الحلقه 40
فجر : حاضر حاضر بس لازم تعرفى انى بحبك
(ومشى فجر وقفلت ندى الباب وفضلت وقفه وراه تكلم نفسها )
ندى : انا كمان بحبك ومش هحب غيرك بس انته رمتنى واللى يرمى مره هيفضل يرمى طول العمر
( فجر خبط الباب تانى فتحت ندى )
فجر : طيب بدل مانتى بتحبينى كده ما نرجع لبعض احسن ؟
ندى : امشى يا فجر انا بجد مش طيقاك
فجر : طب خدى خلى دول معاكى
ندى : مش عاوزه منك فلوس
فجر : لا هتخدى اللى فى بطنك ده ابنى وانا اللى لازم اصرف عليه خدى اى حاجه تعوزيها قوليلى بس وانا هجبهالك
ندى : هو انته فاضيلى مانته مع الهانم
فجر :جربى بس كده وشوفى اى حاجه عوزها قوليلى وانا هعملها
ندى : اى حاجه اى حاجه
فجر : اه طبعا
ندى : طب امشى بقى ومش عاوزه اشوفك تانى
فجر : انا عارف انو من ورا قلبك بس حاضر ماشى اشوف وشك بخير
( وحطلها الفلوس فى اديها وباس اديها ومشى )
**** ( بقلم هند محمد @isis Mohamed ) ****
( يومين دخلت رانيا تعمل العماليه )
فجر : ها يا دكتور ايه الاخبار طمنى
الدكتور : انته خايف ليه كده اطمن احنا بنعمل اللى علينا الباقى على ربنا اطمن ان شاء الله على بعد بكرا هطمنك
فجر : لسه هستنى بعد بكرا ؟
الدكتور : طبعا على شان نتئكد ان العينه اخدت مرحلت الحياه الطبيعيه بتعتها اطمن انته بس
فجر : طب هو انا ينفع ادخل اشفها ؟
الدكتور : طبعا زى مانته عاوز بس المهم انها متتحركش على شان العينه تثبت
فجر : اوك يا دكتور متشكر اوى
**** ( بقلم هند محمد @isis Mohamed ) ****
رانيا : كده بردو من ساعت ما سبتنى وانا مسئلتش عنى
فجر :اسكتى على اللى جرالى مبارح رحت البيت اخت يوسف فين وفين لما رضى يمشى معايا مرضيش غير لما شخط فيه واول ما وديتو عند ماماتك قاعد يتبلا عليه انا عاوز اموتو ومش عارف اقص شعرو المشكله ان مامتك صدقتو وكدبتنى وقفلت الباب فى وشى كمان
رانيا : معقول يوسف يعمل كده
فجر : اه والله وبعد كده قولت اشوف امى بالمره رحت قاعت معاها شويه ونزلت القاهره قولت اجيب الحاجات اللى انتى محتجاها المكتب اتصل بيا رحت المكتب كان فى قضيه مهمه اوى قاعت اتكلم مع الموكل شويه وعلى اخر اليوم مبقتش قادر نمت مصحتش غير الصبح رحت الجامعه كان عندى محضرتين خلصتهم وجيت المستشفى اخدو منى العينه ومشيت تانى على المكتب والصبح انهاردا رحت برضو على الجامعه واول ما خلصت ادينى جتلك
