werkt dit wel? Ft bankzitters// Matthy

7❣️

~vervolg

Pov Maxime:

De zon voelt heerlijk warm aan op mijn schouders terwijl ik op de rand van het zwembad zit, mijn benen in het koele water bungelend. Ik leun iets naar achteren en laat mijn blik over de tuin glijden. Het water schittert in het zonlicht en overal klinkt het geluid van gelach en het gespetter van water. Het is een perfect moment. Matthy komt naar me toe, zijn natte haar in warrige plukken over zijn voorhoofd vallend, en ik kijk nieuwsgierig naar hem als hij voor me blijft staan.

"Wat ga je doen?" vraag ik met een grijns terwijl hij tussen mijn benen gaat staan, zijn handen rustend op mijn knieën.

Hij kijkt me recht aan, zijn blauwe ogen sprankelend van speelsheid. "Niks bijzonders," zegt hij met een lach, zijn schouders licht ophalend.

"Lukt het?" plaag ik hem, terwijl ik probeer om niet te lachen.

Matthy knikt, zijn gezicht nu vlakbij het mijne. "Zeker. Geen probleem hier."

Ik schud lachend mijn hoofd en laat me iets verder achterover zakken, genietend van de warmte van de zon. Matthy staat nog steeds dicht bij me, zijn armen nu losjes rond mijn benen. De geur van chloor en zonlotion hangt in de lucht, vermengd met het zachte briesje dat door de tuin waait. Ik kijk naar hem, en voor een moment zijn het alleen wij twee. Zijn blik is zo intens en... oprecht. Alsof hij iets zoekt in mijn gezicht dat hij nog niet eerder heeft opgemerkt.

Voordat ik er dieper over kan nadenken, voel ik ineens twee handen tegen mijn rug duwen. Ik slaak een verraste kreet als ik mijn evenwicht verlies en met een luid geplons achterover in het water val.

Ik kom sputterend weer boven en veeg het water uit mijn ogen. "Wat—" Mijn ogen zoeken meteen naar de schuldige en ik zie Koen staan aan de rand van het zwembad, zijn grijns breed en ondeugend.

"Jij!" roep ik, mijn mond open van ongeloof terwijl ik hem aankijk. Matthy staat naast hem en ik zie hem snel een high five geven aan Koen. Ze lachen allebei als kleine kinderen die net een streek hebben uitgehaald.

Raoul leunt achterover op zijn ligstoel en kijkt ons met een grijns aan. "Max, je moet dat echt nooit leren, hoor. We hebben allemaal gezien hoe makkelijk je erin trapt."

Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan en schud lachend mijn hoofd. "Ja, dat merk ik." zeg ik, mijn handen door mijn natte haar halend om het weer enigszins op orde te krijgen.

Koen begint keihard te lachen en houdt zijn buik vast alsof hij elk moment om kan vallen van het lachen. Zijn lach is zo aanstekelijk dat ik bijna niet boos kan blijven, maar ik doe mijn best om mijn gezicht serieus te houden.

"Denk je dat je hiermee wegkomt?" zeg ik, mijn ogen vernauwend terwijl ik naar hem kijk. Koen kijkt me grijnzend aan, maar als hij ziet dat ik het zwembad uit begin te klimmen, verandert zijn blik snel in die van paniek.

"Wacht, wacht, Maxime!" roept hij, zijn ogen groot terwijl hij achteruit begint te lopen.

Maar ik geef hem geen kans. Zodra ik op de rand van het zwembad sta, sprint ik achter hem aan. Mijn natte voeten klotsen over het gras terwijl ik op hem af ren, mijn blik vastbesloten. Koen kijkt achterom en zijn mond valt open van verbazing.

"Wow, je bent echt snel!" roept hij, bijna struikelend terwijl hij probeert om afstand tussen ons te creëren. Maar het is te laat. Ik haal hem snel in, mijn hand grijpt zijn arm vast en ik trek hem naar me toe.

"Dat krijg je ervan als je me in het water duwt!" zeg ik triomfantelijk, mijn ogen fel glinsterend terwijl ik naar hem kijk.

Koen kijkt me met een grote lach aan, nog steeds buiten adem van het rennen. "Oke, oke, ik geef het toe!" Hij heft zijn handen op in een gebaar van overgave. "Je bent sterker dan ik dacht."