Mavi Kod

12

Yeni bölüüüüüüüüm!

İstek üzerine yazdım aşklarım

Bundan sonra fotoğraf koymıycam çünkü o kadar kitap olunca bulamıyorum artık jdkdkjdkdk

Sizi seviyorummmm ❤️

İyi okumalar canlar...

💐

Mavi den

Alnımda hissettiğim dudaklarla gözlerimi açtığımda karşımda Beyazıt ı görmüştüm.

" Hadi abim, annemler kahvaltıya bekliyor."

Başımla onayladığımda odadan çıkmıştı, banyoda işlerimi hallettikten sonra dolabımın karşısına geçtim. Siyah tişört, siyah şort ve siyah Converse lerimi giyip aşağı indim.

Beni gören umut ıslık öytürmüştü.

" Bu ne güzelliktir mavi bey?"

Ona gözlerimi devirirken masaya oturmuştum. Bu dengesiz tavırlanrına anlam veremiyordum.

Beyazıt ve Orkun un arasına oturduğumda sessiz bir kahvaltıya başlamıştık ki tuzun bana çok uzak olduğunu fark etmiştim.

" Abi tuzu uzatır mısın?"

Herkese kal gelirken ben ne olduğunu anlamaya çalışıyordum.

" Eroin istemedim tuz istedim, neden bu kadar şaşırıyorsunuz anlamadım?"

Kafam sarsılırken yanağımın bastırarak öpüldüğünü hissetmiştim, gözlerim açılırken Beyazıt a döndüm.

" Abin kurban olsun sana!"

Bana olaylar yeni dank ederken şoku üstümden atamamıştım. Ortalıkta ise bir kargaşa hakimdi.

Beyazıt,
" Bidaha de abi diye, hadi güzelim. A bi."

Beyazıt ın bu haline kahkaha attığımda umut söyleniyordu.

" Bu ne ya bi elindekinin kıymetini bil! Bana demedi daha!"

Beyazıt çatık kaşlarıyla Umut a döndü.

" En büyüğünüz benim, tabiki önce bana abi diyecek."

Timuçin bey,
" Bana bey diyo, size en azından bey demiyo. Şükredin yoksa bir hafta ceza veririm!"

Elçin teyze,
" Çocuklarımızı tehdit etme yoksa bir hafta salonda yatarsın Timuçin!"

Timuçin bey homurdanıp sustuğunda yandan yandan kahvaltı masasından sıvıştım. Koşarak mutfak kapısından bahçeye çıktığımda Miraç ile karşılaşmıştım.

" Mavi? İyi misin, telaşlı duruyorsun?"

Gülerek konuştum.

" Sıkıntı yok, aile meseleleri işte."

O da güldüğünde bir anda yanımızda biten Yağız la şaşırmıştım.

" Yağız?"

Ön bahçeden buraya dolanıp gülerek yanıma gelmiş ve dudaklarıma minik bir öpücük kondurmuştu.

" Nasılsın güzelim?"

Yandan Miraç a bir bakış attı.

" Arkadaş kim?"

Sesindeki kıskançlığı sezdiğim anda çaktırmadan kolunu çimdirip Miraç a döndüm.

" Burada çalışıyor ARKADAŞIM miraç."

Bastırarak söylediğim şeyle elini belime atıp konuşmuştu.

" Memnun oldum , sevgilisi yağız ben de."

Onlar gergin bir şekilde tanıştığında kısa bir sohbet dönmüştü, ardından bizi bölen şey de arkamızdan gelen ses olmuştu.

" Yine mi burada bu?"

Döndüğümde konuşan kişinin Sedat olduğunu görmemle şaşırmıştım. Diğer aile üyeleri de peşinden geliyordu. Beyazıt ın bile sırıtan yüzü Yağız ı görmesiyle solmuştu.

" Abartmayın artık ama! Beni kabullenen varsa Yağız ı da kabullenmek zorunda."

Yağız belimdeki eliyle olduğu yeri okşarken konuştu.

" Sıkıntı yok güzelim, gerilme boşuna."

Hastaneden sonra çok üstüme düşmeye başlamıştı zaten, her olumsuz duygumda aklı çıkıyordu resmen. Ben ise ona böyle şeyler yaşattığım için kendimden nefret ediyordum.

Beyazıt homurdanıp yanımıza geldi.

" Kardeşimi üzersen seni gömerim Yağız mısın nesin."

Hırsla kurduğu cümle beni bile korkuturken yağız nefesle gülüp konuştu.

" Anlaştık abicik, üzersem seve seve gömmene izin veririm."

Elini uzattığında Beyazıt tutup kendine çekmiş ve kulağına fısıldamıştı.

" Bana bidaha abicik deme bebe."

Yağız gülerek geri çekildiğinde Timuçin bey işleri olduğunu, Yağız ise geçerken uğradığını söyleyerek gitmişti.

Elçin hanım da arkadaşlarıyla buluşmaya gittiğinde kardeş takımıyla yalnız kalmıştık.

Uğur
" Birşeyler mi yapsak boş boş canım sıkıldı"

Herkes onayladığında film izlemeye karar vermiştik. Ben Beyazıt ın dizlerine oturmuştum, umut ve Uğur yanımızda oturmuştu. Orkun Yekta nın dizlerine yatmışken Sedat ta tekli koltuğa yerleşmişti.

Akşama kadar bir şeyler izlediğimizde sorunsuz bir yemeğin ardından yatma vakti gelmişti. Beyazıt ise bütün gün bana abi dedirtmeye çalışmıştı ama inadıma dememiştim.

Şimdi ise pijamalarımı giymiş yatağıma giriyordum ki kapım paldır küldür açılıp içeri umut girmişti.

" Konuşmamız lazım."