Kaybolan Yansımalar (Gerçek Ailem-Erkek Versiyon)

Bölüm Bir: Gölgede Başlayan Yolculuk

Ali, sabahları her zaman erken kalkıyordu. Diğer çocuklar gibi uykusunu almak yerine, gözlerini daha karanlıkta açıyordu. Evdeki herkes uyurken, o odasının köşesine çekilip sabahın sessizliğini dinlerdi. Evdeki sessizlik, ona huzur değil, daha çok bir boşluk hissi veriyordu. Dışarıdaki dünya sessizken, içindeki fırtına daha da büyüyordu.

O sabah, yine bir şeyler farklıydı. Bütün gece düşünceler içinde debelenmiş, bir türlü uyuyamamıştı. Evdeki hava bir türlü normal değildi. Annesinin sert bakışları, babasının umursamaz tavırları, küçük kız kardeşinin varlıkları bile ona hep yabancı geliyordu. Her şeyin düzgün olduğunu, normal olduğunu söylüyorlardı, ama içindeki boşluk bir türlü dolmuyordu. Yalnızca bedeni değil, ruhu da bir yabancı gibi evdeydi.

Bir süre sabahın ışıkları dışında hiçbir şeyin farkına varmadı. Gözleri, masasının köşesindeki eski bir zarfı fark etti. Zarf, o kadar eskiydi ki, kağıdın köşeleri sararmış, içi neredeyse yıpranmıştı. Üzerinde tek bir şey yazıyordu: "Ali'ye."

Bunu görür görmez bir şeyler harekete geçti içinde. Hızla zarfı aldı ve içini açtı. İçinde yalnızca birkaç satır yazılıydı, ama o yazı tüm dünyasını değiştirecekti:

"Gerçek ailesini öğrenmek istiyorsan, bunu okumalısın. Seni bekliyoruz. - A"

Ali'nin kalbi hızla çarpmaya başladı. Annesinin ve babasının ona her zaman söylediği şeyler bir anda anlamsızlaştı. Gerçek ailesiyle ilgili bildiği tek şey, onların kendisini sevmediğiydi. Gerçekten ona ait olan bir şey yoktu. O kadar çok travma birikmişti ki, her gün yaşadığı küçücük şeyler bile içindeki kırıkları daha da büyütüyordu. Ama bu yazı, ona yeni bir umut vermişti. Bir şeylerin farklı olabileceğini, bir şeylerin değişebileceğini düşündü.

Ali'nin hayatında hiçbir şey tam anlamıyla düzgün gitmemişti. Annesi, her zaman çok soğuktu. Ali'nin istediği bir şey olduğunda, gözlerinin içine bakıp ona "Bunu hak etmiyorsun" derdi. Babası ise her zaman ondan uzak durur, bir türlü ilgilenmezdi. Bir çocuk için en temel şey olan sevgiyi, şefkati asla alamamıştı. Her gün, o evde bir yabancı gibi hissediyordu. Her biri ona "Sen bizim oğlumuzsun," diyordu ama bunu söylerken gözlerindeki boşluk, ona başka bir şey söylüyordu. Onlar sadece bildikleri bir görevi yerine getiriyorlardı.

Ali'nin içindeki boşluk, yaşadığı travmaların ve psikolojik rahatsızlıkların temel sebebiydi. Ne zaman bir hata yapsa, ne zaman normal bir çocuk gibi davranmaya çalışsa, ya annesinin öfkesiyle ya da babasının kayıtsızlığıyla karşılaşıyordu. Kendini sürekli değersiz ve yanlış hissediyordu. Herkes ona "iyi çocuk" olduğunu söylese de, içindeki karanlık bir türlü kaybolmuyordu. Gerçekten sevilmediğini ve sadece yük olarak görüldüğünü biliyordu. Bu yüzden de kendi kimliğini bulmaya çalışırken sürekli duvara çarpıyordu.

Zarfı yeniden okudu. "Gerçek ailesini öğrenmek istiyorsan..." Ali, bu yazının ne anlama geldiğini bir türlü çözemedi. Ama bir şey vardı. Bir şey onu harekete geçirmeliydi. Gerçek ailesi kimdi? Belki de, yaşadığı bu evde hissettiği eksiklik bir anlam taşıyordu. Yaşadığı yerin aslında "ev" olmadığını düşünmeye başlamıştı. O yazı, ona bir işaret gibiydi. Gerçek bir yer, gerçek insanlar, gerçek bir aile vardı. Belki de o ailesini hiç görmemişti.

Yavaşça, zarfı cebine koydu. Kimse fark etmeden evdeki en sessiz odasına çekildi. İçindeki endişe, korku ve merak bir arada yoğunlaşmıştı. İçini karıştıran bir şey vardı; belki de bu yazı, hayatında duyduğu ilk gerçek yankıydı. O sabah, dünyası değişecekti. Bir şeylerin sona ermesi gerekiyordu, o yüzden kendisini hazırladı. Birilerinin onu beklediğini biliyordu. Gerçek ailesi onu bekliyordu.

Ertesi sabah, gözlerini açtığında hala evdeki aynı monotonluk vardı. Her şey normaldi, ama artık Ali o kadar emin değildi. Annesi, babası, küçük kız kardeşi... Onlar, aslında onun ailesi değiller miydi? Bir yandan da başka bir yer, başka bir kimlik vardı. Ali, kendisini tekrar o dünyada kaybolmuş gibi hissetti. Ama artık o, kaybolduğu dünyadan çıkmaya kararlıydı.

İçinde derin bir boşluk varken, belki de o boşluk başka bir şeyin belirtisiydi. Gerçek bir aile. Gerçek bağlar. Artık geriye dönemezdi. Ne kadar kırık, ne kadar kaybolmuş olsa da, bu yola çıkmalıydı.

Ve böylece, Ali'nin hayatı boyunca ilk kez bir yola adım attığı, karanlıkta başlamak üzere olan bir yolculuk başladı.

---

Bu tarz erkek versiyon kurguları çok sevdiğim için şansımı denemek istedim.

Not: Diğer kurgularıma bakmayı unutmayın lütfen