Hoelang houd ik het nog vol? II Mabbie

1. Dikke vet nek

Pov Robbie

We zijn een video aan het opnemen in het huis van Raoul. Om precies te zijn een random eetwedstrijd. Ik zit samen met Milo in de finale. Koentje viel af doordat hij een vissenkop kreeg, Matt door een hele regenboog taart en Raoul moest kotsen, nadat hij slakken had gegeten. En nu zit ik dus met Miel in de finale. Dat gebeurt ook niet vaak. Ik ben gewoon geblessed deze keer! Na een aantal minuten wachten krijgen we een bord voorgeschoteld. Wat er op ligt laat Milo kokhalzen. Ik zie rauwe pompoenblokjes omwikkeld met zure Matten, een blikje kaasbier. Een bakje met rode drab met brokken erin en een potje kappertjes. "Wat de fuck" hoor ik Koen zeggen "Het is nog nooit zó veel geweest." Ik hoor dat Matthy aftelt "3...2...1...Start!" En ik begin te eten. Ik begin met de rode drab, het is haring in tomaten saus, gadver. Ik kokhals. Ik tyf mijn kappertjes bij de haring en eet door. Ondertussen neem ik af en toe een slok bier, het bier is ook zo goor. Alleen ik moet door. Nu is het bier, de kappertjes en de haring in tomatensaus op. Nu begin ik aan de pompoen met zure Matten en stamp het naar binnen. Het zijn om precies te zijn 11 blokjes. Alles zit in mijn mond. Het is zo vies. Milo zit naast me te kotsen. Maar ik moet door. Ik moet door, iedereen krijgt credits als hij wint. Dat wil ik ook een keer. Ik blijf maar kauwen en kauwen en kauwen, als een soort cirkelzaag. Ik slik het door en doe mijn mond open. "Klaar!!!" Ik verwacht dat ze gaan klappen, helemaal los gaan en me een boks geven. Maar dat gebeurt niet, ik hoor Koen roepen "Hahaha die dikke Robbie hahaha!" Ik hoor nu ook Milo "Ja Hahaha met zo een dikke vet nek is het ook niet eerlijk!" en Roel lacht ook mee. Als laatste begint Matthyas zenuwachtig te lachen. Ik voel tranen branden achter mijn ogen en zeg "Ik ga even naar de Wc." Ik doe alsof ik de wc inloop en de deur dicht doe, maar dan loop ik naar de voordeur en ren naar buiten. Ik stap in mijn grijze Audi en race weg. Onderweg bel ik mijn vriendin. Dat doe ik altijd als het niet goed gaat. Ik zit intussen heel hard te huilen in mijn auto. Na twee keer overgaan hoor ik "Hey lieffie met Jamie!" Ik huil nog steeds en ze vraagt "Ach Robje wat is er aan de hand?" Ik kan alleen maar huilen en ben niet in staat om wat te zeggen. Ze snapt dat en zegt: "Lieffie zet je auto bij een tankstation of parkeerplaats het is niet veilig om te rijden als je zo hard huilt. Ik kom eraan! Probeer rustig te blijven ademen." Ik merk dat ze sinds ze me aan het kalmeren is al aan het rijden is. Dan hangt ze op. Ik zet mijn auto op een redelijk lege parkeerplaats en pak mijn telefoon. Ik zet mijn favoriete muziek aan en probeer rustig te worden. Na een half uurtje zie ik de zwarte fiat van Jamie de parkeerplaats op draaien. Ze heeft sowieso te hard gereden anders kon je niet in een uur naar Bussum rijden. Ze parkeert de auto en rent naar me toe. Doet de deur open en geeft me een dikke knuffel. Ik ben inmiddels gestopt met huilen, maar ik ben nog redelijk overstuur. Ik zet mijn stoel wat naar achteren en ze komt op mijn schoot zitten. Ze geeft me een kus op mijn lippen en dan begint ze te praten "Robbie toch, wat is er nou weer aan de hand? Was het weer na opnames?" Ik knik, ik bel haar wel vaker na opnames, helemaal overstuur omdat de boys wel vaker zulke opmerkingen maken. "Wat is er gebeurd?" Vraagt ze opnieuw. En dan begin ik langzaam mijn stem terug te krijgen. "i-i-ik..." ze geeft me een bemoedigend knikje en ik ga door "we hadden opnames. Een random eetwedstrijd. Ik had eindelijk een keer geluk en kwam in de finale, samen met Milo. We begonnen met eten en uiteindelijk won ik. Normaal krijgt iedereen altijd de credits als hij wint. Maar nu niet. Ze gingen me uitlachen. Ze zeiden dat ik, dikke kleine Robbie, het natuurlijk wel weer op kreeg. Mede ook door mijn dikke vet nek." En nu ik het allemaal weer zo op een rijtje zet en ook de andere opmerkingen uit voorgaande video's, barst ik weer in tranen uit. Jamie pakt me weer stevig vast en ze zegt: "Robbie toch, dat is helemaal niet waar. Je bent zeker niet dik en lelijk. Je bent mooi zoals je bent. Ik hou van je, je ouders houden van je en de jongens ook. Het zijn maar grapjes." Door haar woorden kalmeer ik weer een beetje. Ze zegt: "Kom! We gaan naar huis, we halen je auto wel een keertje op." Ik knik en schenk haar een lichte glimlach. Ze staat op van mijn schoot en trekt me omhoog uit de auto. We lopen naar haar auto en ik stap in haar zwarte Fiat 500 en we rijden naar huis. Onderweg zegt ze nog: "Rob, je hebt toch wel vrij met carnaval?" Ik knik. "Ja 2 weekjes. Ik weet dat we het met onze vrienden uit Eindhoven vieren, maar is het oké als Matt mee gaat? Want de andere jongens zijn bij hun vriendin en ja Matt niet." Ze kijkt me aan en knikt. "Ja natuurlijk, gezellig! Ik heb er zin in schat!" Ze legt haar hand even op mijn been en glimlacht naar me. Ik glimlach terug en ze neemt haar hand weer terug. Ze schakelt terug en ik merk dat we de afslag Eindhoven nemen. Dat was snel, we hebben meer dan een uur onze monden dicht gehouden. Ik ben in de auto al 7 keer gebeld maar ik neem niet op. Ik kan het nu even niet. We rijden inmiddels de straat in en lopen het portiek van mijn appartement in.