Ολίβια
Τα λεπτα του ρολογιου κινουνται αργα, ενω η βιβλιοθηκη αδειαζει σιγα- σιγα. Οι φοιτητες αποχωρουν και στο τελος μενουμε μονο εγω και ο Γοριλας.
Καθομουν μπροστα στην οθονη του λαπτοπ μου, προσπαθωντας να συγκεντρωθω. Η ιδια παραγραφος, και η μοναδικη που καταφερα να γραψω, φωσφόριζε μπροστα μου. Την ειχα διαβασει πανω απο δεκα φορες και οι λεξεις δεν εβγαζαν κανενα απολυτός νοημα μεταξυ τους. Με τη ακρη του ματιου μου, βλεπω τη σκια του καθηγητη να σηκωνεται απο τη θεση του, με τα πραγματα του στην αγκαλια του.
Ερχεται στο τραπεζι που καθομουν, ακουμπαει τα πραγματα του στη ξυλινη επιφανεια και καθεται απενατι μου. Τα γυαλια του κρέμονται ελαφρως στη μυτη του, ενω με κοιταζε επιμονα σαν ενα λιονταρι που πλησιαζε αργα το θηραμα του. «Πως παει η εργασια;» ρωταει με βαρια φωνη και μου ριχνει εκεινο το αυστηρο υφος μεσα απο τα γυαλια του.
Ηθελα να του πω οτι,τα κυτταρα αυτη τη στιγμη ειναι εγω. Παγιδευμενα σε εναν δωματιο χωρις εξοδο.
«Προσπαθω κυριε,» απανταω και παιρνω βιαστικα το βλεμμα μου απο τα χειλη του. «Τα κύτταρα μου φαίνονται ίδια εδώ και λίγη ώρα ». Ξυνω τον αυχενα μου αμηχανα και βριζω τον εαυτο μου που μου ξεφυγε αυτη η σκεψη.
Τι να τον νοιαζεις πως μου φαίνονται τα κύτταρα; Με ρώτησε πως πάει η εργασία όχι τη γνώμη μου!
«Ίδια; Μα το καθενα εχει το δικο του ρολο...» ανακαθεται στη θεση του και τωρα τα χερια του κουνιουνται στον αερα. «Σαν μια ορχηστρα. Τα κυτταρα σε αυτη τη περιπτωση ειναι οι μουσικοί και εσυ πρεπει να μαθεις ποιος παιζει τι, για να μπορεσεις να κουμανταρεις τη μουσικη. Εχεις παει σε οπερα;».
Νευω θετικα το κεφαλι μου και προσπαθω να καταλαβω που θελει να καταλήξει.
Βαριεμαι τη οπερα. Στο γυμνασιο ειχαμε παει σε μια παράσταση οπερας και αποκοιμηθηκα στα πρωτα πεντε λεπτα. Και ξυπνησα απο ενα δυνατο ουρλιαχτο, που με εκανε να αναπηδησω στη θεση μου και να γινω " η κοπελα που κοιμαται οπου βρει".
«Ναι εχω παει, αλλα αποκοιμηθηκα και εχασα ολη τη παρασταση,» ψιθυρισα, χαμογελωντας καπως αμηχανα.
«Το σωμα μας ειναι μια ορχηστρα. Καθε ιστος ειναι μια συμφωνια. Εσυ το μονο που πρεπει να κανεις ειναι να βρεις το νοημα στη μουσικη τους». Συνεχιζει να λεει κουνωντας τα χερια του στον αερα, σαν να προσπαθει να μου δειξει τα κυτταρα.

KAMU SEDANG MEMBACA
Teacher's Pet
Fiksi PenggemarΣτο αστικό 101, ο καθηγητής Ανατομίας Μαξίμος Στρατηγόπουλος και η φοιτήτρια Οδοντιατρικής Ολίβια Νικολαΐδη ανακαλύπτουν μια ισχυρή έλξη που τους ενωνει. Παρα την απαγορευμένη φύση της σχέσης και τα σοβαρα εμπόδια που θα αντιμετωπίζουν, η σύνδεση το...