Amiyâne

10.Bölüm

.

.

.

Yeşil gözleri hem kızgın hem şaşkınlıkla bakıyordu.

Ben ise hala öksürüyordum.

Çınar beni hızlıca denizden çıkardı ve beni yere otutturdu. İnsanlar etrafımıza toplanmıştı, Seyitler de dahil.

Ben az önce gerçekten intihar mı ediyordum?!

Yaptığım şey yüzünden anında pişman oldum ve içimden Çınar beni iyiki kurtarmış dedim.

Toprak, "Tamam dağılın, birşey yok!" Diye bağırdığında ertaftaki toplum dağılmaya başladı. Çınar endişeyle elini sırtıma geçirdiğinde yuttuğum suları öğürerek çıkarmaya başladım. Çınar iyi olduğumu gördüğünde geriye çekildi ve elleriyle yüzünü kapatıp sakinleşmeye çalıştı. Teoman hızlıca yanıma çöktü, "İyi misin?" Başımı sallayıp sessiz kaldım. Gelen hıçkırık sesiyle başımı kaldırdım,

Atlas ağlıyordu.

Şaşkınlıkla gözlerimi kırpıştırdım. Atlas ona baktığımı gördüğünde ağlayarak yanıma oturdu ve bana sıkıca sarıldı. "Çok korktum Lal." Kollarımı sırtına götürüp yavaşça okşadım. O sırada Ebru konuştu, "Nasıl yaparsın bunu ya!? Resmen intihara kalkıştın!" Atlas geriye çekilip Ebru'ya döndü "Bağırma ona! İntihar etmedi o! Sadece ayağı kayıp suya düşmüştür." Ebru alayla güldü, "Kendini kandırmaya devam et."

Yaman Ebru'nun kolunu tuttu, "Ebru tamam sus." Ebru sinirle kolunu ondan kurtardı ve geriye çekildi. Seyit öne çıkarak "Nasıl yaparsın bunu?!" Diye bağırdığında sakin bir sesle "Öyle istedim ve yaptım." Dedim. Bunu duyan Çınar hızla ellerini yüzünden çekti ve sinirli adımlarla karşıma geçti. "Ne demek öyle istedim lan! Delirdin mi sen?!" Diye yüzüme doğru haykırdı. Bakışlarımı kaçırıp yerimden kalktım. Üstüme başım ıp ıslak olmuştu.

"Ben eve gidiyorum." Diyip arkamı döndüm ve yürümeye başladım, arkamdan Ebru'nun sinirle güldüğünü duydum. "Ruh hastası bu kız ya!" Diye bağırıyordu aynı zamanda. Onları takmadan yürümeye devam ettim, gözlerim dolu doluydu. Ben az önce hangi kafayla kendimi öldürmeye kalkmıştım?

Etraftaki insanların bana attığı o tuhaf bakışları hissediyordum.

"Lal bekle!" Atlas koşarak yanıma geldiğinde diğerleride arkamızdan geliyordu. "Noldu Atlas?" Diye sordum kuru bir sesle. Ciğerlerim acıyordu, çok su yutmuştum.

"Neden yaptın bunu?" Diye sorduğunda gözlerimi devirdim, "yaptım ve geçti gitti, tamam mı? Bu konudan Kimseye bahsetmeyin." Diyip Atlası tembihledim. Atlas başını salladı ve sessiz kalarak yanımda yürümeye başladı. O sıra arkadan Ebru seslendi, "Salak salak konuşma Toprak! Kadir bey'e bunu söyleyeceğim." Kaşlarımı çattım ve dinlemeye devam ettim.

"Ebru sen karışmasana." Dedi Toprak düz bor sesle, Ebru'nun alaylı sesini duydum. "Karışırım. O kız geldiği ilk gün beni zorbaladı, umrumda değil sevmiyorum onu. Tamam küçüklük arkadaşımız olabilir ama sevmiyorum. Sizde sevmiyorsunuz biliyorum." Toprak sessiz kaldı.

Atlas benim gibi Ebru'nun dediklerini duymuş olacak ki derince yutkunduğunu duydum, bana attığı bakışları yok saydım ve yürümeye devam ettim.