TAVİSHA LİLİTH

7

2 Gün Sonra

O balkondaki şokun üzerinden iki gün geçmişti.

Bu gün baba tarafından kuzenlerim,amcalarım ve dedemler geleckdi.

Aynı zamanda Asil'in kardeşi Asaf'da bu gün gelecekti ama Ali -Abi- hâlâ orada kalmaya devam edecekmiş.

Ondan sora diğer biyolojik abiye yani Sina o ise hâlâ Ruya'daymış Halis Bey'in dediğine göre bir iki haftaya gelecebileceğini söylüyormuş.

Geçen gün ise Rusya'daki diğer eşyalarımı gelmişti.

Giray ve Ulaş'ın gelen motoru görünce ağzı kocaman açılmıştı.

Tabii Ulaş, motoru Deniz abimin aldığını duyunca güzelmiş motora iğrenç demeye başlamıştı.

Çağan ile Çağın ise keman ve gitarımı görünce ne kadar zamandır ilgilendiğini sormuşlar ve okulda bir müzik kulübü olduğunu söylemişlerdi.

Şimdi dolabıma bakarak hem bunu düşünüyor hemde ne giyeceğime karar vermeye çalışıyordum.

Yatağın üzerinde bir sürü kıyafet ile dolmuştu ama ben daha hiçbirşey bulamamıştım.

Kapımın tıklatılması ile Gel! Dedim gözlerim hâlâ dolabımdaydı.

"Daha karar veremedin mi?" Diye bir ses duydum arkamdan, galiba Karan'dı "Hayır..." Dedim ona dönerek.

Üzerinde siyah hem şık hemde spor bir takım vardı.

Kolunda ise 5 metre öteden Ben pahalıyım diye bağıran bir saat ve siyah ayakkabılar ile klasik bir kombin yapmıştı.

"O halde" Diyip yatağımdan zibilyon tane kıyafete baktı.

Kıyafetlere bakıp hayır, hayır anlamında kafasını sallıyordu.

En sonunda bulmuş olmalı ki, bana siyah etek ince beyaz gömlek ve siyah düğmeli boyundan bağlı yeleğimi vermişti.

Ben tam teşekkür edecekken konuşmaya başlamıştı "Aslında sana birşey sormak için gelmiştim" Dedi meraklı gözler ile ona bakarak "Tabii" Dediğimde yatağın yanındaki koltuğa oturdu ve kafasını arkaya attı "Belki biliyorsun yada bilmiyorsun, ama Dünya'nın annesi yani eski eşim Dünya'yı istiyor... Dünya'yı cidden bırakmak istemiyorum ama ona vakit ayıra-"

"Vakit ayıramıyorsun ve onun böyle dadılar ve ya başka birileri ile büyümesini istemiyorsun, değil mi?" Diye sorduğumda bana döndü ve kafasını salladı.

"Dünya benim için çok önemli...Ama onun böyle sevgisiz büyümesini istemiyorum" diyince gözlerim acımaya başladı.

Öyle büyümenin nasıl olduğunu ben bilirim diye fısıldadım.

Dolabımın önünden ayrıldım ve yanına adımladım elim ile omzunu pat pat layıp.

"Kendine zaman ver, yada belki bir pedegolog ile görüşmelisiniz sonuçda Dünya içinde zor olur... Küçük çocuklar sevgisiz büyümemeli elbette sen elinden geldiğince herşeyi yapmayı deniyorsun ama hayat sana izin vermiyor."

Ayağa kalktığında kafamı yukarı kaldırıp yüzüne bakacak iken birsen bana sarılması ile şoka uğradım ama bende kollarımı büyük bedenine sardım.

"Teşekkür ederim kerdeşim" dediğinde gözlerim dolmuştu "Her zaman yanındayım abi" Dediğimde ağzımda çıkan o kelimeyi ben bile beklemiyordum ki Karan abim daha çok sarılmaya başladı ve yeniden Teşekkür etti.

Daha sonra ise diğerlerinin birazdan geleceğini söyleyip odadan ayrıldı.

Şimdi ise benim kombime dönelim üzerimi çıkarıp önce gömleğimi giydim daha sonra eteği giyip gömleği içine sıkıştırdım,kravatlı bağladım ve siyah yeleğimi giydim ve burası tamam.