بقلم هند محمد
الحلقه العاشره
كانت الساعه حوالى 3 العصر وكانت ندى خالصة كل شغل البيت عند فاطمه وكانو اولاد فاطمه معاها محمد واحمد ومنى الصغيره وطول النهار من ساعة ما فاطمه ماشيت وسابت ندى فى شاقتها محدش نزل وشافهم ولا حتى سئل هما محتاجين حاجه وكانت الساعه 3 جرس الباب رن قامت ندى تفتح الباب وكان فجر هو اللى على الباب
ندى : فجر فى حاجه
فجر : ممكن تنكلم شويه
ندى : ماشى نتكلم بس هنتكلم فى ايه
فجر : انتى رفضانى ليه
ندى : انا مش رفضاك انا معرفكش عشان اقبلك او ارفضك وانته كمان مش تعرفنى انته تعرف عنى ايه وبعدين انته بتحب وحده تانيا روح اتجوز حببتك انا مالى
فجر : انا مش هينفع اتجوز رانيا دلوقتى وانا مش عندى اى امكانيات انى اتجوزها
ندى: افهم من كده انك لو اتوفرتلك امكانيات بعد ما نتجوز هتتجوزها عليا
فجر : قبل ما اقولك اى حاجه انا عاوزه افهم انتى ليه رفضانى ومتقوليش حب او مش حب ده مش سبب انتى بتحبى حد تانى ؟
ندى : لا لا والله انا عمرى ما حبيت حد ولا حد حبنى ولا حتى انخطبت مره وحده عمرى
فجر : طب انتى غلطى مع حد وخيفه حد يعرف
ندى : انته بتقول ايه ازاى تفكر فيه كده لاوالله العظيم اقسم بالله انا ما حد عمرو لمسنى حرام عليك تظلمنى كده وتتهمنى كده ليه كده
فجر : ( بانفعال ) طب فى ايه مالك وبتعيطى ليه دلوقتى
محمد : انته بتزعقلها ليه يا خالو متزعقش ندى شاطره وحلو متزعقش
فجر : هى نقصاك انته كمان بس يا واد
محمد : انا راجل كبير مش واد مش تزعق انا بحب ندى مش تخليها تعيط
فجر : شيفه يا ستى انا اللى خالو بيزعقلى المفعوص ده على شانك
محمد: هيييييييييييههههههههه
ماما جت ماما جت
فاطمه : ايه ده فجر عندنا يا مرحبا تصدقى يا ندى بقالو اكتر من 6 شهور ما نزل عندى ولا حتى خبط من على الباب يسئل عليا
فجر : اسئل عليكى ايه يا فاطمه مانتى عندنا فوق على طول انتى والسيرك ده
فاطمه : مالك يا ندى مالك انته مزعلها ولا ايه مالك
ندى : لا مش فى حاجه بس تعبانه شويه
( اقتربة ندى جنب فجر وبصوت واطى اوى )
ندى : هو انا ممكن نتكلم بره ممكن نخرج نتكلم
فجر : اه طبعا انا كنت هقولك كده اصلا طب اطلعى البسى ونخرج على طول
