Unicode
ခရီးကပြန်ရောက်ကတည်းကဘတ်ခ်ဟျွန်းကိုချန်းယောလ်လိုင်းပေါ်ကသာအဆက်အသွယ်ရသည်။အပြင်သိပ်မထွက်ဘဲအိမ်တွင်းအောင်းနေတဲ့ဘတ်ခ်ဟျွန်းဆီက miss called တွေတွေ့တော့ပြန်ခေါ်လိုက်မိသည်။
ဖုန်းဝင်ပြီးတော်တော်ကြာတဲ့အထိဖြေဆိုသူမရှိတဲ့ဖုန်းလေးကိုချန်းယောလ်စိတ်ရှည်လက်ရှည်စောင့်လိုက်သည်။
"ဟယ်လို ချန်းယောလ်"
လန်းဆန်းနေတဲ့ဘတ်ခ်ဟျွန်းအသံလေးကြောင့်ချန်းယောလ်ဖုန်းပြောရင်းပြုံးမိသွားသည်။
"ဟယ်လို ဘတ်ခ်ဟျွန်းဖုန်းခေါ်ထားလို့လေ"
"အော် ဟုတ်တယ်။မေးစရာလေးရှိလို့ ဟိုတစ်ခါချန်းယောလ်မေမေအတွက်လက်ဆောင်ဝယ်ပေးတဲ့ဆိုင်လေ။အဲ့တာလိပ်စာလေးမသိလို့လှမ်းမေးတာ"
ဟိုတစ်ခါကဘတ်ခ်ဟျွန်းကိုအိမ်ပြန်ပို့တဲ့လမ်းမှာမေမေ့အတွက်မွေးနေ့လက်ဆောင်တစ်ခါတည်းဝင်ဝယ်တဲ့ဆိုင်ကိုမေးတာဖြစ်လိမ့်မည်။
"ဘတ်ခ်ဟျွန်းမေမေအတွက်လား"
"အွန်း ဟုတ်တယ်။သူတို့လုပ်ငန်းရှင်တွေညစာစားပွဲအတွက်သူဝတ်ဖို့မေမေကဝယ်ချင်တာလိုက်ပို့ပေးရမှာ"
"အော် ဒါဆိုဒီလိုလုပ်လေ။ကိုယ်မနက်ဖြန်လာခေါ်ပေးမယ်။ဘတ်ခ်ဟျွန်းရော ဘတ်ခ်ဟျွန်းမေမေရော တစ်ခါတည်းလိုက်ခဲ့လိုက်။ကိုယ်လဲဝယ်စရာလေးရှိလို့"
"အော် လမ်းကြုံတာလား"
"ဟုတ်တယ်။မနက်ဖြန်၁၀နာရီလောက်လာခေါ်မယ်လေ။ဖြစ်တယ်မလား"
"အွန်း ဖြစ်ပါတယ်။မေမေနဲ့အတူစောင့်နေလိုက်မယ်"
ဘတ်ခ်ဟျွန်းဆီကဖုန်းလေးကျသွားတော့ ချန်းယောလ်ဖုန်းကိုရင်ဘတ်ပေါ်တင်လို့ပက်လက်လှန်ထားတဲ့အနေအထားကနေ မျက်နှာကြက်ကိုအကြောင်းမဲ့ငေးနေမိတာ။
ခေါင်းကိုတစ်ဖက်လှည့်လိုက်တော့။အပြင်မှာ မြူတွေဆိုင်းနေတာကိုသတိထားမိသည်။ညနေပိုင်းအချိန်ဖြစ်တာကြောင့် လမ်းကမီးတိုင်ခပ်ပြပြကလေးကို အိပ်ခန်းပြတင်းကနေချန်းယောလ်မြင်ရသည်။
YOU ARE READING
Breathe
FanfictionIf I had to choose whether to breathe or to love you, I would use my last breath to tell you that I love you. ChanBaek Fanfiction [Myanmar] @Kura_Aiko
