bir bölüm daha atmak istedim diğeri fazlasıyla kısa olmuş içime sinmedi dünde atmadım telafisi olsun diye elimden geldiğince uzun bir bölüm yazacağım umarım oylarıda uzunluğu kadar fazla olur iyi okumalarrr.
satır içi yorumlarınızı bekliyorum bana daha çok ilham vermiş olursunuz 💕
19💗
Oturduğum banktan tam karşıdan gelen dört hayranı olduğum futbolcularla ayağa kalktım. Emirhan topçu boyu tahmin ettiğimden daha uzundu ve burnu gerçektede çok güzel duruyordu. Barış Alper gözlerini kısmış bana bakıyordu arda ise bana bakmıyor Semihe bakıp gülümsüyordu Semih ise gözlerini tam bana dikmiş elinde tuttuğu siyah hırkayla bana doğru geliyordu.
"Beklettiysek affola hanımefendi." dedi barış ve gülümsedi "tanımıyorsunuzdur belki ben Galatasarayda oynayan futbolcu olan Barış Alper Yılmaz" (bilerek böyle devrik cümleler kurdurdum çünkü Barış normal hayatta böyle laşdlşakfşwmdk)
"ee tanımaz olur muyum tanıyorum elbette." dedim uzattığı elini sıkıp çok heyecanlıydım.
"Biz seni tanıyoruz sende bizi tanıyorsun o zaman hadi gidelim." dedi Emirhan gülümseyerek. gözlerimi Semihe çevirdim.
"Nereye gideceğiz ki?" diye sordum Barış Ardayla Emirhanı iterek önden ilerlemeye başladı. Semihte elindeki hırkayı üzerimdeki hırkaya rağmen bana giydirdi ve cevap verdi.
"Emirhan abinin tandığı bir mekan varmış orda rahat takılabilirmişiz oraya gideceğiz senin için sıkıntı yoksa." dediğinde etrafıma bakındım ve gülümsedim.
"Yok yok benim için herşey uygun." dedim gülümsedi oda benim gibi ve bir arabaya bindik, arabayı Emirhan kullanıyordu.
Sessiz sakin bir sokağa ait olan kafe gibi bir yere gelmiştik, sandalye yerine koltuklu olan masaları tercih etmiştik. En kenara duvarın olduğu yere ben geçmiştim benim yanımda da Semih vardı Semihin yanında Arda karşımızda ise Barışla Emirhan vardı.
kahve sipariş etmiştik hepimiz ve onlar konuşuyor bende dinliyordum.
"ee arda abicim Duruyla nasıl gidiyor?" diye sordu Barış gülümseyerek, Arda ise utangaç bir tavırla gülümseyip konuştu.
"iyiyiz abi çok şükür böyle devam işte asıl senin sevgili falan yok mu?" dedi Arda imayla barışa doğru, barış gözlerini devirdi ve arkasına yaslandı.
"abicim açma şu konuları açma, bizim tek aşkımız futbol." dedi ve gülümsedi tam o sırada telefonum çaldı hemen telefonu çıkarıp kimin aradığına baktım, Selendi.
Aramayı yanıtlayıp kulağıma dayadım telefonu ve aramayı yanıtlar yanıtlamaz Selen konuşmaya başladı.
"Kanka geliyorum beş dakikaya ordayım." dediğinde kaşlarım çatıldı.
"Ne?" dedim Selen ise hiçbir şey demeden devam etti.
"evet evet son olaylardan sonra dışarı çıkamaz olduk gerçekten." kaşlarım daha çok çatıldı.
"Selen iyi misin?" diye sorduğumda az öncekine göre daha kısık bir sesle konuştu.
"Arkamda iki adam var takip ediyor beni sabahtan beri senin gideceğim dediğin parkın oralardayım yardım et." dediğinde kalbim hızla çarptı ve ani bir şekilde ayağa fırladım hemen.
