ဘယ်သောအခါမှ 🌿🌿
အပိုင်း(၁၆)
.........................
မှောင်လိုက်တာ... ဘယ်ကိုကြည့်ကြည့် မှောင်မည်းနေတာ၊ ရှေ့ဆက်လျှောက်ဖို့ကိုပင် တော်တော်လေး အားယူရသည်။ ဘယ်ကိုရောက်နေလို့ ဘယ်ကိုသွားနေလဲဆိုတာမသိ။ လေဟာနယ်ထဲ ရောက်နေသလို ခံစားရသလိုတော့ရှိ၏။ ဘယ်ကနေရောက်လာမှန်းမသိသော လေတွေကြောင့် သူမကိုယ်လေးက အေးစိမ့်လာသည်။ ဘာလို့ ဒီနေရာရောက်နေတာလဲ။ တစ်ယောက်ထဲဆိုသောအသိက တော်တော်လေး ခြောက်ခြားဖွယ်ရာအတိပါလား။
" ဘယ်သူရှိလဲ ဘယ်သူရှိလဲ.... "
တကယ်ကို ကြောက်လန့်လာသည်။ သူမသေသွားပြီလား။ သေသွားလို့ ဝိဉာဥ်လွင့်သွားတာများလား။
" ဘယ်သူ ရှိလဲဟင်... "
ဟုတ်ပါတယ် သူမသေသွားတာနေမှာပါ။ ဘာလို့ဆို သူမက ဆေးရုံမှာ လှုပ်ရှားနိုင်တာတောင်မဟုတ်ဘူးလေ။
တဖြည်းဖြည်း ဟိုးအဝေးဆီက အလင်းရောင်တန်းလေးတစ်ခုကို လှမ်း၍မြင်ရတော့ လှပ်ခနဲ ပျော်သွားမိ၏။ အဲဒါက ဘယ်ကိုသွားတဲ့လမ်းပါလိမ့်။ နိဗ္ဗာန်လား ငရဲပြည်လား... ။ တခဏအတွင်း အတွေးပေါင်းသောင်းခြောက်ထောင်နဲ့ လူက ဂယောက်ဂယက်တွေ ဖြစ်နေသည်။
" ဟင် လူလား "
ထိုအလင်းရောင်ဘက်သို့ မျက်နှာလှည့်ထားသဖြင့် နောက်ကျောပြင်ကိုသာ ပြင်နေရသည့် လူတစ်ယောက်။
" ဘယ်သူလဲဟင် ဒီနေရာက ဘယ်နေရာလဲ "
လူရှိတယ်ဆိုတဲ့အသိနဲ့ လူဆိုးလူကောင်းမခွဲခြားတော့ဘဲ ဝမ်းသာအားရ ရှေ့သို့တိုးသွားမိတော့ လေပွေတစ်ခုက သူမခန္ဓာကိုယ်ကို ရစ်ပတ်ထားလျက် ခြေလှမ်းတွေက လိုရာမရောက်ဘဲနေတာမို့ လန့်ဖျပ်သွား၏။
" ကူညီပါ ကူညီပါ... "
ဝမ်းနည်းသံစွက်၍ အကူညီတောင်းသော်လည်း ထိုလူက လှည့်တောင်မကြည့်လာခဲ့။ ရုတ်တရက် သူမရပ်နေသောနေရာက လင်းထိန်သွားတာမို့ မျက်လုံးတွေကျိန်းစက်၍ မျက်ဝန်းတွေမှိတ်ကာ လက်နဲ့ကာမိလိုက်သည်။ နောက် ပြန်ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ ထိုလူရပ်နေသော နေရာက မည်းမည်းမှောင်နေ၏။
YOU ARE READING
ဘယ်သောအခါမှ 🌿🌿
Romanceလူတစ်ယောက်ကို တိတ်တခိုးစချစ်မိတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ရဲ့ခံစားချက်၊ အချစ်ဟာ အဓိပ္ပာယ်မျိုးမျိုးသက်ရောက်နိုင်ကြောင်းကို အနည်းငယ်ဖော်ပြပေးသွားမယ့် အချစ်ဇာတ်လမ်းလေးတစ်ပုဒ်ပါပဲ
