat het een halflege fles Stroh 80 en een lege fles Roze Wodka is. Aha vandaar de koppijn. Ik pak expres geen paracetamol, 'Matt pijn, ik pijn' is wat ik mezelf de hele tijd zeg als ik toch naar die paracetamols wil grijpen. Ik heb de hele ochtend nog helemaal niks gedaan en heb de fles Stroh 80 leeg en een stuk of 5 bier op. Als mijn oog op de tafel valt, er ligt een groot papier en een paar kleinere papieren op tafel. Ik wankel er naartoe en bekijk het. Ik kan niet lezen wat er staat, alleen wat er in het midden van ik denk een woordweb staat: 'Matthyas verdwenen...' ik slik en voel tranen opkomen, ik heb mijn lieffie nodig, zijn liefde, zijn warmte, zijn alles.