Bölüm 2.

339 65 33
                                    

Arkadaşlar biraz daha yorum yapın ya 😔

Hepiniz hayalet gibisiniz okuyup geçiyorsunuz 😔

Yazmiyom size kitap falan 😡😡

Neyse iyi okumalar byee<333

×××××

Derste oturmuş, dikkatlice hocayı dinlerken ara sıra gözlerim kenardaki duvara asılmış olan saate kayıyordu. Sadece beş dakika kalmıştı ve sonrasında ders bitiyordu. Bu artık finallere hazırlanmamız için tatile çıktığımız günün son dersiydi. Bundan sonraki süreçte sadece sınavlar olduğu günler üniversiteye gelecektik.

Biraz rahatlık ve dinlenme fikri vücudumda huzur kaynağı olmuştu. Artık kendimi daha rahat hissediyordum. Fakat finallerden sonra yeni yıl için Astrid ve ailesinin yanına gideceğimi hatırladığımda bu düşünce tamamen silindi. Yani, Astrid, Lyla, Luke ve Amaris orada olduğu için biraz daha rahat hissediyordum, fakat yine de hiç tanımadığım bir ailenin yanına kızlarının sevgilisi olarak gidecektim.

Ders bittiği için herkes toparlanmaya başladığında derin bir nefes alıp, ben de ayaklandım. Kabanımı alıp, iki bükerek koluma astım ve çantamı alıp, çıktım.

Lyla ve diğerleri alt kattaki kafeteryada olacağı için merdivenleri hızla inerek oraya doğru ilerledim. İçeri girdiğimde kafeterya tamamen doluydu. Bizim dersimiz bitse de, hâlâ çoğu öğrencinin bir dersi daha vardı ve bu yüzden burası doluydu.

Gözlerimi etrafta dikkatlice gezdirerek bizimkileri bulmaya çalıştım. Sonunda onları kenardaki masanın etrafına toplanmış bir şekilde buldum. Adımlarımı onlara doğru yöneltirken beni ilk fark eden kişi Lyla olmuştu.

Lyla hafif çekik gözlü bir kızdı. Kardeşleri değildi. Çünkü Lyla babasının farklı bir kadından çocuğuydu. Amaris ve Luke'un annesi ise aynıydı.

Yanlarına oturduğumda Lyla, "Sonunda geldin." dedi gülümseyerek. Dudaklarındaki gülümseme ile anladığım kadarıyla Astrid'in planı konusunda benimle iyice dalga geçecekti.

Amaris kolunu omzuma atarak, "O zaman resmi olarak Williams ailesine hoş geldin, Laçin." dedi kardeşi gibi dudaklarında gülümseme ile.

Amaris ve Luke Lyla ve benden 3 yaş büyüklerdi. Onlar burada doktorluk okurken biz psikoloji okuyorduk. 6 senelik eğitimlerinin beşinci senelerindelerdi.

Gözlerimi devirerek onun kolunu omzumdan itip, "Saçma saçma konuşma. Biliyorsun ki, sadece yardım ediyorum, başka bir şey yok." dedim.

Amaris ve Lyla gülerken Luke, "Biliyoruz, şaka yapıyorlar işte." dedi.

Kafamı sallayıp, çantamı yere bırakırken Luke'a, "Bana bir browni ve kola alabilir misin?" diye sordum.

Sıra çok uzun olduğu için gidip girmek istemiyordum. Luke kafasını sallayarak ayağa kalktığında ona gülümseyerek teşekkür ettim. O uzaklaştığında Lyla'ya, "Astrid'in annesi seninle konuştu mu?" diye sordum.

Lyla kendi içeceğini alıp, yudumlamaya başlarken, "Evet, Astrid ile konuştuktan hemen sonra beni aradı. Neyse ki Astrid bunu tahmin edip, bana mesaj göndermişti." diye açıkladı.

Amaris, "Diana teyzenin hâlâ bunu kabul etmediğine inanamıyorum. Ayrıca Astird oldukça zeki davranmış. Eve kendisiyle getireceği kız sonunda onu ikna edecektir." diyerek katıldı bize.

Luke elinde çikolatalı browni ve kutu kola ile geldiğinde ondan aldım. Direkt kolayı alıp, birkaç yudum içtikten sonra, "Belki de, ama hâlâ bu konuda gerginim. Ya her şeyi batırırsam?" diye sordum.

Yalandan aşıklar | [G×G]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin