Amiyâne

3.Bölüm

---

Odadan gelen takırtı sesleriyle uykumdan uyandım.

Yere birşey düştüğünde Seyit'in sinirle homurdandığını duydum. Oflayarak gözlerimi açtığımda Seyit'in yere düşen telefonunu aldığını gördüm.

Yeni uyandığım için boğuk çıkan sesimle "Noluyor ya?" Dediğimde Seyit'in gözleri bana döndü. "Ooo! Uyuyan prensesimiz'de uyanmış." Alay ederek söylediklerine göz devirerek karşılık verdim.

"Hadi kalk okul formalarını giyin, okula gidiyoruz." Seyit'in sözleriyle hızlıca yerimden doğruldum. "Sizin okula mi geliyorum ben? Bundan niye haberim yok." Diye sorduğumda Seyit gözlerini devirdi. "Dün dana gibi uyumuşsun, uyanmakta bilmedin söyleyemedik. Ner neyse okul forman dolapta çabuk giyin." Diyip kapıya doğru yürüdü, çıkmadan öncede beni tekrar uyardı "Oyalanma! Aşağıda seni bekliyoruz!" Göz devirip yatağımdan kalktım ve karşımdaki dolabı açarak askıdaki formayı çıkardım. Forma beyaz bir gömlek, siyah bir etekten oluşuyordu. Formanın göğüs kısmında, az yukarda 'GK' yazıyordu.

Hızlıca pijamalarımı çıkardım ve önce beyaz gömleğimi giyindim. Ardından siyah eteğimi giyindim. Etek dizlerimin bir karış üzerinde bitiyordu. Uzun değildi ama çok kısa da değildi.

Dağınık olan saçlarımı tarayıp üstten sıkı bir at kuyruğu yaptım. Daha yüzümü yıkamadığım için hızlıca odadan çıkarak banyoya doğru koşturdum. Banyoya girdiğimde elimle ışıkları yaktım ve musluğu açarak hızlıca yüzümü yıkadım, ardından kenarda kullanılmamış dış fırçasını gördüğümde bunun benim olduğunu anladım. Hızlıca dişlerimi de fırçaladıktan sonra aynada kendime son kez baktım ve iyi göründüğüme emin oldum.

Banyodan çıkarak geri odaya girdiğimde yüzüme nemlendirici sürdüm, mor olan göz altlarımı kapatıcıyla kapatıp uzun kıvrımlı kirpiklerime Maskara sürdüm. Dudaklarıma pembe rengideki glossumu sürdüğümde makyajım bitmişti.

Beyaz el çantamı alıp içine gerekli eşyalarımı koyduktan sonra odadan çıktım ve merdivenleri hızlı bir şekilde inmeye başladım.

Aşağıdan bile Devran'ın söylendiğini duyuyordum. "Nerde bu kız ya! Kesin bilerek yavaş hareket ediyor." Gözlerimi devirdim. Merdivenleri indiğimde nihayet beni gördüler, "Sonunda." Teoman konuştuğunda gözlerimi bir kez daha devirdim. Abartıyorlardı.

"Abartmayın." Dediğimde Devran alayla güldü. "Hadi artık geç kalıyoruz." Diyip evden çıktı, Seyit son kez bana bakarak Devran'ın peşinden gittiğinde Teoman ile yalnız kaldım. "Diğerleri nerde?" Diye sorduğumda Teoman sorumu yanıtladı "Hepsi erkenden işe gitti." Başımı salladım ve evden çıktım. Teomanda arkamdan geldi.

Devran bir arabaya bindiğinde Teoman hemen yanına oturdu, Arkayada Seyit ile ben geçtim.

Merakla sordum "Bu araba senin mi?" Devran düz bir sesle "Evet " dediğinde başımı salladım.

Öküz.

---

Okulun önüne geldiğimizde hepimiz arabadan indik. Ama tuhaf bir şekilde bahçede olan herkes bize bakıyordu. Alayla konuştum "Ne o? Yoksa sizde okulun o Popüler, Zorba çocukları mısınız." Diyerek seslice güldüm. Üçü de bana ters bir bakış atıp önüne döndüklerinde gülmeye hala devam ediyordum.