සුළඟ නුඹ ( Sinhala BL )

ƈԋαρƚҽɾ 49

"සරත් සඳේ රැයක මුදු සුවඳ දරාගන්න
හිතවත් පෙම් කතාවක් සුළඟට මුමුණන්න... "

හිතුවෙවත් නැති වෙලාවක ජීවිතේ අස්සට ගොඩ වැදිච්ච අහංකාර හුළඟකින් හැංගෙන්න නුවේද් ඔට්ටු අල්ලපු තරම් දන්නෙ එයාම විතරයි.. එහෙම හැංගිමුත්තම් සෙල්ලම අන්තිමේ නුවේද්ට සිද්ධ උනේ ඒ හුළඟට පැරදෙන්න.. ඒ හුළඟ ලඟ සදහටම නවතින්න.. ටිකක් අහංකාරයි තමයි.. ඒත් ඒ හුළඟ හිත නිවෙන තරම් සීතලයි.. සෞම්‍යයි...

ඒත් අද ඒක එහෙම්මමද ? පියානෝ නාද රටා අර හුළඟත් එක්ක එකම සෙල්ලමක...

" වරා මලින් මලට මල් වියන් තනාගන්න
පෙම්වත් භාවනාවක් මට කියලා දෙන්න... "

හුළඟ තවමත් සාමකාමියි...ඒත් ඒ හුළඟෙ අතරමං වෙච්ච වරා මලකට ඕනෙ උනේම හුළඟත් එක්ක අසංවර රස්තියාදුවක පැටලෙන්නනම් අඩ අඳුරක ගිලුනු වටපිටාව , හීන් සීරුවට කන්පෙති අස්සෙන් රිංගන රෝමාන්තික ගී තනුව තනිකරම ආශිර්වාදයක් වගේ...

ඒ ගී තනුවට පණ දෙන ආත්මය , පියානෝ යතුරු උඩ එහෙ මෙහෙ වෙන ඇඟිලි තුඩු , හිතුවක්කාරෙට නලළට වැටිච්ච කොන්ඩ ගස් , අර ස්වර රටා වලට අනුව යන්තම් පියවෙන ඇරෙන ඇස් නුවේද්ගෙ හිත අස්සෙ අඳින්නෙ සරාගී චිත්‍රයක්...  ඉතින් ඒ දිහා බලන් ඉවසන්නෙ කොහොමද තව  ??

ඒ අතක් නැවතුනෙ හසරැල්ගෙ එක කම්මුලක.. ඇහැ යට තිබුන පුංචි බර්ත්මාර්ක් එක , ඇඟිල්ලකින් පිරිමදින්න ගන්නකොට හසරැල්ගෙ ඇඟිලි තුඩු , පියානෝ යතුරු එක්ක තිබ්බ ගනුදෙනුවට තිත වැටිලා ඉවරයි...

" පෙම්වත් භාවනාවක් මට කියලා දෙන්න... "

හසරැල්ගෙ කම්මුලක ගෑවෙන නොගෑවෙන ගානට තොල් අරං ගිහින් නුවේද් ඒ කන්පෙත්තකට මිමිණුවෙ රහසින් වගේ... ඒ තප්පරේ හසරැල්ගෙ කට කොණක ඇඳිච්ච එයාටම ගිය හිනාව නුවේද්ට මිස් උනේනම් අපරාදෙ... සමහරවිට එයා ඒක බලාපොරොත්තුවෙන් හිටියා වෙන්නත් ඇති...

" හැඟුම් විහඟුන් තුරුල් වෙද්දී
සියතුන් සියතුන් ඉගිල්ලේවී
ඔබේ දෙනුවන් මා හා දැල්වී
මාගේ දෙනුවන්... පුරා විහිදේ... "

එතනින් එහාට ඇස් හතරක හැඟීම් හුවමාරුවක අවසානෙදි හසරැල්ගෙ කම්මුල් පුරා එහෙ මෙහෙ ගිය නුවේද්ගෙ ඇඟිලි තුඩු ඒ තොල් වල නවතිද්දි හසරැල්ගෙ ඇස් යන්තම් පියවෙන හැටි බලාගෙන තවත් ඉවසන්න ඕනෙයි කියල නුවේද්ට හිතුනෙ නෑ...