Chan gözlerini kocaman açmış bana bakıyordu aradan. Sinirlerine hakim olmak için savaş verdiği anlaşılabiliyordu.
"Ne demek istiyorsun sen? "
Hyunjin Chan'ın kulağına doğru daha fazla eğilmişti. Etraftaki insanlar hiç bir şey anlamamıştı. Hyunjin'i durdurmak için yanına doğru gittiğimde ne dediğini duydum.
"Kardeşinin bakireliğini elinde alan kişi bendim. Evet, 5 yıl önce kardeşinle yattım ve hiç pişman değilim. "
Fısıltıyla söylemişti ama duymuştum. Gözlerimi kapattım, yanaklarımdan yaşlar süzülüyordu. Chan kendine hâkim olamadan Hyunjin'e yumruğu geçirmişti.
Yakasından tuttu ve ona duvara sabitledi. Gözlerinden ateş çıkıyor, sinirden nefes nefese kalmıştı.
"Demek sensin lan o orospu çocuğu! Kardeşimde travma yaratan sikik kaltak sendin! "
"Ah~ Christopher kardeşinin hayatını daha yaşanır hala getirdim bana teşekkür etmen gerekiyor, duvara yapıştırman değil. "
Chan onun boğazından tutup boğmaya başlamıştı. Korkuyla Chan'ın kolunu tuttum ve çekiştirmeye başladım. Herşeyi uzaktan seyreden Hyunjin'in asistanıda hızlıca geldi ve Chan'ın diğer kolundan çekmeye başladı.
Kalabalık ve çalışanların sesleri yükseliyordu.
"Chan Bey, bırakın onu! "
Minho'nun sesleri yükselirken bir yandan Chan'ın nefes alış verişleri kulağımda yankılanıyordu. Hyunjin mosmor olmuştu ama hala sırıtıyordu. Son nefesini harcayarak konuşmaya başladi.
"Eğer... Bana inanmıyorsan kardeşine sor- kendisi istedi... "
Mosmor olmuştu. Gözlerini kapatırken uzun uzun kapatıyor ve açamıyordu. Jisungta yapışmıştı fakat çok güclü tutuyordu.
"Yalancı! Benim kardeşim yapmaz! Asla!'
En sonunda dayanamadım ve bağırdım.
"Evet ben istedim Hyung! Evet ben, şimdi onu bırak!! "
Hemen bırakmış, Hyunjin ellerinin arasından yere yığılmıştı. Bana hayal kırıklıgıyla baktığını görüyordum. Kolunu sallayarak elimi kolundan sirkeledi sertçe.
"Hyung.. "
"Sana inanmıyorum Felix.. "
Oda kıpkırmızı olmuştu, sandalyenin üstünden ceketini aldı ve sinirle yanımızdan ayrıldı. Çaresiz kalmıştım, ne yapacağımı bilemez durumdaydım.
Hıçkırıklarla Hyunjinin yanına çömeldim. Bayılmamıştı fakat nefesini düzeltmeye çalışıyordu. Kolundan tuttum, ne yapacağımı bilemiyordum.
Kırmızı gözleriyle nefes nefese kafasına kaldırarak bana baktı.
"Özür dilerim. Ben... Ben kendime hakim- "
Sözü yarıda kesilmiş öksürmeye başlamıştı. 15 dakika onun yanında durduktan sonra sağlık ekipleri gelmişti. Yanından kalkıp dışarıya doğru koşarak adımladım.
Tüm şirket karışıktı ve Chan kim bilir ne haldeydi... Tam dışarı cıkacakken Jeongin koşarak dışarıdan yanıma geldi.
"Felix! "
"Chan Hyung nerede? "
"Arabasında fenalaştı. O halde gidecekti zor durdurdum birine ihtiyacımız var. Sağlık ekibi! "
"Saglık ekibi Hyunjinle ilgileniyor. Ama birisini tanıyorum."
Hızlıca telefonumu cıkardım ve o kişiyi aradım. Bize yardım edebilecek tek kişi şuanda oydu. Chan Hyung'u sakinleştirebilecek tek kişi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kumar | HyunLix
Fiksi Penggemar"Kumarın parasını güzel bedenin ödeyecek." Nerden bilebilirdim cüzdanımı unutup bir pavyon sahibinin bir gecede "orospusu" olacağımı. Sadece tek bir gecelik hayatdı benim için. Ya da... Kalbimin hatası olacağını. İg: moonxreds Chanmin/HyunLix/Mins...
