GARDEN OF MEMORY

CHAPTER 02

I early woke up this morning, umaga palang ay nag bake ako ng cup cakes nag patulong nalang ako kina ate Maryil mag prepare balak ko kasing bumalik dun sa harden na aming pinuntahan kahapon ng ako lang mag isa, diko alam kong tama bang babalik ako sa garden na'yon.

Pag tapos kung mag bake agad akong nag bihis, i'm wearing a simple red dress at pinaresan ko ito ng kulay silver na mamahaling heels na bigay ng aking mayamang lola, pagkatapos ay nag paalam na ako kina ate Maryil sinabihan ko s'ya na s'ya nalang mag sabi kay ate Issie, buti nalang talaga maaga pang umalis sila mama may importante daw silang pupuntahan kaya makakagala ako ngayon, agad na akong nag para ng taxi wala naman akong sariling sasakyan hindi pa kasi ako pinapayagan nila mama

"San ang punta iha?" isang manong driver ang nag salita, mahina ang kanyang boses dahil matanda na ito, kawawa naman s'ya naghahanap buhay parin kahit 'di na kaya, " hardena de memorya po" - masaya kong sabi kay manong driver

Nakarating na ako sa aking pupuntahan ay agad akong nag bayad ng aking pamasahe at nag bigay ng kaunting tip, kahit ganito pa ang ugali ko ay nagiging pusong mamon ito pag dating sa mga taong nangangailangan.- ng maka baba ako agad kung nilatag ang aking dalang maliit na blanket at nilagay ang mga pagkain na aking dala at kinuha ko ang isang maliit na basket dahil balak kung mag pitas ng mga magagandang rosas kasing kulay ito ng aking suot suot na damit

tahimik akong namitas ng mga rosas ng biglang " ikaw na naman??" galit kung sabi sa isang lalaking nakilala ko kahapon, namimitas rin pala s'ya ng rosas, kita ko sa mga mukha n'ya ang pag gulat 'din

"Miss weird? you're here again" he smiled at me, para akong natunaw ng makita ang kanyang mga ngiti, his eyes are silver para bang may lahi 'to

"you again? old brat!" - taray kung sagot sa kanya para 'di halatang kinikilig ako sa mga ngiti at titig n'ya

"of course it's our garden, at yang rosas na pinitas mo we owned that"- tinuro n'ya ang dala dala kung basket na may iilang rosas ito.

itanaas ko ang aking isang kilay na ibig sabihin ay naiinis " so? edi babayaran ko."
He chuckled softly at my reaction.
"kidding aside, Miss weird go ahead, 'hindi naman ako madamot."

"whatever, maka alis na nga."- agad akong lumakad pa punta sa aking pinag lagyan ng aking pagkain dala ang aking rosas na ilan lang ang napitas dahil sa lalaking 'yon, tinatawag n'ya akong Miss weird e s'ya naman itong mas weirdo, 'di ko alam na sumusunod pala s'ya sakin na pansin ko nalang ng maka rating ako sa aking pinag latagan

"Miss weirdo, mahilig ka pala mag picnic?." nagulat ako dahil sa biglaan nyang pag upo sa harapan ko

"did i say you had to follow me?." i crossed my arms at tinititigan ko ito ng aking mala pusok na mga mata

"so mean to me Miss weird ha?, can i join to you? mukhang mag isa kalang kasi kaya naisip kong samahan kita." his eyes look like begging to join me

"fine, in one condition?" i point my hands towards him and said "akin na yang mga pinitas mong rosas."- walang dalawang isip binigay n'ya agad ito sakin, at nilagay ko naman sa garapon na aking dala na may tubig ang mga magagandang rosas

sa kalitganaan ng katahimikan pinutol ko ito at nag salita "ang boring siguro sa loob ng kastilyo n'yo kaya lumabas ka." payapa s'yang naka tingin sa magandang tanawin at ng nag salita ako ay agad s'yang lumingon sakin

"how did you know? mangkukulam kaba?." sagot nito saking mapang-asar na naman "kidding, you're right Miss weirdo, kaya naisip kong lumabas at mag pitas dahil napaka boring kasi sa loob ng Kastilyo tapos ako lang mag isa- isang malungkot na expression nito

"really? 'san ba parents mo? how about siblings?" - sunod sunod kung tanong because of my curiosity

he smiled before talking. "palagi silang wala, ako at ang mga kasambahay lang kasama ko, pero ngayon wala yung mga yaya ko day off kasi nila, wala 'din akong kapatid nag iisang anak lang ako."