Ruhuma eş

Bölüm 6( safir)

LÜTFEN OY VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN.

İYİ OKUMALAR ...

( Kitap tanıtım videosu)
Yazardan:

Berzan arabasını kullanırken kafasını kurcalayan bir çok düşünce vardı.

Neyin doğru olduğunu düşünecek kadar zamanı olmamıştı. 

Sadece kendi ailesini koruyarak kardeşlerini güvene almak istemişti.

Yaptıklarından pişman değildi.

Kendi ailesi güvendeyse açıkcası diğer kimse pek umrunda değildi.

Karısı.  Onun artık bir Karısı vardı.  Çocuk diye bileceği bir Karısı.  Ama mecburdu eğer o evlenmeseydi iki kişi canından olacaktı.

Biliyordu Milan ailesi için kadınlar özellikle de Azad ağanın yıllar sonra kavuştuğu kızı çok önemliydi.

Ve eğer aşiret toplansaydı hiç düşünmeden Maran ve Yaren için ölüm hükmü verilecekti.

Milan ailesi berdel evliliğine müsamaha gösterecek bir aile değildi.

Bu yüzden de fazla zamanı yoktu düşünmek için. Daha önce sadece adını duyduğu bir kadını nikahına almıştı ve üstelik bir ömür boyu sürecek bir evlilikti bu.

Ne bir sevgi ne bir saygı vardı bu evlilikte.

Doğduğu günden beri sadece kin ve nefret hissi ile büyümüştü sırf Milan olan herkese.

Zaten bundandır ki yıllardır aileler asla Yaren ve Maran birlikteliğine izin vermiyordu.

Eğer bu evlilik olursa bu düşmanlık bitecekti lakin Yaren hayatı boyunca iki aile arasında kalacaktı.

Ne Milan ailesi onu kabul edecekti nede Firuzhan ailesi buna müsaade edecekti.

Lakin hiç olmaması gereken bir şey oldu ve iki genç aşkları için ölümü göze alıp kaçtı.

Maran bir kız kardeşi olmadığı ve ablaları evli olduğu için rahattı.  Lakin bütün bedel hiç suçu olmayan bir masuma ödetilmişti.

Arjin.

Ne kadar suçu olmasa da artık bir kez düşmüştü bu şeytan ocağına . Kurtuluşu olmayan bir zindan.

Kaçışı olmayan bir hayat.

Sonu belirsiz bir hikaye.

Ama bir şey vardı Arjin masum ve kırılgan olmasının yanı sıra aynı zamanda çok zekiydi.

Neyi ne zaman yapması gerektiğini bilen bir kızdı.

Şuan her ne kadar her kesin gözünde ağlak ve savunmasız olsa da sadece olduğu durumu ne gururu nede kalbi kabul etmiyordu.

Bu sene hayaline kavuşacaktı ama şuan bir kafeste tıkılıp kalmıştı.

Gözlerini kapatmış duvara yaslanmıştı.  Düşünmeden edemiyordu.