İnnocent prisoner | Taekook

15

Taehyung'un gözlerindeki sert ifade gitmiş,yerini ifadesizlik almıştı.Ben kafamdaki silah yüzünden tetikteyken o da benim yüzümü dikkatle inceliyordu.Bana zarar vermesine o kadar alışmıştım ki silahını indirmesi beklediğim son şey bile değildi.

Gözlerimide sımsıkı kapattığımı fark ettim.Kendimi toplamaya çalışırken koyu kahverengi keskin gözlerini üzerimde hissedebiliyordum."Gözlerini aç,"dediğinde sesi hala ifadesizdi.Hem yorgunluk hem korku hem stres o kadar aynı ana denk gelmişti ki her an bayılabilirdim.Tabi bir de anlımdan akan kan(!)

Dediğini yapmak istemiyordum,artık beni rahat bıraksın istiyordum.Eve gidip sıradan hayatıma devam etmek istiyordum hatta beni bıraksa beni kaçırmadığını bile söylerdim.Tek istediğim artık bunların son bulmasaydı.

"Seni öldürmeyeceğim gözlerini aç,"dedi bıkkın dolu bir sesle.Aslında sadece o anda öldürmeyeceğini kastediyordu ama yine bir şekilde rahatlamama sebep olmuştu.Gözlerimi açtığımda keskin kahverengilerle karşılaştığımda gözlerimi dudaklarına indirdim.

"Sence de masum birini öldürmek intikam sayılır mı?"dediğinde kafamı iki yana salladım ve anlamındaki kanın onun alnına bulaşmasını sağladım.O da güldü ve kafasını geriye çekerek gözlerimin en içine baktı."Sanırım haklısın,"diyerek beni onayladı.

Yanımdaki kapıyı açtı ve,"Gidebilirsin."dediğinde yüzümdeki ifade yüzünden ruhsuz bir şekilde güldü.Ne yani beni bırakacak mıydı?Kurtulacak mıydım!

Ben bunları düşünürken Taehyung,"Merak etme peşine düşmeyeceğim,"dediğinde gülümsemem daha çok genişledi.Tekrar söze girerek başımdan aşağı kaynar sular dökülmesine neden oldu.

"Babanın ziyaretine geldiğimde tekrar birbirimizi görürüz uzun sürmeyecek merak etme,"dediğinde gülümsemem anında yüzümden yok olmuştu daha çok korkuya neden olmuştu.Benim yerime babamı öldürmek istiyordu ve bakışlarıyla bile bunu onaylıyordu!

Şimdi bu soruyu neden sorduğunu anlamıştım.Verdiğim cevap yüzünden resmen Taehyung'u babamın üzerine salmıştım.Ahmak Jungook!Asıl suçlu babamdı ama yine de onun ölümüne göz yumamazdım.

"Hayır!Hayır babama dokunamazsın!"dedim dehşet içinde.O da sinirle bana doğru döndü ve silahı torpidoya fırlatarak bana doğru döndü."Başından beri istediğin seni bırakmam değil miydi?"diye sinirle sordu.

"Hayır istediğim bu değil!" diyerek bağırdım."O zaman ne?"diye sordu tehlikeli derecede sakin bir sesle sorarak.Kapıyı açtığında içeri giren soğuğun yanında Taehyung'un bakışları üşümeme sebep oluyordu.

"Seninle birlikte aileni rahat bırakmam mı?Çok şey istiyorsun."diyerek net bir şekilde konuştu.Dişlerimi birbirine bastırdım ve "Benim ailem bir şey yapmadı."savunmaya geçtim.

Yanağımı dişledim ve kalbimi sakinleştirmeye çalıştım yoksa yerinden çıkacak gibiydi.Söze girerek,"Nolur düşün Taehyung eline bir şey geçmeyecek,"diyerek dişlerimin arasından konuştum."Bir polisi öldürmek kolay değil bir de emniyet müdürünün oğlunu öldürmek.."diye ikna olması için konuştum.

"Bana akıl verme tavsiyelerine ihtiyacım yok,git burdan."dedi çelik gibi bir sesle.Gidemezdim babamı ölüme atamazdım."Gitmiyorum!"diyerek kendimle çeliştim.Az önce gitmek için çırpınırken şimdi gitmek istememem(!)

"Boşuna nefesini tüketme,bir şeyi değiştiremezsin ben bu olayın sonunu görebiliyorum."diyerek kendinden emin bir şekilde konuştu.Dışardan gelen buz gibi havayla yavaş yavaş üşüdüğümü hissedebiliyordum.

Taehyung,kendi kapısını sert bir şekilde açarak çıktı ve hemen arabanın önünden geçerek yanıma gelip aralık olan kapıyı tamamen açarak kolumdan sert bir şekilde tutarak dışarı çıkarttı.Ben merakla ne yapacağını anlamaya çalışırken acıyan anlıma rağmen umursamamadım ve gözlerinin içine baktım.

"Bak bir teklifim var."dediğimde önce alnımdaki yaraya sonra da o sert bakışlarını gözlerimde hisettim.

"Taehyung bak babanın suçsuz olduğunu kanıtlamak için sana yardım edeceğim söz veriyorum hatta babanı bilerekten öldürmüşse söz veriyorum en büyük cezaları çekmesi için sana yardım edeceğim ama babanın hatasıysa sen benim aileme zarar verme,"dediğimde o sert ifadesiyle gözlerimin içine bakmaya devam etti.

"Sana nefesini tüketmemeni söylemiştim."dediğinde yutkunmaya çalıştım.Hayır Jungkook hemen pes edemezsin(!)

Hızla,"Bak babamı öldürmemen karşılığında sana teklif sunuyorum Taehyung sana her şekil yardım ederim söz veriyorum yardım etmesem gerçekten öldürmene göz yumacağım,"dediğimde hemen söze girerek,"Kendi işimi kendim görürüm."dedi.Sesi buz gibiydi.

"Neden güveneyim sana?"dediğinde bir tık ikna olduğunu sevinmeden edemeyerek,"Konu ailem bu konuda yalan söyleyemem,"dediğimde içine derin bir nefes aldı ve "Ne istersem yapacaksın öyle mi?Bir kurban gibi,"dedi.Bir kurban gibi...

Çok anlam içeren bir cümleyi o yüzden kaşlarımı çatarak kafamla onayladım.Taehyung ise işine gelmiş gibi,"Anlaşalım o zaman ne dersem ne emredersem hepsini yapacaksın Jungkook tek dediğimi ikiletirsen ne sana ne de ailene acırım,"dediğinde hemen başımla onayladım.

Evet anlaşmıştık ona yardım edecektim ama nasıl bir yardım olduğunu bilmiyordum fakat Taehyung bunu iyi biliyor gibiydi o yüzden kabul ettiğine emindim zaten.Soğuktan titrediğimi görünce,"Geç arabaya,"dedi ve arkasını dönerek arabaya doğru ilerledi.

Bende onun dediğini hemen yapmak adına dışarda içime son kez nefes çekerek açık olan kapıyı tutup bindim ve ardından kapıyı kapatarak ecelimin yanına oturmuştum.

***