Kehanetlere inanır mısınız?
Ya da aşka?
"Aslında en iyi aşk, değil tanımak, hiç görmediğin kişiye duyulan aşktır." Der Orhan Pamuk.
İşte bu yönüyle aşk, kehanetten ayrılır. Önceden bilemezsiniz aşık olacağınızı. Sezemezsiniz. Seçemezsiniz.
Bir p...
Ay selammm canlarımmm Yıldıza basalım ve satır arası yorum yapalım olur mu düşüncelerinizi merak ediyorum ve yorumlarınız bana her türlü moral oluyor, iyi hissettiriyor 🥺
Keyifli okumalar dilerim ✨🤍
Şarkılar: Sezen Aksu - Ünzile Nasıl Derler Bilirsin - Sevilmemişim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
7. BÖLÜM
"Benim Sarı'm"
💛
İLAHİ BAKIŞ AÇISI
"Nerede bu kız..." diye sessizce kendi kendine mırıldanıyordu Eda. Rüya ortadan kaybolalı yaklaşık yarım saatten fazla oluyordu ve görünürlerde yoktu. Endişelenmeye başlamıştı ama teyzesine bir şey belli etmemeye çalışıyordu. Ancak yüz ifadesine bir çözümü yoktu. Korkulu gözlerle etrafa bakıyordu bir yerden çıkar gelir diye.
Bahçe tarafındaki boş bir masada oturuyordu, önünde Rüya'nın telefonu vardı. Giderken telefonunu da bırakmıştı ve resmen ona ulaşmak imkansız görünüyordu. Akıp giden her bir saniyede Eda'nın endişesi bir kat daha artıyordu.
"Eda?"
Ayaz'ın kuşkulu ve meraklı bir sesle kuzenine seslenmesiyle Eda daldığı yerden bakışlarını çekip kuzenine döndü. "Kıvanç!"
"Ne oldu?" Dedi Ayaz hemen yanındaki masaya otururken. Yanında Yiğit de vardı. O da karşı sandalyeye oturdu ama Eda onu bile göremeyecek kadar endişeliydi.
"Rüya yok." Dedi Eda sesi titrerken, gözleri anında dolmuştu dile getirdiğinde. "Rüya yok! Çok korkuyorum. Kesin başına bir şey geldi." Sesi gibi titreyen elleriyle Rüya'nın telefonunu tutup Ayaz'a gösterdi. "Bak, telefonunu da bırakmış burada."
Ayaz'ın Eda'nın ağzından çıkan ilk cümleden sonra düşünme kabiliyeti durmuş gibiydi. Nabzı atmayı bırakmış, aldığı nefesler boğazına dizilmişti. Ense köküne saplanan ani ağrıyla gözlerini yumup elini kaldırdı ve, "Anlamadım." Dedi, konuşması güçtü. "Düzgün anlat şunu." Yeniden gözlerini açıp kuzenine baktığında Eda yutkundu bir an çünkü Ayaz şu an çok sinirliydi. "Nereye gitmiş olabilir? Ne zamandır yok?"
Yiğit de oturduğu yerde rahatsızlaştı ve kaşlarını çatarak Eda'ya baktı, ağzından çıkacak en ufak bir kelimeyi bekliyorlardı ama Eda ne dese bilmiyordu. Tek yapabildiği ağlamaktı.
