Ruhuma eş

Bölüm 4( anlaştık)

Lütfen YORUM YAPMAYI VE OY VERMEĞİ UNUTMAYIN.

İYİ OKUMALAR .

Arjin'den:

Ben öylece karşımdaki kapıya bakarken onun sesiyle birlikte bakışlarımı ona çevirdim.

" Cehennemine hoş geldin Milan kızı "

Bunu o kadar soğuk söylemişti ki ne yapacağımı nasıl tepki vereceğimi bilemedim.

Gözlerimi eski konağın üstünde gezdirmeye başladım. Kolumda hiss ettiğim baskıyla birlikte gözlerim önce bileğime sonra ona döndü.

" hadi içeri girelim" dedi.

Elimi kolundan çekmeye çalışsam da fayda etmedi beni kurtaracak dediğim abilerim ve babam beni bu adamdan koruyamamıştı.

Zaten bu yüzden aşiret toplanmadan yapmıştı ya nikahı. Çünkü herkes gibi oda biliyordu Hazar Milan kızını kimseye böyle vermezdi.

Benim babam asla beni berdel kurbanlarının sırasına sokmazdı . Ama babamın Hazar Milan olması bile kaderi değiştirememis ve ben bu hayata mahkum olmuştum.

Güya doktor olacaktım.

Amerikada yüksek lisans yapacaktım.

Sonra da ülkenin en iyi hastanelerinden birinde cerrah olarak mesleğimi icra edecektim.

Sonuç?

Firuzhan aşiretinin ikinci gelini olarak bu konağa bana düşman olan bir adama mahkum kalmıştım.

Bundan sonra ne olacaktı?

Bu adamla aynı yatağı paylaşıp ona çocuk mu verecektim?

Düşünmesi bile midemi bulandıran bu şeyle birlikte kaşlarımı çattım.

Bunun olmaması için elimden geleni yaparım ve yapacaktım.

Birlikte avluya girdiğimiz zaman merdivenleri inen Avin bizi görerek yanımıza geldi.

Avin'i Yiğit'in yüzünden tanıyordum . İyi kalpli masum bir kızdı Avin.

" Abi?" Dedi gözlerini kolumu tutan onun eline çevirerek.

Ailesinin geri kalan kısmı aşiret toplantısına gittiği için şimdi evde kimse yoktu.

Beni Avin'e doğru savurup " al şunu odaya götür" dedi.

Düşecekken son anda dengemi sağlayıp hızla ona doğru döndüm " insan ol biraz" diye sesimi yükseltip elbisemin eteklerini elime topladım.